🌺សម្អប់បេះដូង❤️‍🔥( ចប់ )

ភាគទី១៤ : ក្ដៅណាស់អ្ហឹកៗ

     « ហ្ហឹកៗ!! ដោះលែងខ្ញុំទៅសុំអង្វរកុំធ្វើបែបនេះអី » រាងតូចយំដង្ហក់សម្លេងរដេបរដុបជាមួយនិងទឹកភ្នែកហូរចុះមកដូចទឹកភ្លៀង ខណ:ដែលរាងកាយមួយតួខ្លួនទទេស្អាតគ្មានអ្វីសម្រាប់បិទបាំងបន្ទាប់ពីត្រូវសត្វសឹង្ហមួយក្បាលនោះទាញហែកដោយក្រញ៉ាំរបស់នាយគ្មានក្ដីមេត្តា...អ្នកសង្ហាញញឹមចុងមាត់់សម្លឹងមុខមីននីតូចដែលនៅលើថ្ពាល់ប៉ោងៗទាំងគូរនោះដានជាប់ដោយដំណក់ទឹកភ្នែកពាសពេញ សភាពសក់ក្បាលរញ៉េរញ៉ៃបន្ទាប់ពីការប្រតាយប្រតប់គ្នាអម្បិញមិញនេះ នាយទម្លាក់ក្រសែភ្នែកចុះមកសម្លឹងមើលរាងកាយតូចល្វក់ល្អឥតខ្ចោះជាមួយនិងចង្កេះតូចតន់សាច់សមដ្ឋរលោងទន់ៗដូចជាសំឡី

     « ស្រស់ស្អាត » 
     « ហ្ហឹកៗ...ហ៊ឺៗ!! » ជីមីនខាំបរបូរមាត់ខ្លួនឯងក្រវីក្បាលញាប់ស្អេក ដងខ្លួនដែលត្រូវសឹង្ហសង្កត់ជាប់ញ័រចំប្រប់ដូចកូនសត្វធ្លាក់ទឹកគ្មានការស្រោចស្រង់តែបែរជាមកជាន់ឈ្លីបន្ថែម គេភ័យខ្លាចរហូតហាស្ដីមិនចេញបានត្រឹមតែយំប្រើទឹកភ្នែកមកអង្វរនាយតែប៉ុណ្ណោះ

    « យំធ្វើអី? ក្រែងឯងក៏ស្រលាញ់យើងនោះអី? ត្រឹមខ្លួនប្រាណមួយនេះហេតុអីប្រគល់វាឱ្យយើងមិនបាន? វាពិបាកណាស់មែនទេ? ឯងចង់បានយើង អ៊ីចឹងយើងក៏កំពុងតែធ្វើឱ្យខ្លួនឯងក្លាយជារបស់យើងនោះអី » ម្រាមដៃវែងសង្កត់លើចង្ការបស់គេ ទាញឱ្យវាភ្ងើយយឡើងមុននិងទម្លាក់ស្នាមថើបទៅលើបរបូរមាត់ប្លុមភ្លីតគួរឱ្យខ្នក់ខ្នាញ់របស់រាងតូច មីននីអាយុត្រឹមប៉ុណ្ណេះក៏រឹតតែមិនធ្លាប់មានបទពិសោធន៍គេមិនយល់ហើយក៏មិនដឹងដែរថាស្នាមថើបជាអ្វី វាគឺជាលើកដំបូងរបស់គេ គេមិនខ្វល់ថានាយនិយាយអ្វី ឬធ្វើអ្វីគេនៅតែមានះព្យាយាមរើយកឈ្នះចាញ់ដើម្បីឱ្យរួចផុតពីការគ្រប់គ្រងរបស់នាយ

     « ហ្ហឹកៗកុំអី....!!! » សម្លេងប្រែកតវ៉ារបស់គេវាគ្មានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់នាយនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញវាបង្ហាញឡើងនៅការមិនពេញចិត្តរបស់នាយមកលើគេ ដែលខ្លួនតូចនៅតែចចេសរឹងរុះមិនព្រមយល់ស្របជាមួយ រាងសង្ហាចាប់ដៃទាំងគូររបស់គេផ្គួបឡើងទៅលើផុតក្បាលរួចទាញក្រវ៉ាត់ក៎របស់នាយចេញយកមកចងត្រព័ន្ធដៃរបស់គេជាប់ណែនភ្អឹស នាយមិនបានអនុញ្ញាតឱ្យរាងតូចមានឱកាសលើកវាមកតវ៉ាប្រឆាំងជាមួយខ្លួនបាននោះទេទោះបីជាព្យាយាមតស៊ូយ៉ាងណាក៏គេនៅតែមិនអាចគេចផុតពីនាយបានដដែល