DARK FATE '

herşeyin başladığı nokta

  Sabah içeri vuran güneş ışıkları ile gözlerimi araladım. Yine en başa dönmüştük. Bu yatakta Riki'nin yanında uyuyorum. Üzerimde onun başka bir tşihörtü vardı.

Yataktan doğruldum. Üzerimdeki yorgunluk bastırıyordu. Yürüyecek halim dahi yoktu. Neler olduğunu tamamen anlamam gerekti.

Kendimi toparlayıp banyoya girdim. Kapıyı ardımdan kilitleyip lavabo aynasının önünde dikildim. Üzerimdeki tşihörtü sıyırıp yukarı kaldırdım.

Geriye dönüp sırtımdaki ize bakmaya çalıştım. O derin iz dışında tüm yaralarımı biliyordum.

Kocamam bir harfle JH yazıyordu. Pislik. Yere çömeldim.  Bu iz ilemi yaşıyacağım???

Bunu kimse görmemeli. Bu hayattan ve iğrenç insanlardan nefret ediyorum. Neden bu kadar kötü bir hayatım vardı? Neden bana sadece en kötüleri denk geliyordu?

Kimse birşeyi farketmeden banyodan çıktım. Tekrar yatağa döndüm. Ama uyumak yerine sadece boş boş tavanı izleme kararı aldım.

"Uyumayacak mısın?"
"Hayır"
"Neden?"
"Uykum yok"
"Sırtındaki izi mi gördün?"
"A-a-ama s-sen"
"Dün yaralarına pansuman yapıcaktım. Ama seni fazla rahatsız etmek istemedim. Bu yüzden sadece mikrop kapmasın diye etrafını temizledim."
"Onu görmemen gerekti"
"Sana neler yaptı Eun?"
"Neden bunu öğrenmek istiyorsun?"
"Ona göre davranmak isterim"
"Sadece gördüklerin"
"Bana yalan söyleme"
"Inan asıl gerçekleri ben bile duymak istemiyorum"
"Birlikte onları da sarabiliriz"
"Neden böyle yapıyorsun?"
"Ne yapıyorum?"
"Bir soğuk bir sıcak"
"Bende bilmiyorum. Arasındaki dengeyi kurmak zor olduğu için herhalde"
"Net bir karar ver. Boşuna ümitlenmek istemiyorum"
"Bana asıl gerçeği anlat"
"Daha sonra. Şuan uyumaya ihtiyacım var."
"Nasıl istersen. Sarılmak ister misin?"
"Yaralarım sızlıyor. Kalsın"

Sırtımı dönüp gözlerimi kapadım. Belkide cidden uyumaya ihtiyacım var. Gözlerimi kapatıp kendimi uykuya teslim etmeye çalıştım. Kapımı çalan şeye sırtımı dönemezdim. Kapının ardındaki şeyin beni mutlu edeceğini sanıyorum.

Evet doğru tahmin. Bu uykuydu. Beni zorlamıyordu. Nazikti. Hoşuma gitmişti. Keşke herşey onun gibi olsa. Kendimi fazla zorlamak istemem. Ona karşı gelmek bir kötülük olur sanırım.

Kendimi saldım. Bulutların yumuşaklığını şimdi hissediyordum. Belkide bu iyiliği kendim için yapabilirim. Uyku beni kendine çekip kolları arasında sallamaya başladığında çoktan bilincim kapanmıştı.

♧

Gözlerimi araladım. Yine aynı tavan vardı. Tekrar uyumak istiyordum. Ama bu sefer uyku ile vedalaşmıştık. Üfff ne yapıcağım bu dört duvarlı hapis arasında.

Ayağa kalktım. Riki yoktu. En azından yoktu. Belkide bu benim için daha iyiydi. Hatta çok iyi bir şeydi. Banyoya girip yüzümü yıkadım. En az hasarı aldığım yer yüzümdü. Gerisine bakmak hiç iç açıcı değildi.

Çekmeceleri karıştırmaya başladım. Istediğim şeyi bulamadım. Bana lazım olan şey uzun bir yara bandı. Çünkü tamamen sarılmak gerek.

Bu yaraların iyileşmesi epey bir uzun sürücek herhalde. Ama en azından onları iyileştirmek için ben daha da çabalayabilirim.

Kimse için değil. Kendim için. Buradan kurtulup bu yaraları tek başıma sarıcağım. Yüzümü yıkayıp kuruladım. Aynadan birkez daha şu berbat halime baktım. Dayanamıyıp burdan çıktım.

Aşağı inmek için odadan çıktım. Farklı bir konumdu. Yine ve yine farklı bir evdi. Emlakçı işine girseler net daha zengin olurlar.