ភាគទី៤២ : ពួកឯងជាខ្ទើយ.....

1.1K 44 0
                                    


     * ច្រើនខែកន្លងផុត

     រយៈពេលច្រើនខែមកនេះរឿងគ្រប់យ៉ាងហាក់ដូចជាស្ងប់ស្ងាត់ចម្លែក ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឱ្យត្រេកអរទៀតនោះ គឺថេយ៉ុងបានសុំចែកផ្លូវគ្នាជាមួយនិងម៉ូហាណារួចរាល់ហើយ គេបានពន្យល់ហេតុផលដល់នាង នាងក៏យល់ទោះបីជាឈឺចាប់បន្តិច ប៉ុន្តែនាងនៅតែអាចធ្វើចិត្តបាន ណាមួយថេយ៉ុងក៏បានសុំនាងធ្វើជាប្អូនស្រី បែបនេះគេអាចលាងរបួសចិត្តរបស់នាង ឱ្យបានធូរស្រាលមួយចំណែក ។

     « ប៉ានាំថេយ៍មកទីនេះធ្វើអី? »
     « គឺមករើសឈុតនោះអី បងចង់បានឈុតស្អាតៗសម្រាប់អូន នេះឆាប់ទៅលរឈុតទៅ បងបានឱ្យគេយកឈុតមកឱ្យអូនលរនិងជ្រើសមើល »

     « ក៏បាន! ថេយ៍តាមចិត្តប៉ាស្តាប់ហើយ » ថេយ៉ុងសើចស្ញេញលឹបភ្នែកគួរឱ្យស្រលាញ់ រួចចម្អឺតជើងថើបថ្ពាល់នាយនៅទីនោះដោយភ្លេចថាគឺជាផ្សារទំនើប អាចមានអ្នកឃើញ ប៉ុន្តែពិតណាស់ពេលនោះមានបុគ្គលិកហាងម្នាក់បានទាញទូរស័ព្ទមកថតសកម្មភាពពួកគេដោយសមីខ្លួនទាំង២មិនបានដឹងសោះឡើយ

     ប្រហែលជាប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក ថេយ៉ុងក៏បានលរឈុតនិងជ្រើសរើសយកមួយចំនួន ដែលគិតថាសាកសមសម្រាប់ខ្លួន រួចក៏ដើរចេញមកវិញឈរជិតនាយ បង្ហាញឥវ៉ាន់និងចាំគិតលុយនៅទីនោះ ។ ពួកគេហាក់ដូចជាបើកចំហរពីទំនាក់ទំនងមួយនេះខ្លាំងពេក ជុងហ្គុកថែមទាំងលូកដៃឱបចង្កេះរបស់គេយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល បុគ្គលិកដែលឈរនៅទីនោះនាំគ្នាប្រទះឃើញស្ទើរគ្រប់គ្នានិងសម្លឹងមើលមកពួកដោយក្រសែភ្នែកចម្លែក ។

     « ម៉េចក៏ពួកគេសម្លឹងមើលមកយើងចម្លែកបែបនេះលោកប៉ា? » ថេយ៉ុងជ្រួញចិញ្ចើមឆ្ងល់ សូម្បីតែពេលចេញមកដល់ខាងក្រៅ មនុស្សម្នារជុំវិញខ្លួនមួយចំនួននាំគ្នាចោលក្រសែភ្នែកមកសម្លឹងមើលពួកគេយ៉ាងចម្លែកមិនដាច់សោះឡើយ

     « ប្រហែលគ្មានអីទេដឹង តុះកុំខ្វល់អី ពួកយើងនិងទៅញុាំអាហារពេលល្ងាចជាមួយគ្នាបន្តទៀត »

     « បាទ!! » អ្នកទាំងពីរបណ្ដើរគ្នាចេញទៅ ស្ថិតក្រោមក្រសែភ្នែកមនុស្សរាប់សិបនាក់កំពុងតាមសម្លឹងមើលទៅពួកគេ ហើយខ្លះក៏លួចខ្សឹបខ្សៀវ ខណៈភ្លាមនោះសំឡេងស្បែកជើងកែងស្រាប់តែបានឮមកដល់និងស្រាប់តែឈប់នៅមួយកន្លែង មុននិងម្ចាស់សមីខ្លួនលើកដៃដោះវែនតាចេញ និងសម្លឹងមើលដំណើរនិងសកម្មភាពរបស់ពួកគេនោះ

🌺សម្អប់បេះដូង❤️‍🔥( ចប់ )Where stories live. Discover now