Levi&Eren| Serce w klatce

XIX

-Ty chyba mnie nie rozumiesz...

-Nie i nie zamierzam rozumieć.- Warknąłem, idąc w stronę wyjścia ze spacerniaka.

-Pan wiecznie wyjebane...- Usłyszałem jego mruknięcie za plecami.

Odwróciłem się nagle w jego stronę, powodując tym, że Eren wpadł na mnie. Spojrzałem mu w oczy.

-Lepiej uważaj i nie łaź nigdzie sam.- Warknąłem.- Albo i tobie wsadzą. Krew z portek trudno się spiera...

Delikatnym ruchem brody wskazałem mu na paczkę idiotów, którzy udawali, że są władcami tego więzienia... śmiech na sali. Nawet nie mieli strażnika po swojej stronie, a łazili i próbowali udowodnić wszystkim jacy to nie są zajebiści. Mimo wszystko każdy wiedział, kto jest królem tego więzienia...

-Na nich szczególnie.- Rzuciłem.

-Koniomordy jest nieszkodliwy.- Odparł Eren wzruszając ramionami.- Znam go. To pizda.

Westchnąłem głośno, zwracając tym uwagę swojego rozmówcy.

-Znałeś, zanim trafił tutaj.- Cisnąłem przez zęby.- Zrozum. Twój, tak zwany koniomordy, potrafi wsadzić nowym szczotkę do kibla w dupę i pytać czy jest im przyjemnie. Robił tak przed trafieniem tutaj?

Eren przewrócił oczami, podnosząc mi tym ciśnienie. Nienawidzę, jak ktoś tak robi...

-Nie, ale...- Spojrzał w ich stronę upewniając się czy go nie usłyszą. Byli jednak za bardzo zajęci graniem o papierosy, by zarejestrować, że ktoś ich obgaduje.-... lubił molestować chłopaków. To znaczy jednego takiego, ale to pewnie wiesz o tym. Ty wszystko wiesz.

Nie wiedziałem... ale dobrze mieć nowe informacje o swoim wrogu.

-Nie ważne, młody.- Wypuściłem powietrze, uspokajając się.- Po prostu ostrzegam cię, byś później mi nie zawracał głowy, bo ktoś ci dupę rozerwał.

-Ty byś mógł.- Uśmiechnął się półgębkiem.

-Dosyć!- Warknąłem, odwracając się i odchodząc.

Nie mam siły na te dziecinne zagrania.

-Żartowałem!- Krzyknął za mną.- Trochę musisz wyluzować! Levi!