In Another World

67 3 0
                                    


Bright Vachirawit as Levi
Win Metawin as David

LEVI'S POV

"Nagustuhan mo ba?" tanong ng aking nobyo isinuot nya saakin yung bracelet na ginawa nya para saakin

"Ang ganda salamat, ngapala yung sinabi mong uuwi ka sa inyo kailan yun?"

"Mm.. Wag muna natin pag usapan yun ang mahalaga magkasama tayo"

"Ok, salamat pala ah kahit gaano ka kabusy binibigyan mo pa din ng oras ang pagsasama natin" Saad ko habang nakatingin sa kanya

"Thank you din kasi palagi kang nandyan pag need ko ng kausap" humiga lang ako sa balikat nya at pumikit

"Lev can you sing for me?" na bigla naman ako sa sinabi nya

"Bakit, gusto mo akong pakantahin ngayun?" tanong ko agad sa kanya

"Nothing gusto lang kitang marinig kumanta"

"Sorry david pero alam mong paos ako ngayun eh hayaan mo kakantahan kita agad agad pag naging maayos na boses ko" paliwanag ko sa kanya nakita ko naman yung pagka lungkot nya

"Ohoo sorry na basta babawi ako please?"

"Alright, basta kantahan mo ko ah"

"Sure, basta smile kana" Saad ko ngumiti naman sya saakin

PHONE RINGING

"Hello po? Bakit anong nangyayari tita" naluluha kung saad sa kabilang linya I can't let this happened

"Di na kinaya ni david yung kalagayan nya" umiiyak na saad ng ina ni david sa kabilang linya

"Tita may magagawa pa naman po yung doctor eh please po" na iiyak kong saad habang tinitignan si david sa tabi ko na unti unti ng nawawala

"Tita please po!" sigaw ko habang humahagulhol ng iyak pilit kung hinahawakan ang kamay ni david pero di ko na sya nahahawakan

"I'm sorry Lev, pati anak ko di ko na matulongan" narinig ko din sa kabilang linya na may nagiiyakan agad na pinatay ni Tita ang tawag

THE CALL ENDED

"David please don't leave me, mabubuhay ka pa naman diba? Lumaban ka please! marami kaming nag aantay sa pag babalik mo" iyak ko sa harapan ni david pero umiiling na sya.

"I'm sorry lev but I can't katawan ko na ang umayaw, gustuhin ko man pero di ko magawa, we've been talking together in 7months while I'm a ghost, and now my body can't take it anymore, I'm so sorry love I want to fight but it's too late. Please take care of your self don't cry I'll feel bad.

"Ayaw ko! Ang gusto ko bumalik ka, Lumaban ka alam ko sa loob ng pitong buwan ang kaluluwa mo lang ang kasama ko pero mas ok na ako sa ganon kaysa sa kahit kaluluwa mo di ko na makita" pilit nya akong niyayakap pero tanging hangin nalang ang aking nararamdaman

"Please stop crying, I know na nasasaktan ka pero mas nasasaktan ako sa nangyayari, just please remember this we will meet again but in another world, I love you so much lev, you will be happy in the future but I'm not the reason, you can sing but I'm not with you" unti unti ko na syang di nakikita habang wala akong pigil sa pag iiyak.

"Bakit ka umalis, mas mahirap na makita ang katawan mong walang buhay, kaysa sa kausap ang kaluluwa mong kayang mag pakita saakin. Paano ko makakaya kung biglaan kang nawala. Mahal na mahal din kita david di man tayo magkikita sa ngayun pero pinapangako ko, hahanapin kita sa ibang mundo" nakaupo ako malapit sa kahoy na may pangalan naming nakaukit.

"Kaya kung gawin ang sinabi mo pero ang maging masaya sa iba hindi mangyayari yun, Sana panaginip nalang lahat to david di mo man lang sinabi na huling pag kikita na natin yun kinantahan sana kita."

END

My One Shot Stories Where stories live. Discover now