ғᴏʀᴇᴠᴇʀ |ʜʏᴜɴᴍɪɴ|

|1|

" En iyisini istiyorum. Sakın kıytırık bir orospuyu getirmeyin karşıma."

" Nasıl isterseniz efendim. Hayal kırıklığına uğramayacaksınız."

Hafif sakallı adam önünde eğildiğinde ellerini siyah kumaş pantolonunun ceplerine soktu. Hafifçe başını salladı.

" Çıkabilirsiniz."

İki uzun adam kapıya yöneldikleri sırada patronlarının sesi ile tekrar durmak zorunda kaldılar.

" Ha.."

" Kimsesiz olması en önemli olanı."

" Bunu aklınızdan çıkarmayın." 

" Tabii efendim." Tekrar bir kaç kere eğilip çıktılar dışarı.

Genç adam kendini yumuşak koltuğuna atıp başını geri yasladı. Kıravatını biraz gevşetip şakaklarını ovaladı.

" Off..."

" Yaşlı moruk."

" Senin yüzünden nelerle uğraşıyorum."

***

" Bakar mısınız?"

" Hemen geliyorum!"

Genç çocuk kafede oradan oraya koşup sipariş alıyordu.

Yazları kafe ayrı bi yoğun oluyordu. Neredeyse kapanana kadar ise asla boşalmıyordu. Ki bu tempo ise çelimsiz oğlanı fazlası ile yoruyordu.

" Buyurun efendim. Ne istersiniz?"

" Biz öncelikle bi menüye bakabilir miyiz?"

" Ah tabi ki. Size hemen bir menü getireyim." Kadına güzelce gülümseyip oradan uzaklaştı.

Kafe ne kadar küçük olsada hiç boş kalmıyordu. Burayı insanlar nedensizce çok seviyordu.

Belkide küçük ve rahat olması dikkatlerini çekiyordu.

Yine de bu kadar çok çalışmasına rağmen az miktarda maaş alıyordu Seungmin. Bu mesele fazlasıyla canını sıksa da başka çaresi yok gibi duruyordu.

" Buyurun." Müşterinin isteğini yerine getirdikten sonra diğer yeni gelen müşterilerle ilgilendi.

Bu şekilde geç saatlere kadar devam etti.

Genç, yorgunluktan kızarmış yanakları ve çökmüş suratı ile hırkasını alıp iş arkadaşının yanına gitti.

" Jeongin. Benim işim bitti. Çıkıyorum."

" Tamam Seungmin-ah bende şuraları halledeyim çıkacağım birazdan. Sen beni bekleme zaten bu gün yeterince yoruldun."

Ona karşı şirin ve samimi gülüşünü sunan arkadaşına o da gülümsedi.

" Peki. Çıkayım o zaman ben yarın görüşürüz."

" Görüşürüüz~"

Saat çoktan gece yarısını geçmişti.