Love And Betrayal | Shoto Todoroki

B6 Küçük Bir Oyun

Selamlar

Yeni bölümle karşınızdayım.

Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen.

İyi okumalar!!

____________________⍟⍟⍟____________________

Yüz üstü yatakta uzanırken düşünüyordum. Bu kesinlikle bir uyarıydı. Aptal gibi kendimi Todoroki'ye kaptırdığım için adam akıllı bir şey öğrenemiyordum. Ne oluyordu bana böyle? Todoroki benim kafamı bulandırıyordu.

Onu kullanma fikri bile aptalcaydı. Zeki bir çocuktu ve anında fark ederdi. Ki üzerimde kolayca hakimiyet kurabiliyordu. Artık onunla baş başa kalmam bile sorun olurdu. Ne kadar istemesem de ondan uzak durmalıydım.

Saldırının üzerinden 5 gün geçmişti. Yaram iyileşmek üzereydi. En azından eğitimden kaytarmıştım bu sayede. Shigaraki'yi aramam gerekiyordu. Şuan herkes eğitimde olduğu için yüksek ihtimal binada kimse yoktu.

Yine de önce kalkıp bütün odaları dolaştım. En sonunda kimsenin olmadığından emin olduğumda yedek telefonumu çıkararak Shigaraki'yi aradım. "Vay vay vay. Asami hanım sonunda telefonu eline alabilmiş." Göz devirdim.

"Neden Toga'yı gönderdin? Bir şeyler öğrenmek için çabaladığımı biliyorsun!" Dedim sinirle. "Sana giderken ne dediğimi hatırlıyor musun?" Diye sorduğunda cümlelerini aklımdan geçirdim.

'Dediklerimi unutma Asami. Sen onların arasında bir ajansın. Onların vıcık vıcık samimiyeti seni kandırmasın.'

"Evet , hatırlıyorum." Güldü. "Sen ise saf gibi hemen onların samimiyetine sığındın. Senin bir ajan olduğunu öğrendikleri zaman seni orada isterler mi sanıyorsun?" Sinirle çenemi sıktım. "Sakın böyle bir şey yapmaya kalkma. Bir şeyler öğrenemiyorum çünkü bizi burada deli gibi çalıştırıyorlar. Kaç haftadır bu lanet eğitimlere tabi tutulduğumu biliyor musun?"

"Şuan yaralı olduğun için eğitimlerden tabi tutulmuyor musun? İşte sana şans. Git ve bir şeyler öğren , yoksa ilk hedefim o melez çocuk olur Asami Kawakami." Diyerek telefonu suratıma kapattı. Sikeyim.

Sinirle ellerimi saçlarıma geçirdim. Telefonu valizime koyarak odadan çıktım. En mantıklısı Aizawa sensei'nin odasını karıştırmaktı. Bir şeyler bulabilirsem orada bulabilirdim. Hızla odamdan çıkarak Aizawa'nın odasına girdim.

Oda çok sadeydi. Normal! Çünkü eğitim kampındaydık. Gerçek odası burası değil ki! Lanet Tomura! Biraz zaman versen ne olacak sanki?

Ciddi manada işe yarar bir şey bulamazsam Shoto'ya kim bilir neler yaparlardı. İşe yarar bir şey... Hadi kızım düşün! Aklımdaki ampüllerin yanması ile odama koştum. Valizden yedek telefonumu çıkararak telefonu sessize alıp titreşimi dahi kapattım.

Ses kayıt uygulamasını açarak Aizawa'nın odasına tekrar girdim. Bunu nereye koyabilirdim? Nerede fark etmezdi? Bu iş biraz zordu. Sonuçta o bir profesyonel. İllahaki fark ederdi. Bu yüzden odanın kenarındaki saksıda olan bitkiye yöneldim.

Bitkinin yaprakları o kadar sık ve gürdü ki arasına koyabilirdim. Telefonu Küçük bir poşete koyarak bitkinin içine , görünmeyecek bir yere koydum. İşte hazır. Umarım fark etmezler.

Hızlıca odadan çıkarak aşağıya indim. Eğitim bitmiş olmalı ki Kirishima ve Bakugo ter içinde içeriye daldılar. "Oh oh çalıştınız mı köleler." Diyerek onlarla uğraşmaya başladım.

"Sus Asami! Asabım bozuk zaten." Kirishima güldü. "Asabın Asami. Uyuma bak lan!" Hala gülecek gücü nerede bulabiliyordu acaba? "Gidin duş alın be! Leş gibi kokuyorsunuz. Salonun ortasında cıbıl cıbıl dolaşmayın , hadi yallah." Diyerek onları elimle kovaladım.