រឿង : គំនុំស្នេហ៍ក្បែរ ភ្លើងសងសឹក🖤🔥

ភាគទី៦🔞

ខ្វោក~
សម្លៀកបំពាក់ដែលធ្លាប់តែបិទបាំងរាងកាយណាមនឹង ក៏បានក្លាយជាកម្ទេចកំណាត់ដោយសារតែស្នាដៃរបស់រាងក្រាស់ ថាឈិ ។ដើមទ្រូងសិចស៊ីត្រូវបាន ថាឈិ ឃើញពេញៗភ្នែកដោយទ្រាំមិនបានរាងក្រាស់ក៏ប្រើអណ្តាតប៉ុនប្រសប់មកគ្រប់គ្រងលើវាតាមជំនាញដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់ពីមុនមក។
<<អ្ហឹម ផ្អែម>>ថាឈិ
<<ហ៊ឹកៗ បានហើយ អឹកៗ>>នាងរមួលខ្លួនដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លើង ដោយការឈឺចាប់ព្រោះ គេមិនមែនតែថើបនោះទេដៃនៅទំនេរឈ្លាតច្របាច់កូនភ្នំនោះខ្លាំងៗថែមទៀត។
<<យើងនឹងធ្វើឲ្យនាងបានជួបនឹងនរកដូចម៉ាក់របស់យើង ហ៊ឹស!>>និយាយហើយ ថាឈិ ចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ដែលនៅសេសសល់ របស់គេនិង ណាមនឹង អស់គ្មានសល់។
<<យើងទ្រាំលែងបានហើយ អាស៎ តឹងណែនល្អមេន>>ថារួចគេក៏ប្រើដៃសាប់កូនប្រុសរបស់គេ
តិចៗហើយហែកជើងនាងឲធំជាងមុនដើម្បីងាយជ្រៀតចូលមុននឹងដាក់វាចូលទៅក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់ណាមនឹងមួយទំហឹងតាមចំណង់របស់ខ្លួន។
<<អួយ.. ឈឺ.. ណាស់ អឹកៗ ដកវាចេញវិញទៅ>>ណាម​នឹងសឹងតែគាំងបេះដូងពេលដែល កូនប្រុសរបស់ថាឈិ ចូលក្នុងកាក់តែជ្រៅ ដោយសារតែទំហំ និងគ្មានទឹករំអិលជំនួយធ្វើឲណាមនឹងមានឈាមតាមចន្លោះភ្លៅ។
<<មិនបានទេ! យើងកំពុងស្រួលខ្លួន អាស៎ ល្អណាស់ ណាម​នឹង អ្ហឹមមម...>>ថាឈិ នៅតែបន្តចលនាកាន់តែញាប់ឡើង រហូតដល់គោលដៅបានសម្រេច។
<<អឹស បានហើយ ខ្ញុំគ្មានកម្លាំងទេ
ហ៊ឹកៗ>>ណាម​នឹង និយតិចដោយខ្សោះព្រោះតាំងពីព្រឹកមកដល់យប់នាងមិនទាន់បានបាយចូលពោះទេ។
<<គ្មានផ្លូវទេ !យើងមិនទាន់ឆ្អែត កុំ​សង្ឃឹមថាបានឈប់>>ថាឈិ និយាយរួចចាប់នាង
<<ហ៊ឹកៗ កុំអី អាស៎ ហ៊ឹកៗៗ>>ណាមនឹង យំ​ឡើងក្រហមភ្នែកអស់ហើយព្រោះតែការឈឺចាប់ដែល ថាឈិ ផ្ដល់ឲ។
<<..អ្ហឹមមម..>>គេគ្រហឹមដូចតោរងរបួសព្រមទាំងដកនាគរាជរបស់ខ្លួនដែលមានជាប់ប្រឡាក់ឈាមរបស់ ណាមនឹង តិចៗ។
<<នៅមានឈាមទៀតពីរដងហើយ ហ៊ឹស >>គេញញឹមចុងមាត់បន្តិច ហើយបន្តវារហូតដល់
ណាមនឹង សន្លប់ឈឹង។
<<គួរតែទុកត្រង់នឹងឬអត់នៀគ?ហើយក្ដៅខ្លួនម្លេះ រំខានមែន>>ពេលចប់សប់គ្រប់អស់ហើយគេឈរស្លៀកពាក់រួច នៅឈ្លាតដើរមកស្ទាបថ្ងាស់នាងទៀតព្រោះ មើលទៅមុខមាត់ស្លេកខ្លាំងណាស់។ហើយក៏បីនាងឡើងទៅបន្ទប់បាត់។
ក្រឡេកមកមើលរីហ្វានិងជីនឌែលវិញ ពួកគេមកញាំអាហារនៅ restaurant មួយកន្លែងមើលទៅក្ដីសុខណាស់ ទាំងដែលទើបស្គាស់គ្នាកាលពីព្រឹកមិញសោះ។
<<ស្រីស្អីញាំច្រើនម្លេះនៀគ?>>ជីនឌែលអង្គុយមើលរីហ្វាញាំមួយសន្ទុះទើបដាច់ចិត្តសួរទៅរីហ្វា។
<<បើមិនញាំស្ដាយ លុយរកពិបាកហើយនៅមកកម្មង់អាហារទុកចោល ស្ដាយខ្លាំងណាស់>>រី​ហ្វានិយាយទាំងមាត់ប៉ោងកុំពុងទំពារអាហារ។
<<ហឹសៗ>>ជីឌែលសើចបន្តិចនិងសម្ដីរបស់នាង
<<សើចអី?>>រី​ហ្វា
<<នាងស្រឡាញ់លុយណាស់?>>ជីនឌែល
<<ត្រូវហើយ ព្រោះលុយឥឡូវពិបាករកណាស់ណា>>រីហ្វា
<<ចុះមកធ្វើការងារនេះចង់បានប្រាក់ខែ
ប៉ុន្មាន?>>ជីនឌែល
<<លោកប្រធានដឹងឬអត់?ថាសំណួរនេះវាពិបាកឆ្លើយណាស់!>>រីហ្វា
<<ក៏ឆ្លើយមកចុះ ខ្ញុំមិនថាទេ!>>ជីនឌែល
<<មិនដឹង>>រីហ្វា
<<ថីបានមិនដឹង?ឬមិនចង់បានប្រាក់ខែ?>>ជីនឌែល
<<មិនមែនទេ!>>រីហ្វា
<<មួយខែ2ពាន់ដូល្លាគ្រប់ទេ?>>ជីនឌែល
<<ហាស៎!!2ពាន់ វាច្រើនពេកហើយលោកប្រធាន>>រីហ្វា
<<មិនច្រើនទេ,ខ្ញុំចូលចិត្តនាង>>ជីនឌែល និយាយបែបគួរឲស្រឡាញ់ ហើយសម្លេងស្រាល
<<ខ្ញុំថានេះយប់ហើយ>>រីហ្វា
<<ចង់ទៅផ្ទះ?>>ជីនឌែល
<<ចាស ខ្ញុំងងុយហើយ>>រីហ្វា
<<ទើបតែម៉ោង8ទេ>>ជីនឌែល
<<ខ្ញុំខ្លាចមីងរបស់ខ្ញុំចាំផ្លូវ>>រីហ្វា
<<ok ចាំខ្ញុំជូនទៅវិញ>>ជីនឌែល
<<ចាស>>រីហ្វា
មកដល់ផ្ទះរីហ្វា
<<អរគុណលោកប្រធាន>>រីហ្វា
<<បាទ ស្អែកជួបគ្នាអូនលេខា>>ជីនឌែល
<<នេះ លោក អាយ៎ ឆ្គួតមេន>>រីហ្វា
<<លួចជេរបែបនេះតិចកាត់ប្រាក់ខែ>>ជីនឌែលថាមិនទាន់ចប់ផងរីហ្វារត់ទៅចូលផ្ទះបាត់។
<<មកហើយហ៎ក្មួយជើងល្អ>>មីងរីហ្វា
<<ចាស មីង ចឹងខ្ញុំសុំទៅបន្ទប់មុនហើយណា>>រីហ្វាប្រុងរត់ទៅតែមីងរបស់គេឃាត់។
<<ឈប់សិន!មីងបានឮថាគ្រួសារ ណាម​នឹង វិនាសហើយ ពេលនេះផ្ទះត្រូវគេរឹបអូស ឪពុកត្រូវបាត់ខ្លួន ហើយ ណាម​នឹងក៏បាត់ទៅដែរ! ឮគេនិយាយថាមានមនុស្សឈុតខ្មៅដូចពួកម៉ាហ្វៀ ចាប់ខ្លួន នឹង ទៅទៀតផង!>>មីងរីហ្វា
<<ហាស៎! នេះនាង នឹង បាត់ខ្លួន?ចឹងតើបានខានឃើញប្រហែលមួយអាទិត្យហើយមីង>>រីហ្វាស្រែក
<<ហឹម នឹង អើយ នឹងសូមកុំឲគេធ្វើបាបអីណាក្មួយ!>>មីងរីហ្វា
<<ចាំ ខ្ញុំសាកទាក់ទងទៅនាងនឹងណាមីង>>
<<អឺ ហើយទៅសម្រាកទៅ>>មីងរីហ្វា
<<ចាស៎! អូ៎! ភ្លេចប្រាប់ក្មួយមីងសម្ភាសជាប់ហើយ>>រីហ្វា
<<អឺៗជាប់ក៏ល្អ ទៅៗដេកទៅ!>>មីងរីហ្វា
[បន្ទប់គេងរីហ្វា]
ក្រោយពីងូតទឹកសម្អាតខ្លួនហើយរីហ្វាក៏ខលទៅណាមនឹងតែគ្មានអ្នកលើកសោះ ព្រោះថាឈិបោះទូរស័ព្ទនោះចោលហើយ។
<<ខលមិនលើក នាងនឹងអើយ តើឯងទៅ
ណា?>>រីហ្វានិយាយទាំង​ទឹកមុខស្រពោន។