Ölü bir bedene daha kaç tane ruh sığdırabilirdim?
Acı,soyadım olmuşken nasıl gülebilirdim?
Koca bir enkazdan farksız değilim.
Yerlerde,ayaklar altında sürünüyorum.
Bağırıyorum oysa neden kimse sesimi duymuyor?
•••
Başlama tarihi;24/08/2023
Abiler#1...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
EFKAN ÇAKIR'dan, Çark çevrilir,kaderler değişir.Kimisi hak ettiği kaderi yaşarken kimisi yaşamaya mahkum bırakır.
O çarkı kırdım ben.Mahkum bırakıldığım kaderi kendi ellerimle değiştirdim.
Bana bahşedilen hayat,kardeşlerim olmadan,demir parmaklar ardından ölümü bekleyerek geçecek bir zaman aralığıydı.Kısaca elimden tek ailemi almak istemişti hayat benden.
Tamam,babamı öldürdüm.
Pişman mıyım?
Asla,bir daha olsa yapar mıyım?
Evet.
Sadece Melek'i de emin ellere bırakmak isterdim.Kimsesiz,sevgi görmeden büyümesini istemezdim.Keşke onun omzundaki yükleri kendi omzuma alabilsem,belki o zaman yükü hafiflerdi?
Ben mi?
Bana bir şey olmaz kardeşlerim yanımda iken.Yüreğimde her vakit hissettiğim sıcaklıkları bana yeterdi.Gerekirse onlar için ölür,öldürürdüm de.
Şimdi seneler sonra derin bir nefes almak istedim.O kansızların hapse girmesi ile içimdeki geçmişin ateşi sönmemişti.
Toprak'la güzelce oynayacak,Fuat'ın olmayan kariyerini yakacaktım,Sezgin zaten biricik(!)abisi tarafından çoktan toprak olmuştu.En küçükleri Asil ise zayıf halkanın kendisiydi.Onunla oynamama gerek yoktu,yeterince yaşadığı aile travmaları ile aklını kaybetmiş olmalıydı.
Akli melekelerinin artık olduğunu sanmıyordum bu yüzden tımarhaneye bile kapatılabilirlerdi.
Komik,benim gibi biriyle uğraşmak anca Toprak denen bir salağın aklına gelebilirdi.
İntikam değil bu,ilahi adalet.Herkes olması gerektiği yerde olması gereken hayatı yaşıyordu.
"Abi?"
Uzaktan gelen tanıdık ses ile irkilerek sesin sahibine baktım.Melek'ti.Saçları dağılmış,gözlerinden uyku akıyordu.Buna rağmen tatlılığından hiçbir şey kaybetmemişti.
Gülümsedim fakat ardından elimdeki sigarayı hatırlayınca kendimi küfür etmeden alıkoyamadım.Aklıma gelmeliydi yanıma gelecek olması.
"Bekle abim,"
Sigarayı küllüğe bastırarak söndürdüm.Etrafı saran dumanının geçtiğini hissettiğim an Melek'e elimi uzattım bu sefer.
"Gel şimdi."
Ağır adımlarla yanıma geldi.Sırtını benim gibi duvara yasladığı sıra yanıma oturmuştu.Kolumu sırtından geçirerek başını göğsüme yasladım.O da anında kollarını bana sarmıştı.Gülümsedim,bunu yapmayı çok seviyordum bu yüzden.
