រឿង : គំនុំស្នេហ៍ក្បែរ ភ្លើងសងសឹក🖤🔥

ភាគទី៤🔞(ចាំអាថោកទាបនេះធ្វើឲនាងដឹងថាឪនាងធ្វើអ្វីដាក់ម៉ាក់យើងខ្លះ)

<<កូនត្រូវជាអ្វី និង កូនឈិ?>>គ្រាន់តែដាក់បង្គុយភ្លាមម៉ែចាស់ចោទសួរភ្លាម
<<អ្នកបម្រើ>>ណាមនឹងតបហើយដាក់ទឹកខចុះ
<<ចុះកូនមកទីនេះដោយរបៀបណា?មានរឿងអ្វីឬ?>>ម៉ែដោះនៅបន្តសួរ
<<គឺ.....>>នាងក៏និយាយប្រាប់ម៉ែដោះគ្រប់រឿងដែលបានជួប។
+ (នៅក្លឹប)🌆
<<អេ៎ មកប្រទេសយើងមិនឲដំណឹងសោះហ្មងអាឈិនេះ>>ហ្វាងជីដើរមកទះស្មាគេ។
<< ចង់ស៊ុបប្រាយ>>ថាឈិ
<<ហើយពេលណាយកប្រពន្ធទៅ? ឬចាំយក
ជូ​ហា​រ៉ាដើរតាមត្រុកៗនោះ?>>ជីនឌែល
<<អត់ទេ ខ្ជិលយក>>ថាឈិ
<<មោះឈប់និយាយទៅ ផឹងវិញ>>ថាឈិដោយខ្លាចមិត្តសួរដេញដោល ក៏និយាយបន្លប់ជាបបួលផឹកត។
<<នែ៎ ឯងផឹកច្រើម្លេះអាឈិ?>>ហ្វាងជី
<<សុំមួយកែវទៀត>>គេលើកដៃប្រាប់ទៅអ្នករត់តុ។
<<បានហើយទៅផ្ទះមោះ>>ជីនឌែលចាប់គ្រាគេ
<<ទេ! ផឹកទៀត>>ថាឈិរុញមិត្តចេញ ហើយប្រុងមកអង្គុយវិញ ស្រាប់តែនឹកឃើញកូនសត្រូវនៅឯភូមិគ្រិះ។
<<អេ៎ អាឈិ ហើយ ចង់ទៅក៏ទៅឬ?>>ហ្វាងជីអេះក្បាលបែបមិនយល់។
《 មកដល់ភូមិគ្រិះ 》
<<លោក!នេះទើបមកពីណានិង>>ណាមនឹងរត់មកជួយទប់ខ្លួនគេកុំឲដួល។
<<កុំប៉ះយើង! >>គេរុញនាងចេញ វិសនឹងដួលទៅហើយតែសំណាងនាងចេះទប់លំនឹង។
<<លោកស្រវឹងហើយ ម៉ោះខ្ញុំជូនទៅសម្រាក>>និយាយចប់នាង គ្រាគេឡើងទៅបន្ទប់បាត់។
《បន្ទប់ថាឈិ》
ក្រាក~~
ទ្វាបានបើកដោយដៃតូចណាមនឹង ដែលគ្រាគេចូលដល់ក្នុង ដែលមើលទៅនាយស្រវឹងខ្លាំងណាស់។
ភឹប <<អាយ៎>>នាងទម្លាក់គេលើពូកតែ មិនដួលគេស្រាប់តែដួលខ្លួនឯង មកលើពូក ហើយមានគេទ្រោពពីលើរាងស្ដើងរបស់នាង។
<<លោក!លែងខ្ញុំ អឹម លែ~លែង>>នាងព្យាយាមរុញគេតែមិបានផលសោះ ហើយនៅគេមកចាប់នាងថើបយកៗ គ្មានការថ្នាក់ថ្នមបន្តិចសោះ គេស្ទាបអង្អែលពេញរាងកាយរបស់រាងស្ដើង។
<<ហឹ ហឹ សូមអង្វរ កុំធ្វើបែបហ្នឹងអី ហ៊ឹកៗ>>ណាមនឹងយំគក់រាងមាំរបស់ថាឈិគេសឹងមិនស្គៀប ថែមទាំសម្រាតខោអាវនាង
(ខ្វោក)នាងកាយស្អាតដែលមានជាប់ត្រឹមខោអាវតូចៗ ក៏វាត្រូបង្ហាញពេញភ្នែកម៉ាហ្វៀកំណាច ដៃដែលគ្រើម ដោយសាការហ្វិកហាត់កាំភ្លើងតាំពីក្មេងក៏លូកចូលទៅស្ទាបរាងកាយកំពុងរមួលគេច។មិនចាំយូថាឈិដោះអាវរបស់ខ្លួនបោះទៅម្ខាង និងប្រើកម្លាំងព្រៃផ្សៃដាក់នាងរហូតបង្កស្នាមជាំពេញរាងកាយ។
<<ឈប់ទៅ លោកហ៊ឹកៗ>>ណាមនឹងរឹតតែ គេរឹតតែបន្ថែមកម្លាំងឈ្មុសឈ្មុលកាន់តែខ្លាំង មិនយូរខោអាវតូចៗត្រូវបាននាយទាញដាច់អស់គ្មានសល់ គេច្បាមទ្រូងនាងពេញៗដៃបឺតជញ្ជក់យ៉ាងស្រេកឃ្លាន ។
<<អាយ៎! ឈឺណាស់កុំធ្វើបែបនេះ លោក>>នាងពើងទ្រូងឡើង ចាប់ក្បាលគេហើយរុញចេញ តែដោយទើសទែងដៃដែលរវាមនាយ ហូតខ្សែរក្រវ៉ាត់ពីចង្កេះខោមកចងដៃនាងទាំងគូរលើកផុតក្បាល ហើយងើបមកអង្គុយគាបនាងជាប់។
<<យ៉ាងម៉េច មិនរើទៀតទៅ>>គេធ្វើមុខឌឺដាក់នាង។
<<មនុស្សថោកទាប អាក្រក់បំផុតហើយហ៊ឹកៗ>>ណាមនឹង
<<បានតើ ចាំអាថោកទាបនៀកឲនាង បានដឹងថាឪនាងធ្វើបែបណាខ្លះមកលើម៉ាក់យើង ហឹស>>និយាយចប់គេស្រាតខោខ្លួនឯង ចេញអស់ ហើយចាប់ញែកជើងនាងឲធំយកម្រាមដៃពីរដាក់ចូលស្រទាប់ផ្កាដែលមិនទាន់មានអ្នកប៉ះពាល់ ពីមុនមក ធ្វើចលនាញាប់ឆ្អេរ។
<<អឹសៗ ឈឺ បានហើយហ៊ឹកៗលោក>>នាងកន្ត្រាក់ខ្លួន សឹងដាច់ខ្យល់ព្រោះកម្លាំងដៃគេខ្លាំង គេសម្លឹងមើលស្រីនៅក្រោមទ្រូងកុំពុងញ័រ យ៉ាងសមចិត្តបំផុត គេដាក់សាប់ភាពជាបិរសតិចៗមុននឹងដាក់ចូលល្អាងស្នេហ៍។
<<អ្ហឺ...អូយ៎...>>ភាពរឹងមាំជ្រៀតរៀងកាយណាមនឹងទាំងគំហក ឈាមបរិសុទ្ធក៏ប្រឡាក់លើពូកពណ៌ស នាងប្រៀបដូចគេចាប់ហែកជា
ជម្រៀកៗ ណាមនឹងខំខាំមាត់ បិទភ្នែក ទទូលភាពឈឺចាប់ ដែលថាឈិផ្តល់ឲ។
<<អឹស តឹងណែនល្អណាស់>>គេចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាលឿនៗ ទោះដឹងថានេះជាលើកដំបូងរបស់នាងក៏ដោយក៏គេនៅតែធ្វើរឿងព្រៃផ្សៃនោះដោយគ្មានការថ្នាក់ថ្នមអ្វីបន្តិច។
<<ខ្ញុំឈឺ....ឈប់ទៅ...>>មាត់ណាមនឹងញ័រស្លេកនិយាយមិនដឹងភាសាសុំឲបញ្ឈប់តែគេរឹតតែបំបោល ដូចមនុស្សស្រេកឃ្លានរាប់ឆ្នាំ។
<<ថាម៉េចបន្ថែម ឬ ok baby >>ថាឈិបន្ថែមល្បឿនជាងមុន ហើយទប់ត្រកៀកមូលក្លំរបស់ណាមនឹង ដោយការមិនបញ្ឈប់ រីឯណាមនឹងក៏គ្មានកម្លាំងរើទៀតដែរ។
(បើសិនជាប៉ាជាអ្នកបំផ្លាញគ្រួសារគេមេនកូនសុខចិត្តទទួលគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ ហ៊ឹកៗលោកអាក្រក់ណាស់)។ណានឹងនិយាយក្នុចិត្តទាំងបេះដូងឈឺចាប់ពន់ពេក។
<<ហៅឈ្មោះយើង ទៅ ថាឈិយើងនិងពេញចិត្តដោះលែងនាងពីសង្រៀមនេះ>>ថាឈិឱនខ្សឹបដាក់ត្រចៀកណាមនឹង។
<<ថា~ឈិឈប់ទៅខ្ញុំឈឺ សូមអង្វរហ៊ឹកៗ អឹស>>ណាមនឹង​និយាយមិនចង់រួច ព្រោះវាឈឺស្ពឹកអស់ប្រាណ។រីឯថាឈិគេញញឹមហើយយកដៃជ្រោងសក់បន្ថែមល្បឿនខ្លាំងជាងមុន ហើយដកភាពរឹងចេញពីរាងកាយទន់ល្អូករបស់ណាមនឹង។ណាមនឹងដង្ហក់ខ្យល់ទន់អស់ខ្លួនប្រាណ ជើងទំងសងខាងញ័រចំប្រប់ ។
<<ហឹស នេះវាមិនបានពាក់កណ្ដាអាម៉ៃដាធ្វើដាក់ម៉ាក់យើងទេ តែយ៉ាងណាវានៅមានរាប់រយរាប់ពាន់ដងទៀតឯណោះ>>ថាឈិនិយាយឌឺនាងហើយយកកន្សែងមកស្លៀក ដើរទៅបើកថតតុយកក្រដាស់មួយសន្លឹកមកឲណាមនឹង។
<<ឆាប់ ស៊ីញ៉េមក>>គេហុចឲនាង
<<ទេ!ខ្ញុំមិនស៊ីញ៉េ>>ណាមនឹង គ្រវីក្បាលតតាក់ ព្រោះក្រដាស់នោះជាក្រដាស់អ៊ីតាស៊ីវិល។
<<សាកមើលទៅ បើចង់ឲឪនាងរស់បានយូរក៏ឆាប់ស៊ីញ៉េភ្លាម>>គេនិយាយបែបមានល្បិច
<<ហ៊ឹកៗ បានខ្ញុំស៊ីញ៉េក៏បាន>>នាងយកក្រដាស់នោះមកស៊ីញ៉េទាំងញ័រដៃ។
<<ល្អ នុះទ្វាឆាប់ចេញពីបន្ទប់យើងទៅ ឬចង់ឲយើង រំលោភទៀត>>ថាឈិចង្អុលទៅទ្វា
<<ហ៊ឹក មនុស្សអាក្រក់>>ណាមនឹងក្រោកទាំងវេទនាព្រោះឈឺត្រង់ចន្លោះភ្លៅដើរសឹងតែមិនរួច។

(សូមអភ័យទោសរាល់ពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យ)