ᴊᴇ ᴠᴀɪs ᴛᴇ sᴀᴜᴠᴇʀ ᡣ𐭩 sᴏᴜᴋᴏᴋᴜ

Ⓧ Ⓧ Ⓘ Ⓘ Ⓘ

Slm Slm Slm

><><><><><><><><><><><><><><><

Dazai'ye olanları anlatmıştım.

Öldüğünü.

Yokluğunda öldüğümü.

Neden bu kadar harap olduğumu anlamıştı.

Bana inanmıştı.

O adamı bulup öldürmek istiyordu sadece.

Şimdi diğerlerinin bu binayı bulup yanımıza gelmesini bekliyorduk.

Dazai'ye sarılıyordum. Elini sımsıkı tutuyordum.

"Ellerin üşümüş." dedi ve elimi okşadı.

Saçlarımı öpüyor, kokluyordu.

Çok güzel hissettiriyor.

Yanında olmak.

"Seni seviyorum Dazai."

"Seni seviyorum Chuya."

Başımı omzundan kaldırdım ve dudaklarına dudaklarımla dokundum. Ve onu öpmeye başladım. Gözlerimizi kapattık.

Çok özlemiştim.

Dazai öpücüğümüzü daha da derinleştirdi.
Her yerinin tadını öğrenmek için yavaş yavaş öpüyordu sanki.

Daha sonra benden ayrıldı ve dudaklarıma minik minik öpücükler kondurdu.

Gülümsedi.

Kalbim hızlandı.

Çok aşık hissediyorum.

Gözlerim yine doldu.

"Hey, hey...Chuya yapma."

Elini yanağıma koymuş okşuyordu.

"Sana tekrar kavuşmak çok zordu Dazai. Ama her şeye rağmen sana kavuşmak en güzeliymiş."

Dayanamadım ve burnumu çekerek ağlamaya başladım.

Dazai bana tekrar sarıldı. Saçlarımı okşadı yavaşça. Sakinleşmemi bekledi.

Sonsuza kadar seninle olmalıyım.

Son ayrılığımız olsun bu.

"Chuya! Hemen o adamdan ayrıl. Sen benim sevgilimsin!"

İshizaki piçi.

Gelmişti işte.

Her şeyi yeniden mahvetmeye.

Ama bu sefer izin vermem.

Bu oyunda kaybeden sen olacaksın.

Dazai'den ayrıldım. Ayağa kalktım. İshizaki'nin yüzsüz gibi olan suratına baktım.

Dazai'de ayağa kalktı. Elimi sıkıca tutuyordu hala.

"Meleğimin canını sıkıyorsun. Ben de senin canını sıkacağım. Paramparça edeceğim seni." dedi Dazai.

İshizaki gülümsedi. Parmaklarını şıklattı.

Ayaklarımızın birden havaya kalktığını hissettik.

Olamaz.

Büyük bir yaratık arkamızdan iki eliyle bizi tutmuştu birden.

Ruh kontrolcüsü bunu cehennemden mi çağırdı?

Sanki ellerinin içinde buz sarkıtları vardı.

Batıyordu.

Soğuktu.

Dazai'yle ellerimiz ayrıldı.

İshizaki canavarın sol eline, Dazai'ye yaklaştı.

Piç, Dazai'nin saçlarını kavradı.

"Seni öldürecek olan benim. Zaten bir kez yaptım."

Lanet.

Bu adam buraya nasıl geldi?

Dazai yeteneği şu an bu yaratığın icabına bakmaya yetmiyordu.

Lanetlenmişti.

Yeteneğinin etkinsizleştirme gücü bozulmuştu.

Ben bir şeyler yapmalıyım.

Yeteneğimi kullanarak yaratığın üzerindeki yer çekimini arttırdım. Odamızın yeri parçalandı ve alt kata düştük.

Bu yetmez.

Biraz daha.

Yaklaşık 7 kat aşağı düşmüştük.

Aptal yaratık sonunda şaşırdığı için ellerini açabilmişti.

Yaratıkla bir kat daha aşağıya düşmemek için koşarak Dazai'yi yerin parçalanmadığı yere doğru kendimle birlikte ittim.

O canavarımsı şey hâlâ aşağı düşüyordu.

İshizaki yukarıdan bize bağırdı.

"Heniz sadece merhaba demeye geldim! Asıl savaşımız başlamadı Dazai!"

Hızla Dazai'nin elini yakaladım.

"Atsushi ve Akutagawa bize yardım eder." dedim.

Dazai başını salladı.

Tabii bu boyuttaki Aku ve Atsu'yu bulacaktık.
Bizimkilerin anlaşılan buraya gelmeye niyeti yoktu.

Umarım başlarına bir şey gelmemiştir.

                      ｡ 𓏲 ﾟ⋄ღ ⋄ ⊹𓍯   

"Başınız mı dertte Dazai-san?" dedi Atsushi.

"Yardım ederiz." dedi Akutagawa.

"Ne, ne olmuş Dazai'ye?" Odasaku konuştuğumuz odasının kapısında birden belirivermişti.

"Chuya'nın eski sevgilisi onu biçmeye gelmiş Odasaku-san." dedi Kunikida.

"Hey, Kunikida-kun! Sen ona bakma Odasaku. Bana biraz kızgın da. Sadece deli bir adam peşimize düştü de bizim." Dazai hızlıca ellerini sallayarak konuştu.

"Tabii ki sinirli olurum bandajlı yaratık. Sen dünyanın parasına almana rağmen, zenginlik içinde yüzmene rağmen hala cüzdanımı alabiliyorsun!"

"Ama Kunikida-kun! Fakirlik benim ruhuma işlemiş."

"Yardıma ihtiyacınız var mı?" dedi Odasaku.

Hep bir ağızdan "Hayır!" diye bağırdık.

Dazai gülümseyerek Odasaku'nun yanına gitti.

"Sen burada kal. Bize hiç bulaşma. Güvenle evine git ve gel. Kitabını yazmaya devam et Odasaku."

YN: Odasaku şimdi savaşırken ölür falan hiç dayanamam. Her yerde ölüyor adam.

"Atsushi, Akutagawa bizi takip edin." dedim.

><><><><><><><><><><><><><><><