Yukarıdaki şarkının bu bölümle ilgisi var şarkıyı dinlerken okursanız daha güzel olabilir
---------------
Jeongin'den
İçimden 'Umarım ölmüştür' demek gelse de ''Haber verdiğiniz için teşekkürler iyi günler'' diyerek kapattım.
Hyunjin'in odasına gittim. Kapıyı tıklatıp içeri girdim ''Hyunjin benimle gel'' diyerek elinden tutup dış kapıya kadar götürdüm. ''Bir sorun mu var Jeongin'' dediğiyle ona döndüm. ''Üvey amcan kalp krizi geçirmiş hastanedeymiş şimdi, yanına gitseniz iyi olur dedi doktor. Tek başıma gitmek istemiyorum. Sende gel'' Minho'ya telefondan mesaj attım ''Minho biz dışarı çıkıyoruz bir sorun yok evdeki abilerin yanına gidebilirsin''
Hastaneye geldiğimizde hastaneyi incelerken aklıma babamla yaşadıklarımız film şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu. İyi kötü her şey. Hyunjin'in elini omzuma atmasıyla ona döndüm. ''İçeri girelim her şey iyi olacak eminim Jeongin'' dediği gülümsememe neden oldu.
İçeri girip babamın olduğu odanın kapısına kadar gittik. Ancak elim kapıyı açmama izin vermiyordu. Elimi zorda olsa kapının kulpuna attım. Ama yapamıyordum. İçimden bir şey bu kapıyı açarsam her şeyin mahvolacağını söylüyordu. Hyunjin elini kapının kulpundaki benim elimin üstüne atıp yavaşça kapıyı açtı ve elini çekti. Kendisine ihtiyacım olduğunu o kadar iyi anlıyordu ki. Bu huyunu çok seviyorum galiba.
İçeri girdiğimizde Yeonjun'u görmüştük. Yeonjun yanımıza geldi ''Hoş geldiniz Soobin'in bilinci şuan yerinde değil'' Hyunjin'in elimi tutmasıyla irkildim. Elimden tutarak beni Soobin'in başına götürüp geri çekildi.
Babam hala uyuyordu. Onu görmek bana güzel şeyler anımsatmasa da onu kaybetmek istemezdim. Benim bu yaşa kadar gelmemin sebeplerinden biriydi o. Tabi ki beni daha iyi bir şekilde büyütebilirdi. Ancak yapmadı işte artık geçmişi tekrar aklıma getirmemeliyim. Bu sadece bana zarar veriyor.
5-6 dakika sonra Soobin yavaşça gözlerini açmıştı. Karşısında beni gördüğüne şaşırmış gibi gözüküyordu. Yeonjun ve Hyunjin arkada bizi izliyordu. Belli ki aramıza girmek istemiyorlardı.
Soobin yavaşça oturur pozisyona geçip elimi tuttu. Elimi geri çekmek istiyorum. Yapamıyorum. Neden yapmak istediklerimi yapamıyorum. Ne bana engel oluyor? Yapmak istediklerim aslında yapmak istemediklerim mi?
Halsiz ve bitkin sesiyle sessizce ''Özür dilerim.. Her şey için özür dilerim Jeongin. Sana neler çektirdiğimin farkındayım. Çok özür dilerim. Yalanlarımın, yaptıklarımın farkındayım. Bunların bir özürle affedilmeyeceğinin de farkındayım ama bari telafi etmeme izin ver.''
Küçüklüğümden beri hep bundan korkmuştum. Birine bağlanmaktan. Çünkü eğer o kişiye bağlanırsam ve benden önce bu dünyadan göçüp giderlerse ne yaparım düşüncesi vardı hep aklımda. Bu yüzden babamdan da uzak durmaya çalışıyordum. Bu sadece aile konusunda da değil. En son 16 yaşında sevgilim oldu. O da ilk ve sondu zaten. Kız intihar etti. Evet sevgilim benle çıkarken intihar etti. Ailevi sebeplerden olduğu düşünülse de hep kendimi suçladım. İntihar etmeden 1-2 gün önce büyük bir kavga etmiştik. Kavgada onun haklı olduğunu düşünmüştüm eve gidince. O gün sabah evlerinin önüne gidip beklemiştim. Özür dileyip bir daha asla yapmayacağımı söyleyecektim. Her sabah onu beklerdim beraber giderdik okula. Ancak onun yerine polisler gelince ne olduğunu azda olsa anlamıştım. Bir daha da asla yapmama izin vermedi zaten. O günden beri birine bağlanmaktan çok korkuyorum bu kim olursa olsun.
Soobin elimi sıkıca kavrayınca düşüncelerimden kurtulabilmiştim ''Önemli değil.. baba'' dedim sessizce. Soobin'in gözünden akan yaşı görebiliyordum. Arkamızdan gelen hıçkırıkları duyunca arkamıza dönüp bakmıştım. Yeonjun deli gibi ağlıyor, Hyunjin'de Yeonjun'u teselli etmeye çalışıyordu. Yeonjun'un ''Boşverin siz beni devam edin'' demesiyle gülmeye başladım. Babamda benden sonra gülmeye başlamıştı.
Arabaya bindiğimizde Hyunjin ''Çok sevindim sizin adınıza'' diyerek bana o güzel gülümsemesiyle bakıyordu. ''Her şey senin sayende'' diyip Hyunjin'e sımsıkı sarıldım. Hyunjin hayatımdaki en güzel şeydi galiba. Ama ona asla bağlanmayacağım. Eskisi gibi olmasını istemiyorum.
Eve gittiğimizde Hyunjin'in arkadaşları gitmişti Hyunjin de odasına gitti. Minho da odasına gitmiş gelinimle konuşuyordu. Bende bir süre koltukta oturduktan sonra ayağa kalkıp pencerenin yanına geçmiştim. Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. Zaten kimse yok şarkıya eşlik etsem ne olur ki?
''İçimde soğuk rüzgarlar Büyük hasarlar var Yangınlar, uçurumlar Cehennem kadar
İçimde soğuk rüzgarlar Büyük hasarlar var Yangınlar, uçurumlar Cehennem kadar...''
Hyunjin'den
Salonda ki telefonumu almak için salonun kapısına kadar gelmişken Jeongin'in o güzel sesini duyup olduğum yerde kalmıştım. Şarkı çok tanıdıktı. Kapıdan hafiften içeri doğru baktığımda Jeongin'in bu tarafa dönük olmadığını görmüştüm. Şarkı resmen bizi anlatıyordu. Yani bana göre bizi. Jeongin'in nakaratta beklediğini gördüğüm gibi içeri sessizce girmiş ve Jeongin'in gözlerinin içine aşıkmışçasına bakarken şarkıyı devam ettirdim.
''Beni seve seve, hadi canıma bak Herkes gibi tek bırakıp gitme Beni kaderimin elinden al, sakın ola pes etme Beni sara sara, bi bakarsın iyileşiverir tüm yaralarım Seni ben o zaman, yedi harikadan taç mahalim yaparım..''
...
Filofobi, aşık olmaktan, birine bağlanmaktan korkma korkusudur. O kişiye bağlandığında kendisine acı çektirme korkusu da denilebilir.
Birine bağlandıktan sonra ondan ayrılırken çok büyük acılar çekilebilir. Tıpkı Jeongin'in yaşadığı gibi. Bunları yaşadıktan sonra tekrar aynı hataya düşmekten korkmak en kötü duygulardan biri olabilir. Bu yüzden Jeongin tekrar birine aşık olmaktan veya bağlanmaktan korkuyor. Özellikle Hyunjin'e. Onun canını yakmaktan çok korkuyor.
Kısaca Filofobi bu ficdeki Jeongin'i açıklıyor. Jeongin'in gayleri sevmemesinin sebeplerinden birisi de buydu. Yani Jeongin sadece gayleri değil bütün yönelimleri sevmiyor. Aslında aşk denilen o duyguyu sevmiyor.
Ayrıca çok sağolayim taç mahali her duyduğum yerde aklıma hyunin gelmeye başladı kurtarın beni🥰
Artık biraz kaos eklemeliyim diye düşünüyorum PUHAHAHAHAH😈
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
