ភាគទី២៧ : ហេតុអីធ្វើដូចជាស្អប់ខ្ពើមអូនយ៉ាងនេះ?

1.6K 65 0
                                    


     មកដល់យប់បន្តិច ជុងហ្គុកអង្គុយរងចាំអាល្អិត ដូចជាមិនឃើញសូម្បីតែស្រមោលត្រឡប់មកវិញ មិនដឹងជាទៅណា គ្មានដំណឹងបន្តិចសោះឡើយ ក្នុងចិត្តក្ដៅដូចជាបាយពុះ ម៉ួរម៉ៅនៅមិនសុខ នាយដើរចុះដើរឡើងនៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ភ្នែកសម្លឹងមើលទៅទ្វារ ។

    រ៉ឺងៗៗៗ

    « ហាឡូ! ខ្ញុំគឺជុងហ្គុកកំពុងនិយាយ » ទូរស័ព្ទបានរោទ៍ឡើងភ្លាមៗ ជុងហ្គុកដើរទៅយកទូរស័ព្ទពីលើតុចុចទទួល ភ្លាមនោះអ្នកខាងណោះកំពុងតែនិយាយអ្វីមិនដឹងប្រាប់មកដល់នាយ ធ្វើឱ្យទឹកមុខកំលោះប្រែប្រួលខុសពីធម្មតា នាយដូចជាស្លន់ស្លោមុននិងស្រដីតបតទៅកាន់អ្នកខាងណោះវិញ

     « ហេតុអីក៏មានរឿងបែបនេះ? ចុះពេលនេះគេនៅឯណា?? » ជុងហ្គុកទឹកមុខស្លន់ស្លោរខុសធម្មតា បន្ទាប់ពីទទួលដំណឹងច្បាស់ការណ៍ពីអ្នកខាងណោះមក នាយដាក់ទូរស័ព្ទចុះ មិនចាំយូរក៏ប្រញាប់ប្រញ៉ាល់ទាញសោរឡានបើកចេញទៅក្រៅទាំងយប់ នេះមិនដឹងថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងឱ្យប្រាកដនោះទេ ទើបបានជានាយហាក់ដូចជាស្លន់ស្លោររហ័សរហន់ចម្លែកអីបែបនេះគ្មានអ្នកណាដឹងនោះឡើយ
..........

     • ភូមិគ្រឹះមីន ដេសាន់

      ក្នុងបន្ទប់ធំទូលាយ ហាក់មានស្នូរសំឡេងរំពងឡើងពេញបន្ទប់ វាបានបង្ហាញឱ្យឃើញពីសកម្មភាពរវាងគូរស្នេហ៍ចៅហ្វាយនិងកូនចៅទាំងគូរកំពុងបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍នៅលើពូកសក្បុស រាងតូចច្រឡឹងស្ថិតក្រោមទ្រូងអ្នកសង្ហាសង្កត់ដោយរាងកាយដ៏រឹងមាំ កំពុងមានចលនាសុីចង្វាក់គ្នា និងសំឡេងថ្ងួចថ្ងូរខ្សាវៗពីបរបូរមាត់តូចបង្កើនអារម្មណ៍របស់អ្នកសង្ហាឱ្យកាន់តែពុះកញ្ជ្រោលឡើង ។

     « អាស៎!! ឆាប់ថ្ងូរឱ្យឮជាងនេះ យើងចង់ស្ដាប់សំឡេងរបស់ឯង » យ៉ុនហ្គីក្ដោបចង្កេះតូចមកកាន់តែជិត ប្រមូលកម្លាំងបោលសម្រុកលឿនទៅៗនាំឱ្យអាល្អិតទប់ទល់សំឡេងលែងជាប់តទៅទៀត ក៏របូតចេញមកក្រៅបង្ហើរឡើងឮៗពេញចិត្តពេញទ្រូងអ្នកសង្ហា

     « អឹស៎ៗ!! លោក... ខ្ញុំ...អាស៎! ហត់ណាស់ ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ!! »  រាងតូចដាច់ចិត្តហើបមាត់សុំអង្វរនាយ ខណៈរយៈពេល២,៣ម៉ោងមកនេះ យ៉ុនហ្គីធ្វើវាជាប់រហូតមិនឱ្យគេដកដង្ហើមបានស្រួលសូម្បីតែមួយវិនាទី ដៃស្រឡូនខ្ញាំកម្រាលពូកសឹងរបកក្រចកស្រៀវស្រើបចំណុចទន់ជ្រាយត្រូវបានរបស់រឹងប៉ះពាល់ រំកិលចេញចូលកាន់តែជ្រៅ ទំហំទាំងពីរមិនសមមាត្រគ្នាទើបធ្វើឱ្យគេចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ឈឺនិងស្រកៀរ ឈឺចាប់បន្តិចបន្តួច និងហត់អស់កម្លាំងផងនោះ

🌺សម្អប់បេះដូង❤️‍🔥( ចប់ )Where stories live. Discover now