-18-

4.1K 236 15
                                    

"Şu garip halimden bilen, işveli nazlıGönlüm hep seni arıyor, neredesin sen?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Şu garip halimden bilen, işveli nazlı
Gönlüm hep seni arıyor, neredesin sen?"

Şömineden gelen cızırtı sesleri ile birleşen sazın sesi duygusal bir hava oluşturmuştu kafede.Herkes susmuş,bir tek Yiğit abi konuşuyordu.

Derin bir nefes aldı.

"Tatlı dillim, güler yüzlüm, ey ceylan gözlüm
Gönlüm hep seni arıyor, neredesin sen?
Tatlı dillim, güler yüzlüm, ey ceylan gözlüm
Gönlüm hep seni arıyor, neredesin sen, neredesin sen?"

Başımı Efkan abinin omzuna yaslarken burukça gülümsedim.Şarkıların dili yok derlerdi,o zaman bu da neyin nesiydi?

"Ben ağlarsam ağlayıp, gülersem gülen
Bütün dertlerim' anlayıp, gönlümü bilen."

Hepimiz iyi biliyorduk ki böyle içli söylemesinin sebebi Cennet'ti.Kapalı gözleri ardında gördüğü yüz ve gülümseme ona aitti.

"Sanki kalbimi bilerek, yüzüme gülen
Gönlüm hep seni arıyor, neredesin sen, neredesin sen?"

Şimdi anlamıştım.Yiğit abinin Cennet'e hissettiği duygu aşktı.Bunun başka bir açıklaması olamazdı.

Gözlerimi masadaki gezdirdim tek tek.İlerleyen saatlerde 3 masayı birleştirmiş,herkes bir masada toplanmıştı.Az çok yüzlerindeki ifadeden ne hissettiklerini çıkarabiliyordum,biri hariç.

O kişiyi bakmak bile gelmiyordu içimden fakat bakmıştım işte.Baktığım gibi gözlerimiz birbirine kenetlenirken düpedüz bana baktığını gördüm.Çakır gözleri,gözlerimi delebilecek kadar sert ve keskindi.Yüzünde tek mimik bile oynamıyordu.

Rahatsızca kaşlarımı çatarken oturduğum yerde dikleştim.İçimdeki kötü his yeniden gün açığa çıkmıştı.Zaten günlerin bu kadar huzurlu geçiyor olması gerilmeme neden olurken bir de Ural hiç iyi olmamıştı.

Soykanlara ne olmuştu?

"Yiğitim benim be!"

Transtan çıkmışçasına yanımdan gelen sesi baktım.Yiğit abi şarkıyı bitirmiş olmalı ki herkes alkışlamaya başlamıştı.

İçimde oluşan kötü hisse engel olamazken elimi kalbime koydum.Hissediyordum,bir şey olucaktı.

Zoraki bir gülümseme ile Yiğit abiye gülümsediğimde o da bana göz kırpmıştı.Yutkunarak Efkan abiye baktım.Bana bakması için koluna dokunduğumda anında gözleri beni bulmuştu.Kulağına eğildim.

"Ne zaman kalkıcağız?"

Abim çatık kaşları arasında sessizce konuştu.

"Sıkıldın mı?"

Kanatsız MelekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin