Merhabalar fazlası ile yeni bölüm de geciktim kusura bakmayın. Bir kaç durumdan dolayı telefonu elime uzun süreli alamadım. Her neyse iyi okumalar oy vermeyi unutmayinizzda.
++
Odanın içinde adımlarım saatlerdir olduğu gibi dolanıyordu. Ali'nin çalışma masasına ilerlemek oradan da balkon kapısına. Ve tekrar , tekrar. Aynadan gözlerimi tekrar bedenime değdirdim.
Ellerim hafif titriyordu. Aslında aklıma o yüzünü getirdikçe korku ile bedenimi kasıyordum. Ne olmuştu ona birden? Neden bu kadar kızmıştı ki. Açıklamamı bile dinlemişti.
Çok ikili oynuyordu bana karşı. Dün gayet nazik ve açıklayıcıydı üstüme gelmemiş bakışları ile sıkmamıştı bile . Ama bu sabah başka biri gibi davranmıştı.
Odadan hiç çıkmamıştım diğerlerinden de aynı tavrı göreceğimin farkındaydım. Bunu istemiyordum Ali bile üstümde korku yaratmışken diğerleri ağır gelirdi bana artık. İşte bu Ali'ye bana ne yaparsa yapsın ters yapamama nedenimdi.
O bana karşı olduğu zaman ailede ki herkeste bana bunu göstermekten çekinmeyecekti. Ama Ali düzgün davranınca kimse dönüp bana bakmıyordu. Bu da birazdan odadan çıkıp hiçbir şey olmamış gibi davranmamın nedeni olacaktı.
Gözlerim Ali'nin masasında ki saate kaydı gelmesine bir saat kalmıştı. Bu benim bir saat içinde toparlanıp sabahı unutmuş gibi yapmam gerektiği demekti. Ali daha da kinlenirse hayatım daha da cehennem olurdu.
Üstelik Elif ile konuşmam sanırım sınırı çok aşmıştı. Çünkü her zaman yanıma gelen Ahmet bile yoktu bugün. Ama yanlış bir şey yapmamıştım ki ben sadece merak etmiştim. Elif bile rahatsız olmamıştı ona batan neydi?
Belki de varlığım Elif'e abimi , abim de o geceyi hatırlatıyordu. Nasıl bir travma yarattığını hiçbir zaman anlayamazdım. Fakat Ali'nin ilk gün bana bunu yapacağını düşünmek bile hala korku yaratıyordu.
Kalbim daraldığında aklımda ki bu düşünceleri silmeye çalıştım. Bu düşüncelerin yanında birde boynumu görmek beni üzüyordu. Bana bu şekilde davranan ve üstümde korkular yaratan adama o istediği zaman kendime sunuyordum.
Üstüne birde bunu yapmadığım zaman yine üzülen ben olacaktım. Bu düşüncelerin getirisi ile tırnak etlerimi dişlediğimi fark edince daha da düşünmeden kendimi banyoya attım.
Bir duş bana ve bedenime iyi gelebilirdi. Üstümde ki kıyafetleri bedenimden sıyırdım ve vücuduma baktım. Birbirimize ne kadar tezattık . Yanında küçülen bedenim altında eziliyordu . Gözlerimi yumdum sanki bu , bu izleri silecekmiş gibi.
Suyun altında yarım saate yakın kaldım. Bu sırada sabah ki olayı zihninden olabildiğince sildim ne kadar mümkünse tabi. Banyodan sonra üstüme dizlerimin altında hoşuma giden bir elbise giydim. Yeşil rengi gözlerimi de daha öne çıkarmıştı.
Ama yeşil renginin Ali'yi hatırlatmasıda sinirlerimi bozmuştu. Saçlarım ile uzun süre ilgilendikten sonra iki yandan az bir tutam alıp arkada birleştirdim. Kendime aynadan bakarken kafamı sağa sola çevirip yüzümü inceledim. Güzel olmuştum güzeldim de zaten.
Saate tekrar baktığım da fazla oyalandığımı anladım az süre kalmıştı Ali'nin gelmesine. Odadan çıkıp aşağı inerken ilk iki katta kimseyi görmemiştim. Avluya inince herkesin avlu da kendi köşesine çekildiğini gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZÜLEYA(Töre)
Novela Juvenil!!ESKİ ZAMAN DA GEÇEN BİR HİKAYEDİR!! Şanlıurfanın ileri gelen ailelerinden birinin en büyük çocuğu olan Ali Karasalan ve fakir bir ailede üç erkek çocuğun arasında büyümüş Züleyha Kılıç. Züleyha yanlızca abisinin suçunun bedeli olarak verildi zaten...