Belki sizi öldürecekler, belki işkence edecekler, belki öylece peşlerinden sürükleyecekler, belki bir yem gibi ortaya atacaklar ama sizi kendi hayatlarını bile riske atarak koruyadabilirler.
Onlara güvenmek sizin elinizde. Ya onlar için kendinizi yı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İyi misin?! Bir şeyin var mı?!" Nicholas beni sorguya çekiyor, endişe ile sorularını bağırarak soruyordu.
Fazla sevimli...
"İyiyim, iyiyim. Bir şeyim yok. Sadece yorgunum." dedim, onu rahatlatmak için.
"K hyung başına gelenleri anlatınca deliye döndüm! Sana bir şey oldu sandım! Canının acımadığına emin misin? Sana bir şey yapmadılar, değil mi?" gözleri o kadar endişeli bakıyorduki ne desem, ne yapsam bu endişe sönüp gitmeyecek gibiydi.
"Söyledim ya, iyiyim. Bir şey yapmadılar. Canım acımıyor. Sadece çok yorucuydu." ~Angel
Elimi tutarak, bir süre bana öylece baktı. Bu garipti tabii ki, utanmama sebep oluyordu.
"İyi olmana çok sevindim." dedi, buruk bir tebessümle. Gözlerinde endişeden başka bir şey yoktu. Sevinmişti ama sadece endişeliydi. Bu endişeyi silmenin bir yolu yok mu?
"Farkında olmadığım için özür dilerim. Arkadaşların dersin başından beri gelmediğini söylediğinde hemen K hyunga haber verdim. Ama çoktan vakit geçmişti bile..." dedi Maki, bakışları yerdeyken.
"Senin sayende kurtuldum Maki. Eğer abime haber vermeseydin orada daha ne kadar kalırdım kim bilir... Beni kurtardığın için teşekkür ederim." ~Angel
"İyi ki bir şeyin yok." ~Maki
"Senin sayende." ~Angel
Diğerlerinin de gelmesi ile, daha çok soruya cevap vermek zorunda kalmıştım.
Benim için endişelenmeleri güzel ama bir şeyim yokken, bir daha olmaması için endişelenmeliler. Olduğunda ya daha kötüsü olsaydı, diye değil.
"EJ nerede? O lideriniz değil mi? Neden yok?" diye sordum, merakla.
"Yoldadır. Herkesi apar topar toplamak kolay değil. Herkesin işi var." dedi K, haklı olarak.
Bir kaç dakika daha bekledikten ve o sırada soruları cevapladıktan sonra duyulan koşan adım sesleri ile arkamı döndüm.
Dönmemle gördüğüm EJ'nun bana sarılması bir olmuştu.
Sessizce bu şekilde bir kaç dakika bekledikten sonra, omuzlarımdan tutarak beni kendinden uzaklaştırdı ve dikkatlice beni incelemeye başladı.
"İyisin... Çok korktum." diyerek tekrar sarıldığında, bu sefer bende kollarımı ona sardım.
"Evet, iyiyim." ~Angel
"Hadi, oturun bir yere. Mümkünse birbirinizden uzağa. Ne o öyle, yıllardır görüşmemiş aşıklar gibi?" K'in sinirli ve uyarıcı ses tonu ile, onun yanına oturdum. EJ'da Nicholas'ın yanına, tam karşımıza oturdu.
