Ölü bir bedene daha kaç tane ruh sığdırabilirdim?
Acı,soyadım olmuşken nasıl gülebilirdim?
Koca bir enkazdan farksız değilim.
Yerlerde,ayaklar altında sürünüyorum.
Bağırıyorum oysa neden kimse sesimi duymuyor?
•••
Başlama tarihi;24/08/2023
Abiler#1...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Meleğim benim."
Genç adam kucağına aldığı kardeşini öpüp kokladı uzun bir süre.Bakışlarını yüzünden ayıramazken derin bir iç çekti.
"Sen olmadan nasıl nefes alırım ki ben?"
Abisinin parmağını tutarken kahkahalar attı küçük kız.Boncuk boncuk gözleri merakla etrafa bakıyordu.Onunda abisi gibi saçının bir tutamı beyazdı.
"Çok güzel değil mi?"
Bu soruyu kapıda onları izleyen diğer kardeşlerini sormuştu.İkili bir süre birbirine bakındı ardından abisi ile kız kardeşlerinin yanına gittiler.Abileri mest olmuş bir şekilde kucağındaki Melek'e bakıyor,arada bir iç çekip duruyordu.Bakmaya doyamıyordu.
"Bir melek gibi.."
Diğer ikili abilerine kıskanç bakışlar atarken sıranın onlara gelmesini bekliyorlardı.Tam o sırada siren sesleri sardı etrafı.
Efkan kucağındaki Melek'i bırakmadan pencereye yöneldi.Melek'i ondan almaya gelmişlerdi.
"Siktir!Nasıl buldular bizi?"
Üç kardeş birbirlerini bakındılar.Bunca zaman kaçmayı başarmışken nasıl yakalandıklarını anlamamışlardı.Her şey bir anda oluvermiş,hazırlıksız yakalanmışlardı.
"Etrafınız sarıldı!Çıkın dışarı!"
Dört bir yanları polislerle sarılmıştı.Derken Toprak indi araçtan.Ve Efkan o an anladı.Takip edilmişlerdi,markete uğradıkları bir zaman dilimde gerçekleşmiş olmalıydı.
"Abi!Ne yapıcağız?!"
Boran'ın endişe dolu sesi korkudan değil,tedirgin oluşundandı.Evet,bir suç işlemişlerdi ancak Melek'den ayrılamazlardı.O daha küçüktü,küçücüktü.
Belindeki silaha sarılmak Efkan için tehlikeliydi fakat başka çaresi yoktu.Melek'i Sinan'a verdiği sıra sırtında keskin bir acı hissetti.
"Abi!"
İkinci bir silah sesi yükseldi.Ardından polisler doluştu eve.Efkan çaresiz bir şekilde baktı etrafına.Onu tutan polislere karşı gelemedi.Sırtındaki acı değil,yüreğindeki acı ağır gelmişti bedenine.En sevdiğini alacaklardı onlar.Belki yetimhaneye gönderilecek,başka eller sahiplenecekti onu.
"Ona dokunma!İncitirsin,dokunma!"
Ne söylese nafileydi.Olacakları hiçbir zaman düşünmemişti Efkan.Melek 2 dakika onda olmasa kendini kötü hissederken nerden bilebilecekti ki senelerce göremeyeceğini? Melek'i,Toprak'a uzattıkları sıra o öylece olanları seyrediyordu.
Toprak'ın canını yakmışlardı,bu yakarış tek taraflı kalmayacaktı.
