Patron - Tek Aşkım Sensin

BÖLÜM 22

Merhaba canlarım. Nasılsınız? Yeni bölümümüz yayında. Şimdiden keyifli okumalar dilerim.

Okumaya başladığınız tarihi ve saati yazın lütfen.

--------------------------------------------------------------

Yetkin, Algın'ı bırakmasının ardından tekrardan evine gitmişti. Aracını park etmesinin ardından bahçe tarafından dolaşıp öyle girmişti odasına. Bugün, babası yaptığıyla bardağı yeniden taşırmıştı. Babasına her zamankinden daha çok darıldığını hissediyordu. Kendini çok ama çok kötü hissediyordu ve kafasını bolca film izleyerek dağıtmak istiyordu.

Üzerini değiştirip pijamalarını giydikten sonra tabletini aldı ve yatağının üzerine oturdu. Güncel filmlere baktıktan sonra, izlemek istediği bir tanesini açtı ve kulaklığını taktı kulağına. Neden hayatında bir şeyler yolunda gitmiyordu ki? Bu çok saçmaydı. Gerçi söz konusu babası olduğundan hiç şaşırmaması gerekti.

Yetkin, kendini bildiğinden beri babasının böyle davranmasından çok rahatsız oluyordu. Hayatını hep kısıtlamış, kendisi yön vermek istemişti.

Kaşlarını çatıp "Yeter bu kadar düşündüğün," dedikten sonra dikkatini filme vermeye çalıştı.

♥♥♥

Gözlerimde tutuyorum seni, gözyaşlarım sen. Kalbime hapsettim, her atışı sen. Dilimdeki içli şarkı, burnumdaki sıla kokusu, yanımdaki yamacımdaki yoldaşlık, içimdeki bambaşkalık hepsi sen, sen, sen. Olmasan neylerim ki ben. Varlığını varlığıma armağan eder misin? Benimle evlenir misin?

Yetkin, bu teklifin çok özel olmasını istemişti ve Algın'ın sürekli okuyup takip ettiği derginin içine teklifini yazarak koymuştu.

Algın, odaya girip oturduğunda derginin yeni sayısını eline aldı. Sayfaları sırasıyla geçip incelemeye devam ederken, Yetkin, onu seyrediyordu. Teklifin yazılı olduğu kağıdı eline alıp okumaya başladığında, genç kızın yüzünün aldığı şekli unutabilmesi kesinlikle mümkün değildi.

Büyük bir şok, sonrasında gelen çığlık ve dökülen gözyaşları. Ne kadar da mutlu görünüyordu Algın.

Yetkin, en sonunda odaya girip Algın'a bir tanem dediğinde, genç kız yaşlı gözlerini genç adama çevirdi.

"Bu... Bu çok güzel. Ben... Ben... Evet. Evet, kabul ediyorum! Seninle evlenirim!" diye bağırdıktan sonra koştu ve Yetkin'e sıkıca sarıldı.

Yetkin, tam kulağının dibinde çalmaya başlayan cep telefonunun sesini duyduğunda, Algın ile birlikte olduğu görüntü yavaş yavaş silikleşmeye başlamıştı. En sonunda görüntü tamamen kararıp bir karadelik misali görünüp yok olurken, genç adam gözlerini açtı. Yatağında yatmaya devam ediyordu ve film izlerken uyuyakalmıştı.

Yetkin, derin bir nefes aldıktan sonra "Ne oluyor ya?" diye sordu. "Algın nerede?" Ağrıyan başını yavaşça salladıktan sonra, sesin geldiği yöne çevirdi bakışlarını. Gördüğünün rüya olduğunu anlaması biraz zaman aldı ve en sonunda "Of ya," dedi. Uyanmasına sebep olan cep telefonuydu ve arayan da biriciği, Algın'ından başkası değildi.

Yattığı yataktan doğrulduktan sonra, kaşlarını çattı ve elini telefona uzattı. Telefonu eline almasının ardından yanıtladı ve "Alo," dediğinde ağlamaya devam eden sevgilisinin sesini duydu.

Hayatına Algın girdiğinden beri sürekli endişe duyuyordu. Genç kızın neden ağladığını merak ederken yüreğinin pır pır attığını fark etti.

"Sen iyi misin?" diye sorduğunda telaş içinde, Algın'ın sesi yeniden kulağına ulaştı.

"İyi değilim. Hem de hiç iyi değilim. Ben sanırım büyük bir hata yaptım ve bu ikimizi etkileyecek bir şey."