LOBELYA

7. BÖLÜM

Ne sevgilisi?
Kimin sevgilisi?
Ben ve Anıl...

Anıl hızlıca ayağa kalktı. "Asaf amca! Nasılsın?" Anıl hızlıca Asaf amcaya sarıldı. "İyiyim, oğlum. Sen nasılsın?"

İkisi ayrıldıktan sonra Asaf amca Anıl'ın yanına oturdu. Ardından hızlıca bana döndü. "Ben rahatsızlık vermeyeyim, çocuklar." Ayağa kalkmaya çalışırken Anıl kolundan tuttu.

"Olur mu Asaf amca? Otur şöyle." Anıl ardından beni gösterdi. "Asaf amca bu Deniz. Deniz bu da Asaf amca, benim teyzemin arkadaşı."

Adama gülümsedim ve "Çok memnun oldum." dedim.

"Asıl ben daha çok memnun oldum. Anıl'ın sevgilisi olduğunu gördüm ya, dünyalar benim artık."

Ben bir şey söylemesi için Anıl'a baktığımda gülerek beni izliyordu. Benim bir şey dememi bekliyordu. Ardından adama döndüm. "Yanlış anladınız, ben Anıl'ın sevgilisi değilim."

Adamın yüzüne bir üzüntü çöktü. Yanlış mı demiştim? "Hay Allah! Anıl ilk defa bir kızla gelince... Ben yanlış anladım herhalde. Neyse, bana müsaade. Ne yersiniz bakalım?"

Ardından Anıl'a döndüm. "Balık sever misin?" diye sorunca başımı iki yana salladım. Anıl birkaç saniye düşündükten sonra tekrar bana baktı. "Peki... Tavuk döner sever misin?" Hevesle başımı salladım. En sevdiğim şeylerden biriydi.

"Asaf amca o zaman biz iki tavuk döner alalım. Deniz kola içer, ben de ayran alayım." Asaf amca başını sallayıp içeri geçti.

Başımı denize çevirip izlemeye başladım. Aklıma Asaf amcanın dedikleri gelince kaşlarım çatıldı.

'Buraya ilk defa mı bir kızla geliyordu? Arkadaşları ile gelmemiş miydi?'

"Arkadaşlarım ile de geldim ama ilk defa tek bir kızla geldim." Başım şaşkınlıkla Anıl'a döndü. "Ben onu..."

"Dışından söyledin." diye tamamladı cümlemi. Hissettiğim utanç ile başımı denize çevirdim.

"İşte yemekleriniz. Afiyet olsun." Asaf amca tabakları önümüze bıraktı. Gittikten sonra yavaşça paketi açtım. O sırada da Anıl benim kolamı açıyordu.

Yavaşça gelen müzik sesi ile gülümsedim. Şarkı seçimleri çok iyiydi. "Güzel şarkı değil mi?" diye sordu Anıl. Gülümseyip başımı salladım.

Gözümden gitmiyor güzel gözlerin
Uzaktayken bilsen nasıl özlerim

Bir daha mı tövbe aşık olamam
Bir daha mı tövbe hayal kuramam

Bu şekilde birkaç şarkı daha dinleyerek yemeğimizi yedik. Yemek bittikten sonra Anıl hesabı ödemek için kasaya gitti. Sandalyede yan oturarak etrafı izlemeye başladım. Telefonuma bildirim gelince cebimden çıkardım.

0507*: Anıl'ın iyi bir çocuk olduğunu mu düşünüyorsun? Çok yanılıyorsun.

Siz: Anlamadım?

0507*: Yalanlar... Anıl'ın hayatı yalan. Ailesini sor ona mesela, yalanlarını dinleyeceksin. Anıl'ın ailesi onu terk etti. Sor bakalım ne anlatacak.

Siz: Gruptan birisin değil mi? Bu kadar şey bildiğine göre.

0507*: Yanılıyorsun. Anıl herkese yalanlarını anlatıyor.

"Deniz?"

Anıl'ın bana seslenmesi ile hızlıca telefonumun ekranını kapattım. "İyi misin? Solgun görünüyorsun. Anlamadım iki dakikada da noldu ki?" Önümde çömelip yüzüme baktı.