Sadakat Gurur Ve Aşk

Rahat Bir Uyku

Rick, gözlerinin içine bakan grubunun karşısına geçti, herkes ondan birşey bekliyordu Rick ise yine işlerin battığını düşünüyor ve bir çözüm bulmak için zamana ihtiyaç duyuyordu, Lori öldüğünden beri bazı ani kararların alımında şüpheci davranıyordu, eskisi kadar hızlı düşünemiyor yani pratik zekası yaşadığı travmadan sonra yavaşlamıştı. Scarlett, Rick'in bu çaresizliğini fark etti, önüne dönüp alt dudağını ısırdı, düşünceli bir şekilde ateşe baktı, hemen sonra da "Bu yol üzerinde sağa dönünce küçük bir çiftlik var, eğer hasar görmediyse orada kalabiliriz." Rick, Scarlett'e döndü ve kafasını onaylar bir şekilde salladı
"Ne kadar uzak."
"Fazla değil."
"Kasalı bir araba bulmamız iyi olmuş."
"Ben ön koltuğa otururum bir arabanın arka koltuğunun hepsini kaplamam gerekmiyor."
"Dikişlerin zarar görür olam-"
"Koltuğu biraz geri yatırırım sorun olmaz. Grubu bir kere daha bölemeyiz ve kimse de bu saatde dışarıda kalamaz."
Kamp ateşinin arkasından gelen aylakları kafasıyla işaret edip "Ziyaretçilerimiz var ve daha fazlası gelecek."
Arkalarına baktıklarında gelen birkaç aylağı gördüler
"HERKES EŞYALARI TOPLAYIP ARABALARA BİNSİN."
Carol, Rickin bağırması üzerine eşyaları umursamadan Scarlett'in yanına koştu ve onu yerden kaldırdı, arabaya götürdü, arabaya binmeden önce Scarlett "Bekle." dedi. Ormanın içine baktı ve ıslık çalmaya başladı, ard arda ıslık çalıp arabaya bindi, ön koltuğa oturdu, Carol  kapısını kapattı, Scarlett koltuğu biraz geriye yatırdı. Bütün çantalar ve eşyalar arabanın kasasına fırlatıldı birkaç kişi kasaya bindi kalanlar ise arabalara doluştu bazıları kucak kucağa oturmak zorunda kaldı. Scarlett'in olduğu arabada sürücü Glenndi. Scarlett, Glenn'e dönüp
"Evet şoför bey yola koyulalım."
Arabalar çalıştı, yola koyuldular. Scarlett'in koltuğunun arkasında oturan Carol bacaklarını oynatmaya başladı
"O kımıl kımıl oynayan kimse dursun yoksa indiğimizde onu fena yaparım."
"Bacaklarım sığmıyor." Scarlett sesini duyunca Carl olduğunu anladı "Biliyorum ama yapacak birşey yok küçük bey." diyip koltuğu biraz daha geriye çekti, Carlın bacakları hareket edemeyecek kadar sıkıştı, bu sefer ses çıkarmadan durdu. Bir süre  gittikten sonra Glenn "Daha gelmedik mi?"
Scarlett'in gözleri kapalıydı açıp etrafına baktı.
"Ben sana gelince söyleyeceğimi."
"Peki.."
"..."
"..."
"ŞİMDİ!"
Glenn panikle direksiyonu sağa kırdı, arka koltuktaki herkes istemsizce birbirinin üstüne çıktı. Sağa döndükleri anda Glenn arabayı durdu ve nefes nefese karşısındaki çiftliğe baktı. Scarlett alaycı bir şekilde "Biraz sert bir dönüş oldu." dedi, Glenn kafasını ona çevirip dudağını yaladı ve kafasını onaylar bir şekilde ard arda salladı.
"Hedefimiz karşımızda."
Çiftlik evinin önünde durdular, bahçedeki Alman kurdu cinsi köpek uyanmıştı, tetikte durarak onları izliyordu. Scarlett arka koltuktaki Carol ve Maggie den inmesi için yardım istedi. Carol ve Maggie arabadan inip evi süzdüler köpeğin onlara saldırmak için hazır olduğunu gördüler. Maggie Scarlett'in kapısını açıp "Önce evi kontrol etsek iyi olur sen burada bekle."
"Hayır ev bir tanıdığımın. Beni görürse birşey yapmaz ama sizi görürse ateş eder."
Maggie kaşlarını çattı "Peki."
Scarletti arabadan çıkarıp kolunun altına girdiler. Scarlett köpeğe seslendi "Hades uslu ol oğlum." Köpek tanıdık bir ses duyunca koşarak Scarlett'in yanına geldi ve bacaklarına sürtündü, onu gördüğüne sevinmiş gibiydi.
"Hades otur!"
Köpek olduğu yerde oturdu.
"Tamam şimdi daha rahat hareket edebiliriz."
Kapıya çıkan merdivenlerin başına geldiler. Rick ve diğerleri arabalardan inmişlerdi, Sasha yeni kızı yanında tutuyordu. Rick "Herkes silahlarını çıkarsın." dedi.
Birkaç kişi kapıyı hedef aldı, birkaç kişi de camları.
Tam merdivenlerden çıkıyorlardı ki kapı aniden açıldı, içeriden elinde makineliyle bir adam fırladı "KİMSİNİZ!"
"BENİM SCARLETT!!!"
Adam silahını indirdi
"Scarlett... Gerçekten sen misin?"
"Evet benim... Bunlarda benim dostlarım."
Scarlett silahları indirmeleri için işaret etti.
"Tony geceyi geçirecek bir yere ihtiyacımız var."
"Dışarıda kalmakta uzmansın diye biliyordum."
"Evet öyleyim fakat dışarıda kaldığım zaman yanımda ağlak bir bebek bulunduruyorum."
Tony kafasını salladı "Tamam. Dostlarını da alıp içeri gel."
Scarlett, Carol ve Maggiye baktı "Hadi girelim." Merdivenlerden çıkıp içeriye doğru ilerlediler, Rick aceleyle Scarlett'in peşinden koştu. Evin içi oldukça karanlıktı göz gözü görmüyordu, Carol fenerini yaktı, adamı takip ettiler. Adam onları salona götürdü, Scarlett'i koltuğa oturttular. Scarlett yorulmuşcasına nefes verip "Ne yorucu gündü ama!" dedi. Asıl yorulanlar Scarlett'in yarası yüzünden onu taşıyanlar olması gerekiyordu. Grubun geri kalanı da içeriye girdikten sonra adam kapıya taktığı on kilidi de kitledi ve salona döndü "Anlat bakalım Scarlett. Bunca zamandır nerelerdeydin."
"Ne olucak yine sokaklardaydım, daha sonra Rick ve grubuyla tanıştım, artık onlarla beraberim."
"Hangisi Rick."
Rick öne çıkıp kafasıyla selam verdi. Tony de kafasını hafifce eydi.
"Normalde insanlara güvenmezdin ne değiştirdi seni?"
Scarlett kahkaha attı
"Hâlâ güvenmiyorum."
"Ama onlarla beraber yaşıyorsun."
"Belki de güveniyorumdur."
Tony sırıttı. Rick dayanamayıp araya girdi
"Siz Scarlett'in nesi oluyorsunuz."
"Eski bir aile dostuyum."
"Anlıyorum."
Tony ayağa kalktı "Beni uykumdan uyandırdınız. Ben gidip yatacağım siz de çok ses çıkarmayın ve erzaklarıma dokunmayın, onun dışında evi istediğiniz gibi kullanabilirsiniz. iyi geceler." diyip odasına gitti. Rick bulduğu bir sandalyeyi Scarlett'in karşısına çekip oturdu
"Bize tuzak kurmuyorsun değil mi?"
"Yok artık Rick!"
Rick gülümseyip "Teşekkür ederim."
"Bana borçlusun, iki kez beni kurtarman gerekecek."
"Borcumu mutlaka öderim."
Herkes bulabildiği en rahat yere geçip uzandı ve uyuklamaya başladı Carol uzandığı yerden "Neden daha önce buraya gelmedik."
Scarlett tavana bakarak "Buralara uğramayı pek sevmezdim, zor durumda kalasaya kadar buraya gelmeye de niyetim yoktu."
Beth, Judith'in bezini değiştirdi, onu uygun bir yere yatırdıktan sonra Scarlett'in ayak ucuna oturdu ve orada uyuya kaldı. Scarlett karşı koltuğunda oturan kıza baktı, kız dizlerini göğsüne çekmiş oturuyordu ve dalgın duruyordu"Kargaşadan seninle tanışma fırsatımız olmadı, ismin neydi?"
Kız Scarlett'e bakıp "Tara."
"Bende Scarlett."
"Memnun oldum."
"Duyduğuma göre valinin adamıymışsın."
"Evet... Ta ki sizi göreseye kadar."
"Ne gördün de valinin adamı olmaktan vazgeçtin."
"Aslında sizle biz aynıyız. İki tarafta hayatta kalmaya çalışıyor fakat bir taraf diğer tarafın yaşam alanına el koymak için oraya tankla baskın yapıyor... Bu bana doğru gelmedi, bu yüzden artık kendimi onun adamı olarak tanımlamak istemiyorum."
Scarlett alt dudağını yukarıya çekerek "Bu da başka bir düşünce..."

"Yanlış mı düşünüyorum? Ricki gördüğüm yerde vurmam mı gerekirdi?"

"Öyle demedim. Bana göre iki tarafta haklı, vali hayatta kalmaya çalışıyor, bunun içinde elinden geleni yapıyor bizde aynısını yapıyoruz bu durumda önemli olan ne tarafta olduğun. Anladığım kadarıyla sen yeterince valinin tarafında olmamışsın bu yüzden taraf değiştirmen kolay olmuş. Taraf değiştirmen bu kadar kolayken sana nasıl güveneceğiz bilemiyorum."

"Bana güvenebileceğinizi kanıtlayacağım."

Taran'ın başımda nöbet tutan Sasha "Konuşmayı bırak da uyu Scarlett."

Scarlett kafasını diğer tarafa çevirdi,
Uzun süre sonra rahat bir uyku çekti.