AKREP🦂

Olaylı bir gece daha...

Cidden başım çok ağrıyordu. Gözümü zorlukla açtığımda kendimi evimde buldum. Ama ben nasıl gelmiştim ki buraya?. Dün gece tek hatırladığım siyah maskeli adam ve benim sarhoşluktan bayılmam...
Telefonu elime aldığımda bir sürü arama ve mesaj vardı. Şu yorgunlukla hiç birine bakamam.Soğuk bir  duş almaya karar verdim. Soğuk bir duşun ardından kendime gelebilmiştim. Telefonumu elime aldım. Zeynep aramıştı ve mesaj atmıştı. Zeyneb'i aradım hemen.
:-"Kanka sen nerdesin?.Öldüm meraktan "
:-"Bara gitmiştim,bayılmışım sonra da kendimi yatağımda buldum."
:-"Ne ne nee. Geliyorum hemen"
Birşey demeden telefonu kapattım ve Zeyneb'i beklemeye başladım. Gelirken de telefonumu almasını söylemiştim. Ve bir yeni mesaj daha...
:-"Bazen insanın canını en çok unutmak yakar. Ne acı  ki beni hatırlamıcaksın küçük hanım AKREP🦂."

Bu adam gerçekten delirmişti. Çok yoruldum şu saçmalıklardan. Hem beni babamla tehdit ediyor hem de beni evime kadar getiriyor. Ve saçma sapan notlar,mesajlar...  yeter artık. Onu hatırlamam lazımdı. Boyunu,kilosunu,
göz rengini. Ama imkansızdı. Ne o geceyi ne de onu hatırlıyordum. Bana birşey demişti ama onu bile hatırlamıyordum. Sinir krizi geçirmeme çok az kalmıştı. Polis olunca ilk işim bu adamı bulup içeri atmak olacaktı. Kafayı yemiş pislik. Ne delil kaldı ne başka bir bok ne derdi var bu psikopatın benimle?. Aşağallık herif. Canı cehenneme. Hayır sakinim papatya çayına ihtiyacım yok...

Bütün numaralarını engelledikten sonra merdivenlerden indim. Hâlâ başım dönüyordu ama eskisi kadar değildi.
Dolabı açtım ve tabiki de dolap bomboştu. Zeyneb'i arayıp yemeklik birşeyler almasını söyledim. Ama buna üşendiğini söyleyip yine ama yine pizza siparişi verdi. Pizzadan artık nefret ediyorum cidden. Ama çok açtım hiç itiraz etmedim. Zeynep gelene kadar kendime yapacak birşeyler bulmam lazımdı. Bir şarkı açtım ve son ses söylemeye başladım.
   Noldu pek bir keyfin yok düşlediğin gibi olmadı mı?.Yakıştı ama sana  mor renk sana çok. Gelen yerimi doldrumadı mı?.

Zeyneple gözgöze geldiğimizde şaşkınlıkla bana bakıyordu.
:-"Kanka sen dün bayılmışsın ve eve seni kimin getirdiğini bilmiyorsun ve sen burda şarkı söyleyip dans mı ediyorsun?"
:-"Hatırlatmasan olmaz mı?.Ve beni o psikopat getirdi evime. Bir de mesaj atmış aptal"
:-"Ne ne nee?.Lan bu adam senden ne isyor. Ortada delil kalmadı ki. Olaysız bir günün yokki amına koyim"
:-"Yalnız benim burda küfür etmem gerekiyor da neyse. Ayrıca bunları bende düşündüm ama sadece düşünmekle kaldım. Neyse çok açım ben"
:-"Senin bazen deli olduğunu düşünüyorum. Çok rahatsın keşke bende öyle olabilsem"
:-"Deli değildim ama 1 haftada delirtti beni. Ve sende rahatla biraz babyyy"

Vee nihayet siparişlerimiz gelmişti. Siparişler gelene kadar ben sadece şarkı söyleyip dans ederken Zeynep beni izliyordu. Siparişi alıp ücretini ödedim.
Zeynepse kuryenin arkasından bakıyordu.
:-"Noldu lan aşık mı oldun kuryeye. Ama olsan da şaşırmam yakışıklı çocukmuş. Yakışır kankamaa"
:-"He kanka aşık oldum. Ben daha aldatıldığımı unutamıyorum"
:-"Ben olsam unuturum. Eğer seni sevseydi ihanet etmezdi. Seni sevmeyen birininin şerefsizliğini hatırlaman da senin sağlaklığın. Hayatına bak kızım.Gül,eğlen,dans et arada ne bilim..."
:-"Ben senin gibi değilim kanka."
:"-Neyse yiyelim şunları soğumadan"

Pizzalaramız bittiğinde Zeyneb'in ağzını bıçak açmıyordu. Ama üzgün de görünmüyordu. Biraz dalgın gibiydi. Bu durumdan kurtulması gerektiğini düşünerek ortaya bir fikir attım.
:-"Dışarı çıkalım mı?.Biraz dalgın gibisin."
:-"Aynen kanka bara gidelim hatta. Nasıl fikir?."
:-"Parka gideriz ya da bankta otururuz. Senin için demiştim neyse."
:-"Tamam gidelim. Hırkamı alıp geliyorum."
:-"Tamam."
Hırkasını alıp geldiğinde kendimizi serin havaya teslim ettik. Biraz yürüdükten sonra bankta oturmaya karar verdik.

İkimizinde odağında yan bankta oturan çocuklar olmuştu. Boş boş bakıp duruyolardı.
:-"Bunlar ne aval aval bakıyor. "
Zeynep:-"Bilmiyorum ama aşırı iticiler."
:-"Kalkalım istiyorsan?"
:-"Hava almak için çıktık ve onlar siktirsin gitsin"
:-"Babanın durumu nasıl?"
:-"Tansiyonu düşmüş sadece. İyi yani."
:-"Aranız düzeldi mi peki "
:-"Hayır. Neyse bunları konuşmayalım. Sen şu işi halledebilcek misin?"
:-"Bilmiyorum. Anlamıyorum daha doğrusu. Neden böyle mesajlar attığını ve neden beni evime bıraktığını. Neyse ya sen benim numaramı Enes'e mi verdin?"
:-"Evet. Birşey soracakmış sana ama numaran yokmuş öyle dedi bana bende verdim numaranı. Birşey mi oldu?"
:-Hayır birşey olmadı. Sadece beni kahve içmeye çağırdı ama yemek yedik. Sonra da bir not bıraktı. İşi çıkmış başka zaman telafi edeceğini söyledi. Çok birşey olmadı yanii"
:"-Oha yürümemiş uçmuş"

Bu sohbette bittiğinde konuşacak birşeyimiz olmadığını anladım. Zeyneple çoğu zaman susarak anlaşmıştık. Şimdi de sessizliğe bürünmüş sadece gökyüzünü izliyorduk. Ben küçükken yıldız kaldığında hep dilek tutardım. Annemin geri gelmesini dilerdim. Biraz daha büyüyünce dilek tutmayı bıraktım. Annem hiç bir zaman geri gelmicekti. O gitmişti, o ölmüştü...
Ben her dilek tuttuğumdaysa babam annen gelmicek derdi ama ben ona bağarır ve annem gelecek derdim. Haklıymışsın baba annem hiçbir zaman gelemicekmiş. O zamandan beri yıldız kaydığında sadece ağlıyorum. Ben 10 yaşlarındayken okula gitmek istemiyordum. Ya hep dışlanırdım ya da hocalar tarafından acınası bakışlara maruz kalırdım.

Ve şimdi de aklıma on beş yaşım gelmişti. Lisede bir çocuğa aşık olmuştum ve çocuk beni bir gün okulun ortasında rezil etmişti. Ben de bu yaşıma kadar kimseyi sevmedim ve kimseyi hayatıma almadım. Tek arkadaşım Zeynepti. Arkadaştan da öte hatta. Zeyneple orta okul arkadaşıydık. O zamandan beri hep onlarda kalırdım.
Yani daha çok babamla kavga ettiğimde ya da üvey annem bana şiddet uygulamaya kalktığında babamı görüp kendini yalandan yere atması ve birçok şey daha...
Zeyneb'e baktım ve hâlâ gökyüzüne bakıyordu. Onun da hayatı zordu. Kimin hayatı kolay ki sanki?. Herkesin bir derdi olmuştur şu lanet hayatta.

:-"Pamuk şeker yer misin?."
Zeynep:-"Olur yerim"
Yaşlı tatlı bir amcadan iki tane pamuk şeker alıp Zeyneb'in yanına gittim. Yanında diğer bankataki çocuklar vardı. Etrafını resmen sarmışlardı. Koşarak çocuklara omuz attım ve Zeyneb'in yanında durdum.
:-"Lan bakın siktirin gidin. Ne kızın etrafını sarıyorsunuz"
:-"Bir sakin ol güzelim. Tanışmak istemiştik sadece.
4 kişilerdi ve ikisi esmer,biri beyaz tenli diğeri ise kumrala yakındı.
Zeynep:-Tanışmak istemediğimi söyledim dimi. Kıt mısınız siz?"
Esmer çocuk:-"Bugün bize eğlence çıktı beyler"
Sarışın çocuk:"-Şu sonradan gelen benim"
:-"Siktir git sarı civciv seni."
Sarı çocuk:-"Hiç yakıştı mı şimdi senin ağzına küfür. Bence bir tek benim dudaklarım yakışır"

Çocuğun ağzına gelen yumrukla bakışlarımı diğer tarafa çevirdim. Bu barandı ama ne işi vardı ki burda. Şaşkınca onu izledim. Nerdeyse tek eliyle 4 kişiyi dövüyordu. Sarışın çocuğu yer yatırıp ağzına yumruk atıyordu. Tam diğeri ona vuracakken bileğini tutup suratına bir yumruk geçirdim. Zeynepte diğer esmer çocuğun üstüne atlayıp vurmaya başladı. Bana doğru yaklaşan diğer kumrala yakın  çocuğunda karnına sert bir tekme geçirdi ve çocuk yeri boyladı. Hepsini dövdükten sonra telefonundan bir numara aradı ve beş dakika içinde  araba geldi. Şerefsizleri alıp arabaya attılar. Sadece Zeyneple aval aval bakıyorduk.