Chasing Amidst The Waves

48

Binuksan ko ang pinto ng aking kwarto matapos ko mag suklay. Kaunti pa akong nagulat nang makita ko si Candace na naka sandal sa pader sa harapan ko at hawak ang dala-dala niya kanina nang mag-usap kami.

Umayos siya ng tayo at nilapitan ako"Eat"nilahad niya iyon.

Huminga ako ng malalim at umiling"Hindi ako nagugutom—"

"Calied"seryoso niya akong tinignan"for whole five days, isang beses kalang na kumain"

"It was a lot already"

"Not enough so eat before you go down"

"Why?"sinara ko ang pinto"will I be judged if I go down without eating?"napa asik ako"please, don't force me anymore, Candace"tinalikuran ko siya at hindi naman niya ako pinilit pa.

Nag tungo ako malapit sa hagdan para tignan muna kung sino-sino ang mga andito. Nilibot ko ang aking paningin sa paligid ngunit natigil lang ako nang makita ang aking mga magulang.

Humigpit ang hawak ko sa bulsa ng aking sarwal. Ayaw kong bumaba, nahihirapan ako. Hindi pa ma-alis-alis ang aking paningin sa mga magulang ko na tuluyan na talagang wala.

Pero kaylangan, kaylangan kong harapin ang mga tao na andito, kaylangan kong mag pasalamat, kaylangan na nasa baba rin ang presensya ko, kaylan na andiyan ako sa tabi ng mga magulang ko at hindi lang kinukulong ang sarili sa kwarto.

Humakbang ako ngunit sumulpot naman sa tabi ko si Candace.

"Kung hindi mo pa kaya, don ka muna sa kwarto mo"pilit niyang nilahad sa akin ang ramen.

Naka yuko akong umiling"I need to face them and I need to face my parents"ngumiti ako at tuluyan na bumaba.

Hindi ko naman inaasahan na makukuha ko ang atensyon ng mga andito.

When I was a kid, I was always longing for their attention because they almost have the same blood as mine but now, I'm not comfortable, I want to tell them to not look at me that pitiful but I cannot.

I ended up Infront of my parents coffin where two of my tito stood besides me. Mother and father sides.

"How are you?"inakbayan ako ni Tito Calix at ginulo ang aking buhok. Naka ngiti siya ngunit halata na pinipilit niya lang.

"Hindi pa okay, 'to"hindi ko nagawa ang mag sinungaling. I touched the coffin my father was in. It was open so I can see both of their faces.

"We'll get through this, Calied"he cheered me up but not to lie again, it was nothing to me.

"Fucking stupid drunk driver, how dare he to crush his car on theirs? Hindi niya nalang pinatay sarili niya"

Nilingon ko ang isa ko pang tito. Naka yuko siyang umiiyak.

"I already told you not to cuss Infront of them"sinuway siya ni tito Calix.

Nilingon ko ang aking likuran at agad na nakita si Amelia. Malapit siya sa hagdan at naka tingin sa akin.

Ngumiti siya saka kumaway.

Bilang pasalamat, pinilit ko ang ngumiti ng malapad.

I want to verbally thank my friends for helping me.

"Sinabi sa akin ni Candace na ayaw mong kainin yong ramen"bungad niya nang makalapit ako sa kanya matapos ang usapan namin nila tito.

"Not hungry"nag kibit balikat ako.

"Lies"hinila niya ako patungo sa kusina.

"Asan sila Cali?"tanong ko nang matigil na kami.

"Caliexa is at the backyard with her friends, si Cabiel, sumama siya kayla Terrence, may bibilhin sila"