<<អ្ហឹម អាស៎ឲលឿនឡើងជេន>>មិនមែនតែនិយាយថាឈិធ្វើចលនាហើយពេលជិតសម្រេចគេចាប់ក្បាលនាងផ្អិបនឹងអាវុធនោះជាប់ ខកឡើស្លឺភ្នែក។
<<អាស៎ ចេញហើយ លេបឲអស់ទៅជេន>>ថាឈិ
<<ចេញទៅ>>
<<លោកប្រធាននេះមិនទាន់ធ្វើអ្វីផងមិចក៏..>>ជេននាងប្លែករាល់ដងគេបន្តតែលើកនេះឈប់មិនបានពាក់កណ្ដាលទីផង។
<<យើងឲចេញ ឬចង់ស៊ីគ្រាប់សំណហា៎!>>ថាឈិសម្លុតមុននិងប្រុងទាញកាំភ្លើងមកចង់បាញ់នាង
<<ទ..ទៅហើយចាស>>ជេនប្រញាប់រត់ចេញមកក្រៅ
<<អួយ យ៉ាងម៉េចនាងជេន មកដើរបុកមនុស្ស>>មីណាឃើញជេនភ័យៗទើបនាងសួរ
<<គឺ គ្មានអីទេ យើងទៅហើយ>>ថាហើយជេនដើរចេញទៅកន្លែងធ្វើការបាត់ពេលមកដល់
<<ថ្ងៃនេះលោកគម្រាមខ្ញុំ ចាំមើលណានាងជេននេះនឹងយកលោកឲបាន>>ជេនឈរក្ដាប់ដៃណែន ខឹងសម្បារនឹងថាឈិមែនទែន។
---------
ពេលល្ងាចបន្តិច 🌇<<ហ៊ើយ មិនដឹងទិញអ្វីទៀតទេនៀក អូ៎នឹកឃើញហើយ តែ..>>ណាមនឹងប្រុងនឹងដើរទៅក្នុងផ្សារវិញស្រាប់តែងងឹត ភ្លាមនោះ...
<<អួយ >>ណាមនឹងត្រូវបានបុរសនោះទប់ខ្លួននាងជាប់កុំឲនាងដួលនៅទីនោះទាន់
ពេលនោះជាពេលដែរថាឈិកំពុងតែអង្គុយក្នុងឡាន
សុខៗស្រាប់តែប្រទះភ្នែកជាមួយនឹងប្រពន្ធក្រៅបេះដូងត្រូវបានបុរសម្នាក់ត្រកង មុខផ្សារទំនើប កំហឹងក្នុងខ្លួនចាប់ផ្តើមច្រាលចង់តែហក់ទៅដាល់បុរសនោះឲបែកមាត់តែត្រូវទប់វិញព្រោះរងចាំជម្រះបញ្ជីនៅភូមិគ្រិះ។
<<អ្នកនាងយ៉ាងម៉េចហើយokទេ>>បុរសនោះ
ឈ្មោះហ្វាហានជាកូនកាត់ខ្មែរអាឡឺម៉ង់ but he stay in Indonesia.
<<ចាស ខ្ញុំOK អរគុណលោកហើយ>>ណាមនឹងឱនគំនាប
<<អរ៎ បាទ មិនអីទេ ចុះអ្នកនាងឈ្មោះអ្វីដែរ>>ហ្វាហាន
<<ខ្ញុំណាមនឹង ហៅថា នឹង ក៏បានដែរ>>ណាមនឹង
<<បាទ ខ្ញុំហ្វាហាន រីករាយដែលបានជួប>>ហ្វាហានហុចដៃបម្រុងឲនាងចាប់តែឃើញណាមនឹងរារែកទើបដកដៃវិញ។
<<សុំទោសបាទ នេះមកតែម្នាក់ឯងទេឬ?>>ហ្វាហាន
<<ចាសមកតែឯង ចុះលោក>>ណាមនឹង
<<ខ្ញុំមកជាមួយកូនចៅ ផ្ទះនៅម្ដុំណាចាំខ្ញុំជូនទៅ ចាត់ទុកថាជាការស្គាល់គ្នាលើកដំបូងទៅចុះ>>ហ្វាហាន
<<អរគុណលោកហើយ តែកុំអីល្អជាងខ្ញុំទៅដោយខ្លួនឯងបាន>>ណាមនឹងបដិសេធ
<<ហូយ កុំក្រែងចិត្តអី យើងជាមិត្តនឹងគ្នាសោះ>>ហ្វាហាន
<<ជាមិត្ត?លោកមើលទៅអាយុបងខ្ញុំច្រើនណាស់>>ណាមនឹង
<<ចឹងហៅថាបងប្រុសចុះ អរ៎នោះឡានមកហើយតោះ ម៉ោះបងជួយ>>ហ្វាហាន បានជួយលើកអីវ៉ាន់នាងឲកូនចៅយកដាក់ក្នុងឡាន។
មកដល់ភូមិគ្រិះ ថាឈិចារឺនរ៉ាត់
<<ផ្ទះនឹងធំដែរតើ>>ហ្វាហាន
<<ផ្ទះចៅហ្វាយខ្ញុំទេ អរគុណបងហើយ>>ណាមនឹងប្រុងដើរចូលផ្ទះតែត្រូវ ហ្វាហានហៅ
<<នឹងឈប់សិន នេះនាមប័ណ្ណបង មានការអ្វីក៏អាចទាក់ទងមកបានដែរ>>ហ្វាហានហុចនាមប័ណ្ណឲទៅណាមនឹង កាយវិការនេះគេចមិនផុតពីកែវភ្នែកកំណាចឡើយដែរមើលមកពួកគេពីបន្ទប់ជាន់ទី2 ថាឈិក្តាប់ដៃណែន។
<<ចាស>>ណាមនឹងដើរចូលផ្ទះ ឡាននោះក៏បើកចេញទៅដែរ។
----
<<មកហើយឬកូនឃាតករ>>ថាឈិ ឈរឌឺដងណាមនឹងនៅក្បាលជណ្ដើរ។
<<ដូចដែលបានឃើញ>>នាងឆ្លើយហីៗព្រោះនាងមិនសូវស្រួលខ្លួន។
<<នែ៎ ឈប់ភ្លាម ណាមនឹង!>>គេស្រែកគំហកនាងព្រោះនាងហ៊ានដើរគេចពីគេដោយគ្មានការអនុញ្ញាត។
<<...>>ណាមនឹងនៅតែបន្តដើរឡើងទៅបន្ទប់ ដោយមិននិយាយអ្វី វារឹតតែធ្វើឲថាឈិខ្នាញ់នឹងនាងជាខ្លាំង។
<<បានប្រុសជូនមកដល់ផ្ទះ លែងនិយាយរកយើងផងហេស៎ ឬមានសិចជាមួយវាហត់ហើយហាស?>>ថាឈិ ចាប់ដៃនាងជាប់ មិនឲនាងបិទទ្វាទាន់ ឈ្លៀតឱកាសគេក៏ចូលក្នុងបន្ទប់នាងដែល។
ផាច់
<<កុំប្រើសំដីបែបនេះដាក់គាត់ ព្រោះគាត់ល្អជាងលោកឆ្ងាយណាស់>>ណាមនឹងអត់ទ្រាំមិនបានក៏ទះថាឈិមួយដៃ ផ្ទៃមុខសង្ហាបែរទៅម្ខាងតាមកម្លាំងដៃ។
<<ហ៊ានសរសើរវានៅមុខយើងផង?>>គេយកដៃជូតមាត់ដែលមានឈាមតិចៗ
<<យ៉ាងម៉េចក្បាច់វាច្រើន របស់វាធំ ជាងយើងឬ?>>
ថាឈិ
ផាច់ៗ
<<ថោកទាបគិតបានតែរឿងស្មោគគ្រោក>>ណាមនឹងប្រុងដើរចេញហើយតែថាឈិចាប់មកវិញ។
<<ចង់ទៅណា ហ៊ានទះយើងដល់ទៅពីរដៃក្លាហានណាស់ណ៎ ចឹងមួយដៃដប់ទឹកល្អទេ>>មិនមែនតែនិយាយគេចេះតែដើរចូលមករកនាង។
<<លោកចង់ធ្វើអី ឆាប់ចេញទៅហ៊ឹកៗ>>ណាមនឹងថយក្រោយរហូតដល់ពូកនាងរុញទ្រូងហាប់ណែនចេញតែថាគេមិនរង្គើរឡើងបែរជាខ្លួននាងដួលផ្ងាកក្រោយលើពូកទៅវិញ។
<<យើងចង់ដឹងណាស់ ថានាងខ្លាំបានប៉ុណ្ណា>>ថាឈិឱនថើបកនាងសងខាងខ្លាំងបង្ករស្នាមជាំដុំៗ។
<<លែង កុំធ្វើបែបនឹងអីថាឈិ សុំទោសហ៊ឹកៗកុំអី>>ដៃទាំងសងខាងត្រូវប្រុសកំណាចចាប់ជាប់មិនឲរើរួច។
បន្ទាប់ពីថើបនាងអស់ចិត្តគេក៏
ខ្វោក សម្លៀកបំពាក់ត្រូវបានដៃមាំចាប់ហែក បន្សល់ទុកត្រឹមខោអាវក្នុងពណ៌ខ្មៅតូចៗ
<<អាយ៎ ឈប់ទ..អ្ហឹម ហ៊ឹកៗ>>មិនទាន់និយាយអស់សេចក្ដីផងបបូរមាត់ក្រាស់បានគ្រប់ពីលើបាត់ទៅហើយ គេញំញីខ្លាំងៗរហូតមាត់តូចច្រមិចជ្រាបឈាមតិចៗ។
<<នៅមិនស្ងៀមផងហេសបាន>>ថាឈិឱរើសកំទេចក្រណាត់យកមកចងដៃនាងភ្ជាប់គ្នា រួចចាត់ការខោរអាវក្នុងចោលខ្ទេច។
<<ហ៊ឹកៗ ឈឺណាស់ បានហើយហ៊ឹកៗ អាស៎>>ណាមនឹងរមួលពេញពូកព្រោះថាឈិខាំបឺតចុងឈើរីនោះខ្លាំងៗឥតក្រែងចិត្ត។
<<កុំទាន់ឈឺនៅពេលយូរទៀត>>និយាយបណ្តើរចាត់ការខោអាវខ្លួនបណ្ដើរ រហូតសល់ត្រឹមខោតូចបិទល្វែងខាងក្រោម។ក្រោយពេលចាត់ការរួចថាឈិចាប់ហែកជើងស្រឡូនចេញ ហើយស៊កម្រាមដៃពីរចូលល្អាងស្នេហ៍ ធ្វើចលនាមួយៗរហូតញាប់ទៅៗ។
<<អាយ៎ ហ៊ឹកៗអ្ហឹស>>ណាមនឹងកន្ត្រាក់ខ្លួនញ័រទទ្រើក បញ្ចេញទឹកស្នេហ៍ចេញមកក្រៅ តាមការកន្ត្រាក់។
<<អ្ហឹម ផ្អែមណាស់ណាមនឹង>>ថាឈិឱនទៅលិឍត្រង់តំបន់នោះ ថែមទាំងបន្លំខាំតិចៗ។
<<អ្ហឹស លោកខ្ញុំពិ..បាកទ្រាំណាស់>>ណាមនឹងប្រឹងត្បៀតជើងវិញ
<<នាងត្រូវការយើង ចាំយើងបំពេញឲទៅចុះ>>ថាឈិស្រាតខោចោល ហើយដោត អាវុធនោះចូលទាំងកំរោល។
<<ឈឺ ហ៊ឹកៗៗ អូយលោកហ៊ឹកៗ>>ណាមនឹងស្លឺភ្នែកព្រោះតែទំហំវាធំពេក។
<<អ្ហាស៎ៗៗស្រួលណាស់>>ថាឈិគិតតែពីដោលមិនគិតពីនារីក្រោមទ្រូង ថានាងឈឺប៉ុណ្ណា។គេបន្តធ្វើរឿងនោះជាមួយនាងរហូតដល់ម៉ោង2ភ្លឺទើបឈប់ នេះបើនាងមិនសន្លប់ក៏មិនឈប់ដែរមើលទៅ។
<<សន្លប់ហើយហេស ហ៊ឹស អន់>>ថាឈិក្រោកដើរសំដៅទៅបន្ទប់ទឹក ដោយចេញមកវិញជាមួយកន្សែងត្រឹមល្វែងក្រោម គេដណ្តប់ភួយឲនាងហើយដើរទៅបន្ទប់ខ្លួនបាត់។
----------
Sorry ចំពោះពាក្យសំដីមួយចំនួន🙏😊
YOU ARE READING
រឿង : គំនុំស្នេហ៍ក្បែរ ភ្លើងសងសឹក🖤🔥
General Fictionខ្សែររឿងជីវិតនិយាយពីក្មេងស្រីម្នាក់ដែលមិនដឹងអ្វីត្រូវតួប្រុសយកមកសងសឹកជំនួសឪពុករបស់នាង ដែលបានសម្លាប់គ្រួសារគេកាលពី20 ឆ្នាំមុនយ៉ាងឃោឃៅ ហើយថែមទាំងរំលោពម្ដាយគេរហូតដល់ស្លាប់។ >។ [>] \This is my first story that I wrote.\ /Hope you support it thank you al...