នៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ណាមជូននិងម៉ូហាណាអង្គុយសម្លឹងមុខថេយ៉ុងដោយសភាពស្ងប់ស្ងាត់ នាយតូចក៏ដូចគ្នាគេងាកសម្លឹងមុខរ៉ូម៉ា ខណៈដែលនាងក្រមុំក៏ងាកមកសម្លឹងមុខគេដូចគ្នា ណាមជូនដកដង្ហើមធំបន្តិចមុននិងនិយាយ ៖« ថេយ៉ុង! មានអ្វីនិយាយទេ? »
« មិនដូចអ្វីដែលលោកពូហើយនិងម៉ូគិតនោះទេ អ្នកមីងគ្រាន់តែរអិល ហើយខ្ញុំក៏គ្រាន់តែចូលទៅជួយបណ្ដាលឱ្យទៅជាបែបនេះតែម្ដងទៅ! »« មែនហើយលោកជុន ពួកយើងគ្មានអ្វីនោះទេ »
« ហឺម! បើអ្នកនាងអះអាងទៅហើយ គ្មានអ្វីគួរឱ្យដេញដោលទៀតនោះទេ! » ណាមជុនងក់ក្បាលយល់ស្របដោយមិនគិតយូរ ព្រោះយល់ថារ៉ូម៉ានាងគ្មានហេតុផលអ្វីត្រូវកុហក់គេនោះទេ ណាមួយគេក៏ដឹងថាថេយ៉ុងស្រលាញ់អ្នកណាពិតប្រាកដ គេគ្មានថ្ងៃគិតអ្វីលើនាងនោះទេ តែក៏គ្រាន់តែចម្លែកចិត្តបន្តិចដែលថេយ៉ុងមើលទៅដូចជាចុះសម្រុងគ្នាជាមួយនិងនាងភ្លាមៗបែបនេះ សូម្បីតែជុងហ្គុកក៏និយាយបែបនេះដែរ ប៉ុន្តែណាមជុននាយមិនមែនជាមនុស្សដែលគិតអគតិលើក្មួយនោះទេ គេដឹងថាថេយ៉ុងជាក្មេងបែបណា គេមិនចិត្តអាក្រក់ដល់ថ្នាក់ធ្វើបាបអ្នកដទៃដើម្បីខ្លួនឯងនោះទេ ប៉ុន្តែនាយអាចនិងយល់ខុសនៅថ្ងៃនេះ...
« បងថេយ៍ពិតជា....»
« នាងគិតថាបងមានអីមែនទេ? »« ចាស៎អត់ទេ ម៉ូមិនមានន័យបែបហ្នឹងទេ! » ក្រមុំតូចអង្គុយក្បែរដៃ ក្រវីក្បាលនិងឈ្ងោកមុខចុះ ដោយមិនចង់ឱ្យថេយ៉ុងគិតថានាងជាមនុស្សស្រីរករឿងដេញដោល និងសួរនាំច្រើន នាំឱ្យមានការធុញទ្រាន់ ណាមួយនាងហើយនិងគេមិនទាន់ក្លាយជាអ្វីជាមួយនិងគ្នានោះទេ អាចត្រឹមថាជាមនុស្សស្គាល់គ្នាតែប៉ុណ្ណឹង តើនាងមានសិទ្ធិអ្វីទៅហួងហែងគេបានទៅ? នាងមិនចង់ឱ្យថេយ៉ុងគិតថានាងជាមនុស្សស្រីដែលគួរឱ្យធុញទ្រាន់នោះទេ...
« ហេតុអីក៏នាងធ្វើមុខបែបនេះ? នាងខឹងបងរឿងអីមែនទេ? » ថេយ៉ុងធ្វើជាបន្ទន់សំឡេងយ៉ាងស្រទន់ចោទសួរនាងល្អិត នាយតូចដាក់បាតដៃលើដៃរបស់នាងទឹកមុខធ្វើដូចជាកំពុងព្រួយបារម្ភ ខ្លាចនាងគិតច្រើននិងយល់ច្រឡំមកលើខ្លួនចំពោះរឿងនេះ ថេយ៉ុងញញឹមដាក់នាង ម៉ូងើបមុខឡើងឃើញស្នាមញញឹមមួយនោះក៏រសាត់អស់អារម្មណ៍មិនល្អមុននេះ ប៉ុន្តែផ្ទុយពីនាង គឺមនុស្សម្នាក់ទៀតឯណោះកំពុងសម្លឹងមើលមកគេក្នុងក្រសែភ្នែកមួយគូរដែលមិនអាចកាត់យល់សេចក្ដី មានអារម្មណ៍ថាក្នុងទ្រូងរបស់ខ្លួន
ថប់ៗរកដង្ហើមមិនចេញយ៉ាងម៉េចមិនដឹង ម្រាមដៃតូចខ្ញាំជាយអាវខ្លួនឯង ងាកមុខចេញធ្វើមិនឃើញសកម្មភាពទាំងនោះ
YOU ARE READING
🌺សម្អប់បេះដូង❤️🔥( ចប់ )
Fanfictionស្នេហារវាងឪពុកហើយនិងកូនចិញ្ចឹម កាច់កុង មានះ ចិត្តរឹង ទុក្ខសោកលាយឡំជាមួយនិងក្ដីឈឺចាប់ ។ រងចាំមើលថាតើរាងតូចម្នាក់នោះគេអាចយកឈ្នះបេះដូង របស់លោកឪពុកចិញ្ចឹមចិត្តរឹងម្នាក់នេះបានដោយរបៀបណា ? Taekook / Yoonmin សរសេរដោយ : ចន ថេយ៍វី✍️ ២៥/០៧/២០២៣