"Melekcim sen neden arkadaşlarınla oynamıyorsun bir tanem?"
Küçük kız,elindeki çizime bir de az ötede oyun oynayan arkadaşlarını baktı.Oynamak istemişti fakat onu kimse oyuna almak istememişti.
"Ben o oyunu sevmiyorum,"dedi sadece.Yeniden çizdiği resme baktı.
Bir kız çizmişti kağıdın köşesine.Upuzun sarı saçları,al al yanakları vardı.Yanında ise daha yüzünü çizmediği bir adam vardı.Siyah saçlı,upuzun boylu,incecik bir oğlandı bu.Üzerinde pelerini vardı.Bir süper kahraman misali...
"Bunlar kim?"diye sordu öğretmeni Melek'e.
Melek ilk önce kızı parmağıyla gösterirken tanıttı.
"Bu benim."
"O zaman bu da abin?"
Küçük kız bu soru üzerine duraksadı.Hayır,bu kişi abilerinden hiçbiri değildi.Bu adam Melek'in kahramanıydı.Prensin Rapunzel'i kuleden kurtardığı gibi o da Melek'i bu dört duvar hapisaneden kurtarmaya gelmişti.Belki uzak bir dağa belki de hiçliğin ortasına?Kim bilir Melek'te kaçıp giderdi buralardan.
"Mele-"
Çocukların oyun oynadığı yerden ağlama sesleri yükselirken Melek yine yalnız başına kalmıştı.Öğretmeni ağlayan çocuğa bakmak için gitmişti.
Yeniden çizdiği resme bakarken gülümsedi küçük kız.
"Masallar gerçek olmadığı için mi bu kadar güzel?"
Melek,abileri yaşadığı sürece bu hapisaneden kurtulamayacağını biliyordu.O zamanlar 5-6 yaşlarında olsada gerçekleri görebilecek kadar büyüktü.
O bir masalın içindeydi.O kırmızı başlıklı kızsa şayet abileri kurttu.Elbet bir avcı bulurdu onu.
🍃
Bugün benim doğum günüm...
Evet,insanların nefret ettiği gün bugün.Ve ben bugün 16 oldum.
30 Aralık 2007
Merak etmeyin,ben de sevmiyorum bugünü.Herkes nefret ederken ben nasıl seveyim ki?Herkes yeni yaşında güzel dilekler dileyerek üflerken pastasını ben ölmeyi dilemiştim her seferinde.Yeni yılada ağlayarak girerdim bu yüzden.Eskiden sevmezdim hayatı ama bazı şeyler değişti.
Hayatım,amaçlarım,insanlar ve çevrem...Her şey değişmişti şu birkaç ayda.Eskisinden daha iyiyim.Hala tutunacak bir dalım yok kendimce.Tekim,her zamanki gibi.Bu benim sorunum değil.Bana hiçbir şeyi ne sevme ne de isteme hakkı vermişlerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanatsız Melek
Teen FictionÖlü bir bedene daha kaç tane ruh sığdırabilirdim? Acı,soyadım olmuşken nasıl gülebilirdim? Koca bir enkazdan farksız değilim. Yerlerde,ayaklar altında sürünüyorum. Bağırıyorum oysa neden kimse sesimi duymuyor? ••• Başlama tarihi;24/08/2023 Abiler#1...