រឿង : គំនុំស្នេហ៍ក្បែរ ភ្លើងសងសឹក🖤🔥

ភាគទី១០(ការប្រច័ណ្ឌ)

<<លោកប្រធាន!នេះឯកសារចា៎>>រីហ្វា
<<ទុកត្រង់នឹងហើយ>>ជីនឌែល
<<បើអស់អីហើយខ្ញុំទៅវិញហើយណា>>រីហ្វា
<<ឈប់!នៅទីនេះហើយ>>ជីនឌែល ដើរចូលទៅរកនាង
<<អឺ... លោកប្រធាន!កើតអី?>>រីហ្វាឆ្ងល់នឹងអាការប្លែករបស់គេ
<<ខ្ញុំ​នឹកនាង>>ជីនឌែលចូលមកឱបនាង អស់អ្វីនិយាយនាងឱបគេតបវិញ។
<<ខ្ញុំមិនយល់ពីខ្លួនឯងទេ!តាំងពីជួបនាងដំបូងខ្ញុំ តែងតែគិតពីនាង >>ជីនឌែលនៅបន្ត ឱបក្រសោបនាង
<<លោកប្រធាន ចង់បានន័យយ៉ាងម៉េច?>>រីហ្វា
<<បងស្រលាញ់អូន!អឹម..>>ជីនឌែលព្រលែងនាងពីការឱបមក ថើបមាត់នាងយ៉ាងផ្អែមល្ហែម
<<លោកប្រធាន ថើបខ្ញុំធ្វើអី?>>រីហ្វា
<< ថើបព្រោះស្រឡាញ់នឹងហើយ>>ជីនឌែល
<<គឺ..!>>រីហ្វា
<<គឺអីនិយាយមកបងចាំស្ដាប់ ឬហ្វាមិនស្រឡាញ់
បង?>>ជីនឌែល
<<អត់ទេ! ខ្ញុំ​ខ្លាចមានអ្នកមកស្ដាប់ឮណា>>រី​ហ្វា
<<ខ្លាចធ្វើអី?ឬខ្លាចគដឹង?>>ជីនឌែល
<<ចាស>>ហ្វា
<<ធ្វើធម្មតាដូចមុនៗទៅ>>ជីនឌែល
<<ចឹង ខ្ញុំទៅធ្វើកាសិនហើយ>>
<<អូនមិនទាន់បានឆ្លើយនឹងសំណួរបងទេ!>>ជីនឌែល
<<Aku cinta kamu too(អូនក៏ស្រឡាញ់បងដែរ)>>ដោយសារនាងនឹងជីនឌែលជាជនជាតិ ឥណ្ឌូណេស៊ីទើបនិយាយភាសារនេះកុំឆ្ងល់អី។
<<ពិតហើយណា>>ជីនឌែលសួរបញ្ជាក់
<<អឹម>>ហ្វាងួកក្បាលដាក់គេហើយ រត់ចេញមកវិញយ៉ាងលឿនព្រោះនាង អៀនគេ(first love ផង)។
+ភូមិគ្រឹះថាឈិ
<<អ្នកនាងរបស់ម៉ែចាស់មកវិញហើយឬ?>>ម៉ែ​ចាស់
<<ចាស មានអ្វីឲខ្ញុំជួយទេម៉ែ​ចាស់>>ណាមនឹងគ្រាន់តែមកដល់ភ្លាមចូលផ្ទះបាយមករកម៉ែ​ចាស់ភ្លាម។
<<មិនអីទេ ទៅសម្រាក់ចោះកូន>>ម៉ែ​ចាស់
<<ខ្ញុំចង់ជួយម៉ែចាស់>>ណាមនឹង
<<ចឹងក៏ជួយចិតបន្លែ នេះចោះ>>ម៉ែ​ចាស់
<<ចាស>>ណាមនឹង កំពុងចិតបន្លែសុខ...
<<ម៉ែចាស់បាទ...>>ហ្វាងជី ដើរចូលមក
<<កូនហ្វាង!នេះមករកម៉ែ​ចាស់ដល់ផ្ទះបាយតែម្តងណ៎>>ម៉ែ​ចាស់
<<បាទ ព្រោះ​កូននឹកម៉ែ​ចាស់ពេកនិងណា>>ហ្វាងជី
<<សួស្តីបាទ!អ្នកនាង>>ហ្វាងជី
<<ចាសសួស្តី>>ណាមនឹង
<<ឈ្មោះ អ្វីដែរ?ខ្ញុំដូចមិនធ្លាប់ឃើញពីមុនមកសោះ>>ហ្វាងជី
<<ខ្ញុំ​ណាម​នឹង ទើបមកនៅទីនេះបាន3សប្តាហ៍>>ណាមនឹងតបទាំងញញឹម
<<អូ៎ !ខ្ញុំហ្វាងជី មិត្តរបស់ ថាឈិ រីករាយដែលបានស្គាល់>>ហ្វាងជី
<<ចាស>>ណាមនឹងបន្តចិតបន្លែ
<<ម៉ោះ ចាំខ្ញុំជួយណា>>ហ្វាងជីទាញកាំបិតមកជួយចិតបន្លែ
<<មិនអី​ទេ ខ្ញុំធ្វើម្នាក់ឯងបាន>>ណាមនឹង
<<ហ៊ើយ មិនអីទេម៉ោះ>>ហ្វាងជី ដណ្ដើមនាងចិត
(បើកូនឈិមានចរិតដូចកូនហ្វាងប្រហែលជាល្អ)ម៉ែ​ចាស់នឹកក្នុងចិត្ដ។
<<ល្អូកល្អើនណាស់ណ៎>>ថាឈិដើរចូលមក
<<ហ៊ើយ អាឈិ ហិៗថ្ងៃនេះសុំបាយមួយពេលហើយណា>>ហ្វាងជី ធ្វើចរិត cute cute
<<ផ្ទះឯងដាច់ស្បៀងហើយ?>>ថាឈិ
<<មិនដាច់ទេ! តែចង់ញាំម្ហូបស្នាដៃស្រីស្អាត>>ហ្វាងជីញាក់ភ្នែកដាក់ណាមនឹង។
<<មានការអីនិយាយគ្នាខាងក្រៅវិញ>>ថាឈិដើរទៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវបាត់
<<បងទៅសិនហើយណា ឆ្អិនហៅផងណា>>ហ្វាងជី។
<<ចាស ចាំខ្ញុំហៅ>>ណាមនឹង
<<នេះបន្លែរួចហើយម៉ែចាស់>>ណាមនឹង
មួយសន្ទុះក្រោយមក
<<រៀបចំរួចហើយខ្ញុំទៅហៅពួកគេសិនម៉ែចាស់>>ណាមនឹង
<<ចាសទៅចោះ>>ម៉ែ​ចាស់ បន្តរៀប
<<លោក! បងហ្វាងជីតោះញាំបាយ>>ណាមនឹងចូលទៅហៅ
<<បាទ!តោះអាឈិ>>ហ្វាងជី
<<ហៅ​មិត្ដយើងសុទ្ធតែបង ចង់ចាប់វាម្នាក់ទៀតហើយមើលទៅ>>ថាឈិនិយាយខ្សិបៗ
តុបាយ
<<សូមអង្គុយក្បែរផង>>ហ្វាងជី
<<ចាស>>ណាមនឹង
<<អូយ ទំនងណាស់ អួយឆ្ងាញ់ទៀត នេះបងដួសឲណា>>ហ្វាងជីដួសម្ហូបដាក់មាត់ ហើក៏ឆ្លៀតដួសឲណឋនឹង
<<អរគុណ ចាស>>ណាមនឹង
<<អាឈិ សម្លក់អី មិនញាំទេហ៎?ឬចង់ឲយើងដួសឲដែរ?>>ហ្វាងជី
<<យើងមានដៃដួសហើយ មិនដូចអ្នកខ្លះចាំតែប្រុសដួសឲទើបលេបចូល>>ថាឈិ សម្លឹងទៅណាមនឹងសឹងជ្រុះ​គ្រាប់ភ្នែក។
<<ត្រូវហើយ មនុស្សស្រឡាញ់គ្នាគេ care គ្នាបែបនេះហើយ មេនទេណាម>>ហ្វាងជី
<<គឺ...!មិនដឹងទេ >>ណាមនឹង
<<តោះញាំចោះ បងឃ្លានណាស់>>ហ្វាងជី
អារហាមួយពេលដ៏រីករាយបានបញ្ចប់ទៅយ៉ាងរលូន តែវាតឹងតែងសម្រាប់ថាឈិទៅវិញ។តើគេកំពុងប្រច័ណ្ឌនាងឬ?
<<បងទៅហើយណា>>ហ្វាងជី
<<ចាស សុខសប្បាយតាមផ្លូវ>>ណាមនឹង
<<ពេលទំនេរបងងនឹងមកលេងណាមនឹងតែឥឡូវបងរវល់ណាស់ បាយៗ>>ហ្វាងជី
<<បាយៗ>>ណាមនឹងលើកដៃលាពីហ្វាងជីទាំងទឹកមុខញញឹមជាប់។
<<សប្បាយអរណាស់ណ៎បានប្រុសមកលេងផ្ទះ>>ថាឈិឈរផ្អែកនឹងទ្វា
<<បងជីគ្រាន់តែជាមិត្តរបស់ខ្ញុំ>>ណាមនឹង
<<មិត្តប៉ុណ្ណឹងចុះទ្រាំលើសពីមិត្ត មិនស៊ីគ្នាកណ្ដាលមុខយើងហើយទេហេ៎>>ថាឈិ
<<លោកយ៉ាងម៉េចនឹង?ក្ដៅក្រហាយរឿងខ្ញុំ
ម្លេះ?>>ណាមនឹង
<<មានយ៉ាងម៉េច មកពីមិនចង់ឃើញប្រពន្ធនិងសាហាយស៊ីគ្នានៅនឹងមុខ>>ថាឈិ
<<ខ្ញុំមិនមែនប្រពន្ធលោក>>ណាមនឹង
<<មិនមែន ចុះអាការដេកជាមួយគ្នារាល់ដងជា
ស្អី?>>ថាឈិ
<<ជាអំពើថោកទាប វាមានតែមនុស្សថោទាបទេដែលធ្វើទៅរួច>>ណាមនឹង
<<នាងជេរយើងផង?>>ថាឈិ
<<លើកដាក់ខ្លួនពេកហើយ>>ណាមនឹងដើរចេញ
<<ចង់ទៅណា?យើងមិនទាន់អនុញ្ញាត>>ថាឈិចាប់ដៃនាង
<<នែ ខ្ញុំចង់សម្រាក លែង>>ណាមនឹង
<<នាងនិយាយស្អីទើប អាហ្វាងជី វាដូចជាងប់
ម្លេះ?>>ថាឈិ
<<លោកចេះដឹងអី រឿងផ្ទាល់ខ្លួនខ្ញុំ>>ណាមនឹង
<<យើងប្រ..ច..! ទេយើងជ្រេញ>>ថាឈិ
<<បើជ្រេញលើក្រោយខ្ញុំទៅជួបគ្នាកន្លែងផ្សេង លែងដៃ>>ណាមនឹង
<<យើងជាប្តីនាង នាងគ្មានសិទ្ធណាជាមួយនរណាក្រៅពីយើងដាច់ខាតណាមនឹង>>ថាឈិ
<<រឿងអីមិនបានប្ដីតែឈ្មោះ ចប់កុងត្រាក៏លែងគ្នាដដែល បើខ្ញុំទាក់ទងគ្នាឲហើយមិនល្អ អឹមម លែង
ផាច់!>>ថាឈិចាប់ណាមនឹងសង្រ្គប់បបូមាត់នាង ធ្វើឲណាមនឹងខឹង ក៏ទះថាឈិមួយកំផ្លៀងបែរផ្ទៃមុខទៅម្ខាងតាមកម្លាំងដៃរាងស្ដើង មុខធ្លាប់តែសក៏ទៅជាក្រហម។
<<នាងហ៊ានទះកំផ្លៀងយើងផងណាមនឹង>>
<<ត្រូវហើយ ខ្ញុំហ៊ានចំពោះមនុស្សដែលមិនទុកកិត្តិយសឲខ្ញុំ ហ៊ឹកៗ>>ណាមនឹងរត់ឡើងទៅ បន្ទប់គេងបាត់។
<<ចង្រៃយ៎ អើយ>>ថាឈិដាល់ជញ្ជាំមួយដៃ
<<នាងគ្មានសិទ្ធចេញពីយើងទេណាមនឹង>>ថាឈិ។