"Kaybedecek neyim kaldı dedikten sonra kendimi kaybetmeye başladım"
Ne kadar doğru bir söz değil mi? Gerçekten çoğu insan böyle. Ben ne kadar dahilim bu kesime bilmiyorum.
Belki kendimi değilde yıllardır saklamak için oluşturduğum kişiliğimdir kaybettiğim. Ona öyle alışmışım ki ben bile gerçek beni hiç tanımamışım. Onun varlığını görememişim. Ve sonra onu öyle bir unutmuşum ki, içimde bir yerlerde sessizce öldürmüşüm.
Kendi yarattığım kişi de bir yere kadar tabii. O da kendi kendine bir sürü kişilik değiştirdi. Her karakakter biraz acı aldı kendi döneminden, yüklediler bana. Benimle birlikte büyüdü acılarım da. En sonuna dayanamadı sahte kişiliğim. Kendim bile bana ihanet etti, bıraktı gitti beni. O zaman kim oluyordum ben? Neydim ben? Hiç mi? Koca bir hiç. Kim olduğu, ne olduğu bilinmeyen bir hiç. Maskem düşmüş, maskenin altındaki çoktan yok olmuştu bile. Bu durumda ben hiçbir şeydim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
317 gün | Minsung
Fanfiction☆ Hayatı yolunda gitmeyen, sevgilisi de ondan ayrılınca iyice çöken Jisung, eskiden her şeyini anlattığı sevgilisine bu sefer 317 gün boyunca mektuplar yazarak anlatır. |angst|
