KUDUZ

41/ Gökhan ifşa oldu

Hakan pislik biri olarak hayatını yaşayan birisiydi. Lisede evden defalarca kez atılmıştı. Sonunda da o eve girmeyi bırakmıştı. İnsanların evlerinde ve arkadaşlarında kalmaya başladı. Hakan okuluna neredeyse hiç girmezdi bile. Zekası yüzünden dersleri geçerdi. Ama devamsızlık bir problemdi. Hakan bunun çaresini de müdür yardımcısı ile yatarak bulmuştu.

Hakan oldu olası yakışıklı kabul edilen biriydi. Müdür yardımcısı ile yaşadıkları için pek gurur duymuyordu. Kadın pedofiliydi. Ancak o yıllarda pek siklememişti. Orta yaşlı manyak bir kadının fantazilerine kendini alet etmişti. Karşılığında da devamsızlıklarını sildirmiş, disiplin cezalarından kurtulmuştu.

Akşam olanları hatırlamıyordu. Ne Yıldırım'ın yüzünü, ne şöylediklerini. Ancak otel odaları tanıdıktı. Hakan boş hayatının hıncını yataklarda almıştı. Sonuç olarak da bedeni hakkında hassas olmaya başlamıştı. Roller değişmişti. Hakan'ın çevresi ondan faydalanmak isteyenler ile dolmuştu.

Onlar onu kullanıyor, Hakan ise onlara istediklerini veriyordu. Kurallar herkes tarafından bilinirdi. Dokunmak yok. Kişisel sorular yok. Gereksiz sohbet yok. Sabah olduğu zaman Hakan uyanmadan odadan çıkılacak. Eğer yaşananlar bir şekilde odadan dışarıya anlatılırsa... Hakan bu konuda katıydı.

O kadar çok kişiyle birlikte olmuştu ki rutin haline gelmişti. Birkaç kişiyi kuralları bilerek çiğnedikleri için dövmüşlüğü de vardı. Hakan'ın en dip zamanı ise lise 3-4 arasındaydı.

Sahte kimliği sayesinde istediği yere girebiliyordu. Sonunda hem alkolik hem madde bağımlısı oldu. Ne bulursa kullandı. Unutmak için. Düşünmemek için. Sikişti. Sikişti. Yataklardaki insanların yüzleri değişti. Her şey monotonlaştı. Taa ki Hakan aşırı dozdan hastanelik olana kadar.

O gün babası onu geri kabul etti. Hakan oradan koparıldı. Maddeyi bıraktı, alkolü bıraktı. Babasına uyan biri olmak için Hakan her şeyi yaptı. Lisesini bitirdi. Üniversite kazandı. Babası onun sonunda "düzelmiş" olduğunu düşündüğü için onun üniversiye masraflarını ödemeyi kabul etti.

Hakan maddeyi bırakırken psikiyatriye de gitmişti. Ona ilaç yazılmıştı. Hakan ilaçları ile biraz düzeldi. Üniversiteye normal biri olarak başladı. Temiz olarak. Boş olarak. İdeallere uyarak.

Hakan gerçekten de boş bir insana dönüştü. Hem uyuşturucunun bıraktığı o boşluk, hem babasına olan muhtaçlığı. Bastırılmış istekleri, kişiliği. Hakan boş kabuğunda her şeyini kaybetti. Sonunda kendini bir köptünün kenarında buldu. Fırtınanın ortasında. İntihar etmeye gelmişti.

Bıraktığı sigaradan almıştı yanına. Camel Yellow. Babasının gençliğinde içtiği sigara. Artık tütün içiyordu adam. Hakan bu sigarayı hep kendini rahatlatan birşey olarak gördü. İçindeki boşluğa iyi gelen birşey. Babasının kokusu. Tanıdığı babasının.

Fırtına altında saatlerce durdu. Tüm paket bitince de korkuluklara tırmandı. Atlamak üzereyken ise biri onu geri çekti. Bu raskele bir adamdı. Hakan orada ağladı. Çok ağladı. En sonunda da adamın evinde buldu kendini.

Orada sıcak yemek yedi, Başı okşandı. Hakan bıraktığı hayatının ekstralarında hayatında görmediği bir şevkat ile karşılaşmıştı. Sonunda da bu iki kaybolmuş kişinin kalpleri gibi bedenleri de birleşmişti. Bu Hakan'ın alışık olduğu gibi bir seks değildi.

Dokunulmak istedi. Konuşmak istedi. Hakan hayatında ilk defa altta oldu o gece. Yüzünü bile hatırlayamadığı adamın altında. Seks Hakan için anlam değiştirdi o gün. Unutmak için de hatırlamak için olabileceğini anladı. Sabah adam ile yemek yedi, bir daha birbirlerini görmeyeceklerini bilseler bile vedalaştılar.