Ölü bir bedene daha kaç tane ruh sığdırabilirdim?
Acı,soyadım olmuşken nasıl gülebilirdim?
Koca bir enkazdan farksız değilim.
Yerlerde,ayaklar altında sürünüyorum.
Bağırıyorum oysa neden kimse sesimi duymuyor?
•••
Başlama tarihi;24/08/2023
Abiler#1...
OY ve YORUM yapmayı unutmayınız!Siz yorum yapmayınca nasıl bir yol izlemem gerektiğini çizemiyorum.🫤
Keyifli okumalar!
100 K için teşekkür ederim,sizlere minnettarım!🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Melekler ölür müydü?
Ben Melek...
Ölmedim,yaşıyorum.
Bu acımasız hayata inat yaşıyorum.Pes etmedim,bu sefer düştüğümde kalkabildim.Ve artık bazı şeylere alışmaktan ziyade hayatımdan çıkarmaya karar verdim.Buna yaşadığım birçok anı dahil.
Evet,bazı şeyler hayat tecrübesiydi.Fakat ben eğer geçmişi silmezsem geleceğimi kuramazdım.Her gün bir adım daha zirveye çıkmak varken neden aşağı inmeye çalışayım ki?
Birini unutmak zordur.Her gün aklını kaybetmene neden olan şeyleri unutmak ise daha zordur.Şayet bunlar geçmişimde sürünmekten başka şansım yoktu.
Zor olacak,varsın olsun.
Varsa sonunda bir çıkış sürünürüm.
Sonuç olarak mutluluğa giden yok çiçekli yollardan geçmezdi,değil mi?
Derin bir nefes alırken aynanın karşısına geçtim.Günlerdir yatmaktan başka bir şey yapmamıştım buna kendime bakmakta dahildi.Artık kendime gelmeliydim.Diğer günlere nazaran kendimi iyi hissediyordum.
Dikişlerimde alınmıştı.
Ve abimin söylediğine göre çocuklar beni ziyarete gelecekmiş.Aslında daha erken bir vakitte gelmek istemişler fakat Efkan abi onlara dinlenmem gerektiğini söylemiş.Tabi ben bu söylenenleri olayın üstünden haftalar geçmesiyle öğrenmiştim!
Efkan abi bu acılı günlerde yanımda olmaya çalışmıştı.Sanırım söylediklerim onu derinden etkilemişti.Fakat şu da vardı ki ben her gece odama giren adamı biliyordum.Kulağıma fısıltı misali söylediklerini de unutmamıştım.Halen dün gibi aklımdaydı..O bana yanındaydım derken yaptıkları sözlerini doğruluyordu.
Yalan yok.Ona gerçekten de çok ihtiyacım olduğu vakit o vakitti.Gülerken o vardı yanımda,ağlarken yanımda olmazsa aile olmamızın ne anlamı vardı?
Efkan abiye hiçbir zaman kızmamıştım.Sadece kırılmıştım.
Ancak onun yaşadığı ve hissettiği acıyı görüp hissettikçe bu kırgınlık uçup gitmişti.
