Belki sizi öldürecekler, belki işkence edecekler, belki öylece peşlerinden sürükleyecekler, belki bir yem gibi ortaya atacaklar ama sizi kendi hayatlarını bile riske atarak koruyadabilirler.
Onlara güvenmek sizin elinizde. Ya onlar için kendinizi yı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ne yani, bunu ondan saklamaya devam mı edeceğiz?" ~Nicholas
"Sevgiline gerçek yüzünü göster o zaman. Kimse seni tutmuyor. Ama o bir daha senin yüzüne bakar mı bilemem." ~Fuma
"Bu durumdan bende memnun değilim ama o zaten zeki bir kız, yakında anlar. Biz bir anda söylersek delireceğinden korkuyorum. Gölgeler ve paradoks onun için yeterince korkutucuydu." ~K
"Bu şekilde tek yaptığımız ona yalan söylemek olacak!" ~Nicholas
"Bağırma Nicho hyung. Sesini alçalt. Onu uyandıracaksın." ~Yuma
"Sevgiline yalan söylemek istemiyorsan, onun delirdiğini kendi gözlerinle mi görmek istiyorsun hyung?" ~Taki
"O, onun sevgilisi değil." ~EJ
"Paradoksta nelerle karşılaştığını bilmiyoruz, zaten çok garip davranıyor. Ya öğrendiyse ve bizden korkuyorsa?" ~Nicholas
"Bizden korksaydı buraya gelmezdi. En başından oda seçerken hepimizden rahatsız olduğunu söyler ve koltukta bile yatmaya razı olur, buradan kaçıp giderdi Nicholas hyung. Bir teorin varsa, altını sağlam tut." ~Jo
"Ben de... Ondan daha fazla saklamak istemiyorum. Biz buyuz, en yakınımızda o varsa ondan saklamamalıyız. Kendi kendine öğrenince ihanete uğramış gibi hissetmez mi?" ~Maki
Ayağım yandaki vazoya çarpınca, vazo yavaşça yere düşmüş ve yuvarlanarak bu şato gibi olan evin küçük salonunun kapısından içeri, hepsinin görüş alanına, girmişti.
Şimdi naneyi yedim.
Önümde beliren Nicholas ile ne yapacağımı şaşırmıştım. Ben daha kaçmak için tek bir adım atmadan o sessizce buraya geldi! Çok hızlı!
"Angel mı?" diye seslendi, K. Karanlıkta yalvarırcasına Nicholas'ın yüzüne bakıyordum. Çünkü K'in elinden kurtulamazdım.
"Yan odadaki cam açıkmış. Ceryan yapmış olmalı." diyerek, yavaş adımlarla içeri geri girdi.
Teşekkür ederim...
Bende sessiz olmaya çalışarak minnak adımlarla kaldığım odaya gittim.
Kapıyı aralık bırakarak kapattım ve yatağıma yattım.
Benden ne saklıyorlar? Beni bu kadar korkutacak olan o sır ne? Bu kesin K'in renk değiştiren gözleri ve bu aşırı hız ve duyarlılıkları ile alakalı ama... Bilmiyorum. Korkutacak ve beni onlardan uzaklaştıracaksa bunu öğrenmek istemiyorum.
Ben... Onların yanında olmayı sevdim.
"Ne kadarını duydun?" Aniden gelen sesle, yatakta hızla doğruldum korkuyla.
