ÇOBAN YILDIZI +18

ZAMANSIZ ÖLÜMLER (13. BÖLÜM)

yazmaya yeniden dönmeme sebep olan o güne,

o kıza,

m'ye.

selam yıldız tanem,

okuduğunuz tarihi yazmayı unutmayın, iyi okumalar.

bölüm şarkıları: 

sırayla dinlemenizi tavsiye ederim..

Işıklarım yanıyordu. Perdem çekikti.

Uyuyamazdım ışığım açık ve perdem kapalı iken. Zaten uyumuyordum.

Saçımın en son ne zaman uzun olduğunu hatırlamıyordum. Zihnimin sildiği anılardan birileri. Hatırlarsam kestiğim kırıklar yeniden yeşecek içimde, delireceğim.

Hoş, zaten deliydim.

Deliyi bile deli eden saç uçlarımı tuttum. Diken gibi battılar avucuma. İyice delirdim.

Dudaklarıma yapışan sigarayı soğuk parmaklarımla dudaklarımdan ayırdım, dumanı üfledim çekik perdenin ardındaki açık pencereye. Hava soğuktu, akşama doğru yine kar atıştırmıştı.

Beynimin içindeki seslerden kurtulamıyordum.

Annemi özlüyordum, babamı da.

Şefkatsiz kollarda avunmayı kendime adet edinmiştim sanırım, anneme sarılmak istiyordum.

Vicdansız dillerde yuva kurmayı marifet sanıyordum, babam küfür etse de sesimi çıkarmazdım.

Yalancı tenlerde gezinmeyi, onu keşfetmeyi seviyordum, yanacağımı bile bile.

Yanıyordum.

Annemin kolları yelledi bu yangını, babamın dili köz attı, o yaktı.

O yaktı beni.

Dokunarak, vurarak, üfleyerek, içerek.

Verandada içiyordu, pencereme çapraz kalan verandada ayaklarını trabzana yaslamış, sigarasını içerek bardağına koyduğu içkisini içiyordu. Keşke dedim, keşke mavi ışıklı odada olsaydı yine. Belki o zaman konuşurdu benimle. Belki o zaman doğruları söylerdi yalana gebe dili.

Körebe oynamamı bekliyordu diken dolu bir odada. Ayağıma ne zaman darbe alacağımı, canımın ne zaman yanacağını bilmeden onu sobelememi istiyordu ama bunu yapamazdım. Ben kördüm, oyun oynayamazdım.