Etkili Anlaşma

32. Bölüm

Aris motoru durdurduğunda bıkkınlıkla ofladı. Neyse ki artık bunlar son zamanlardı. Birkaç gün sonra bu şekilde Seçil'i eve bırakıp kendi evine dönmesi gerekmeyecekti. Bu araba bu otoparkta durduğunda Seçil de yanında olacaktı. Her akşam eve dönüşte beraber inecekler, el ele evlerine çıkacaklardı.

Karadağ'da hayatının en güzel yedi gününü geçireceğini asla tahmin edemezdi. Fakat hem ülke güzel çıkmıştı, hem de Seçil'le tam da istedikleri tipte vakit geçirebilmişlerdi. Sakin ve romantik... kimseye denk gelme endişesi olmadan, kimsenin nazıyla uğraşmadan özgürce balayı yapmışlardı. Üstelik kimsenin yüzüğünü çıkarıp saklaması da gerekmemişti. Bir de her yeni evli olduklarını duyan mekan, esnaf ve benzeri insanlar onlara ufak tefek jestler yapınca günleri iyice güzelleşmişti.

Hayatında ilk kez bu kadar işe dönmemeyi istemişti. Karadağ'da kalmak ve yılın sonuna kadar hiç çalışmadan tatil yapmak istemişti. Keşke mümkün olsaydı...

Şimdi Seçil'den ayrı ilk gecesini geçirecekti bu gece. Her zaman olduğu gibi iş çıkışı yemek yemişler, sonra da Aris onu eve bırakmıştı. Seçil artık yavaştan kıyafetlerini ayıracaktı ve getirmeye başlayacaktı. Hatta dün Karadağ dönüşü bir kısmını direkt Aris'te bırakma kararı almıştı. Akşam üşenmemiş hem kendi çamaşırlarını hem Aris'inkileri yıkamıştı. Beraber ev işi yapma hali Aris'e yavaştan evliymiş gibi hissettirmeye başlamıştı. Bir de dün gece o kadar uğraştan sonra yorgunluktan uyuyakalınca, bugün sabah işe beraber gitmişlerdi. Yine ilk kez ayrı ayrı girmek zorunda kalmadan, asansörden beraber inebilmişlerdi. Resmen bunlar lüks gibi geliyordu Aris'e.

Arabadan inip elinde laptop çantasıyla lobiye çıkan asansöre yürüdü. Lobide asansör değiştirmek üzere asansörden indiğinde, beklemediği bir yüzü yorgun bir halde lobide otururken görünce evine çıkan asansörü çağıramadan durdu. Koltuklarda oturan Lena boş, üzgün ve yorgun bakışlarla ona bakıyordu. Aris'i görünce ayaklanmadı. Aris sabırlı bir şekilde dönüp ona doğru yürüdü. Resepsiyonda duran çocuğun varlığına aldırış etmeden Lena'nın yanına oturdu. Çantasını kenara bırakıp ceketini düzeltti. Arkasına yaslanıp Lena'ya bakarak beklemeye başladı.

Lena Aris gelince hafifçe başını çevirerek ona bakmaya başlamıştı bu sefer de. Bir müddet hiç konuşmadı. Birkaç kez bakışları Aris'in parmağındaki alyansa gitti. Yüzü daha çok asılır gibi oldu.

"Dünyadaki her erkeğin yapacağı türden bu hareketi senden hiç beklemezdim. Dışarıdan bakınca durumun ne kadar çirkin durduğunun farkında mısın?"

"Neyi? Hangi durum?" diye sordu Aris. Onun neyi kastettiğini tabii ki anlamıştı ama şu an salağa yatmak çok işine geliyordu.

"Bilmem kaç yıllık ilişkinden ayrılıp, üç ay içinde evlenme durumu. Yani o kadar klişe ve saçma bir şey ki, senin gibi bir mantık adamının şunu yapması kadar abes bir durum yok."

Aris hafifçe başını salladı. "Doğru, dışarıdan bakınca öyle... İtici bir görüntü yaratıyor," dedi. "Ama içeriden olan görüntüsünü en az benim kadar iyi biliyorsun Lena. Benim neden evlenmeyi tercih ettiğimi de anlayabilirsin. Eğer şartlar çok daha başka olsaydı belki bu bir tercih olmazdı benim için. Bilmiyorum, belki yine de evlenirdim Seçil'le. O göt adamlardan biri olurdum. Ama bizim evlenme sebebimiz çok net."

Lena alayla gülerken doğruldu. Aris gibi arkasına yaslandı. "Yapma Aris. Sen ne olursa olsun hallederdin. Teolar istedikleri kadar bu ilişkiye karşı çıksınlar, sen yine de onunla olacaktın. Ve benim kalbim yeterince kırıkken bir de gidip Seçil'le evlenerek kalbimi daha çok kırmana gerek yoktu."

Aris sabırlı olmaya çalışmaya devam ederek Lena'ya baktı. "Lena... bu ne zaman bitecek? Hep böyle mi devam edeceğiz biz? Ben artık seni her gördüğümde korkmak ve yine ne kadar kötü hissedeceğim diye düşünmek istemiyorum. Yoluna devam etmeye çalıştığının da farkındayım. Neden bunu tam olarak yapmıyorsun? Keşke yapsan ve mutlu olsan. Cidden bunu istiyorum."