Tokyo revengers x reader Headcanons / Oneshot

•💌#2•

Genç kız onun ani öpücüğü karşısında şok oldu ve kulaklarına kadar kızardı. Tam göğsünde çırpınmaya başlayan kalbi sanki fırlayıp çıkacakmış gibiydi...
Bir anda yaşadığının gerçek olduğuna inanamadı.

Bu çok ani ve habersiz olmuştu, y/n hazır olup olmadığına bile emin değildi karşılık veremeden öylece donakalmıştı

Shinichiro ise hâlâ onu yanaklarından tutarak dudaklarına bastırıyordu.
Oldukça yavaş ve narindi...
Genç adam hissettiği her şeyi bu öpücüğün içine katıyordu.
Oturdukları bankın üzerinde genç kızın üstüne doğru eğilerek onu köşeye sıkıştırmıştı, ona kaçak bir yer bırakmamıştı.

Ama aslında Shinichiro da göründüğü kadar sakin değildi, kötü bir tepki almaktan çok korkuyordu.
Fakat onun için bunca zaman beklemişti, yıllardır tüm bedeni ve ruhuyla onu o kadar çok arzuluyordu ki iradesi aşkının yanında sönük ve güçsüz kalıyordu...
"Bu anı yaşayabilecek kadar şanslı olduğuma inanamıyorum..." diye geçirdi içinden.

Bir süre sonra yavaşça geri çekildiğinde gözleri neşeyle parlıyordu. İçi o kadar kıpır kıpır olmuştu ki ona yüzündeki en büyük ve en aptal gülümsemeyle baktığın farkında bile değildi.

Dudaklarından bir fısıltı duyuldu...

-Aşk böyle bir duygu mu?..

Shinichiro başını kaldırıp gökyüzüne baktı, derin bir nefes aldı ve bir çocuk gibi gülümsedi.

+Shin...ichiro...

Genç kız güçlükle yutkundu. Bu heyecan verici sıcaklık tüm vücuduna yayılmıştı, şimdi karşısındaki adam ona ​​her zamankinden daha farklı geliyor, onu heyecanlandırıyordu.

+B- ben...

Shinichiro sakince gülümsedi ve gözlerinin içine baktı. Duyacağı her türlü şeye kendini hazırlamıştı, ne de olsa ona fikrini sormadan birdenbire böyle bir şey yapması hoşuna gitmemiş de olabilirdi...
Ama işi bu noktaya getirdikten sonra reddedilmeyi kaldırabileceğinden de emin değildi.

İçinde hissettiği duygu karmaşası ve strese rağmen gayet sakin bir şekilde y/n'yi cevapladı;

-Evet?..

Yavaşça genç kızın belini kavrayıp o güzel  gözlerine bakarak olumlu bir cevap vermesini bekledi.
Shinichiro hâlâ büyünün etkisinden çıkamamış gibiydi...
Gülümsemesini gizleyemiyordu, sanki her şey bir rüyaydı...

-Bir şey söylemen gerekiyorsa bana söyleyebilirsin, sorun değil...

Saniyeler geçse de genç adam ümidini kaybetmemeye çalışıyordu.

+Ben... ben sadece... ne diyeceğimi bilmiyorum...

Y/n ne hissedeceğini ya da ne düşüneceğini bilemez bir hâldeydi, kafası çok karışmıştı. Eğer Izana'yı seviyorsa Shinichiro onu nasıl bu kadar heyecanlandırabilirdi ki? Izana'nın yanında da Shinichiro'nun yanında olduğu kadar rahat olabiliyor muydu? Tüm bu olanları ne anlama geliyordu?..

"Ama... Peki ya Izana?.. İçimdeki bu his ne..." diye düşündü panikle.

Yanlış bir karar vermekten korkuyordu.
Sakince düşünmeye çalıştı, gözlerini kapattı ve eli istemsizce titreyen, pembe ve ıslak dudaklarına gitti.

Shinichiro bunu yaptığını görünce güldü, elini yavaşça genç kızın çenesine götürüp onu kendine baktırdı.

-Sana karşı... tekrar dürüst olabilir miyim?

Derin bir nefes aldı ve sonra gergin ama samimi bir ifadeyle gözlerinin içine baktı.
Bunu yapmak için geç bile kalmıştı, y/n'nin cevap vermesini bile beklemedi...