Ölü bir bedene daha kaç tane ruh sığdırabilirdim?
Acı,soyadım olmuşken nasıl gülebilirdim?
Koca bir enkazdan farksız değilim.
Yerlerde,ayaklar altında sürünüyorum.
Bağırıyorum oysa neden kimse sesimi duymuyor?
•••
Başlama tarihi;24/08/2023
Abiler#1...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizce acı nedir?
Kaç farklı çeşiti var bunun?
Gülerken,ağlamakta acıya dahil mi?
Ben çok acı çektim.Tek başıma,yaralı bir ceylan misali kurtlarla savaştım.Ve artık yara almayan tek bir tarafım bile kalmadı.Tükendim,yoruldum.Artık hiçbir ilaçta kesmiyor acımı.
Daha çok kanatıyor,sızlatıyordu.Ben daha birini saramazken diğer bir pençe yarası daha yer ediniyor yüreğimde.Ve ben hiçbir şey yapamıyordum.
Her bir acı sonrası sanki haksızmışım gibi bir de onları affetmek için nedenler aramıştım hep.Bana vurduklarını,hakaret ettiklerini,evden attıklarını yok saymıştım.Haksız olan benmişim gibi yüzlerine bakmaktan çekinmiş,sebepsiz özür dileyen hep ben olmuştum.
Ama bundan sonra yoktu.O eski abilerine kendini sevdirmeye çalışan Küçük Melek yoktu.O öleli çok olmuştu.Ben üzerine toprak bile atmıştım...
"Sen de ister misin Melek?"
Yengemin uzattığı çikolataya baktım uzuncu.
"Teşekkür ederim ama yemeyeceğim."
Abim kızar yiyemem.
Canım istemediğin değil,canım istememek zorunda olduğum için yiyemem yenge.
"Zorlamayacağım ama canın ne zaman isterse dolaptan alabilirsin."
Yengem kucağına aldığı Ege ile odadan çıkacakken telaşla kolundan tuttum.Abimle baş başa kalmak istemiyorum.
"Ben uyuturum yenge."
Beni kolumdan tutarken koltuğa yönlendirdi.
"Zahmet etme sen kuzum ben hallerim."
Cevap vermeme müsade etmeden odadan çıktı.Arkasından öylece bakarken koltuğun kenarına biraz daha sindim.
"Korkma yemem seni."
Yalan söylüyor Melek.
Zaten hep canımı yakmaz,kıyamaz o bana dediklerimiz ilk önce kıymıyorlar mıydı bize?
Sertçe yutkundum.Onunla göz teması kurmamaya çalışarak halının desenine odaklandım.Kendimi kastığım için gerilen bedenim ne kadar canımı yaksada bunu umursamadım.
Hiçbir acı,hiçbir yara abimlerin bana olan nefretinden ağır,bana yaşattıkları zulümler kadar can yakıcı olamazdı.
"Abinle konuştum,yarın seni alacak."
Başımı sallamakla yetindim.En iyisi benim bir an önce buradan gitmemdi.Yeterinde yük olmuş,bir de çocukları yokmuş gibi benimle uğraşmalarına neden olmuştum.
