AKREP🦂

Gerçeklik algısını yitirme

Bazen ilk tercihler daha az yakar insanın canını. İkinci tercihlerimiz ise bize gerçek hayatı gösterir. Bizi yakar üzer kırar. Ve ben hep aklımı ve adımlarımı dinlemişimdir. Çoğu zaman üzülsem bile. Babam hep senin şu merakın ve nereye gittiğini bilmeyen adımların yüzünden annen hayatta değil demişti. Neden öyle dediğini şimdi daha iyi anlıyorum galiba. Ama ben hâlâ annemin neden öldüğünü bilmiyorum. Çok net hatırlamıyorum. Doktorların dediğine göre o an ile ilgili olanları hafızam silmiş. Bu bana belki ceza belki ödül olmuştur. Babama göreyse hep ben suçluyumdur. Bunu sadece bir kere demesine rağmen içten içe beni suçladığını biliyorum.

Gözlerimi bir kez bile kırpmadım. Ellerim titriyor ve gözümden bir damla yaş düştü. Ardından telefonumdaki arama sesiyle hepsi bakışlarını tellerin ardına çevirdi. Bir kaç kişi bana doğru yaklaştığı sırada koşmaya başladım. Ne kadar koştuğumu bilmiyorum ama çok yorulmuştum. Dizlerim ve ellerim hâlâ titriyordu. Zeynebin aramasına şu an asla dönemezdim. Boş bir apartman bulduğumda kendimi hemen oraya attım. Bir kaç adam sesi ve ayak sesleri bana doğru yaklaşıyordu ama asla beni görmemişlerdi. Seslerin uzaklaşmasını bekledim bir süre. Sesler uzaklaştığında derin bir nefes alıp kafamı kapıdan uzattım. Kimsenin olmadığını görünce apartmandan çıktım.

Telefondan zeyneb'i arayıp on beş dakika içinde geliceğimi söyledim. Bu konuyu elbette ona anlatacaktım. Telefonuma baktım ama bir dakika bu ne ara yere düşmüştü böyle. Allah kahretsin. Hemen yaptırmam lazımdı ve sonra o görüntüleri polise vericektim. Çünkü bende polis olmak istiyordum ve böyle birşeyi asla gizleyemezdim. Ama ilk önce telefonumu yaptırıcaktım. Ya biri beni gördüyse diye düşünmeden edemedim. Ama imkansızdı görselerdi yakalanmıştım zaten. O dövme ve o ölen adam... Galiba bana bu gece uyku yoktu.
Kendimi direkt eve attım ve zeyneb'e birşey demeden soğuk bir duşa girdim.

Duştan çıktıktan sonra telefonumu elime aldım. Çalışıyordu ama her an gidebilirdi. Üstten bir bildirim mesajı düştüğünde şaşkınlıkla mesaja tıkladım. Bilinmeyen bir numaraydı ve şöyle yazıyordu:
:-"Bilekliğini kaçarken düşürmüşsün. Ve o görüntüleri bilekliğin karşılığında geri  alabilirsin küçük hanım:)"
Birşey yazmadan telefonu geri kapattım.
Ama bu imkansızdı benim numaramı nerden bulmuştu ve eğer beni gördüyse neden beni kaçırmamıştı. Başım gerçekten çok ağrıyordu. Bilekliğimi düşürmem gerçekten de çok kötü olmuştu. O bana annemin hediyesiydi...

Zeynep hem merak ve hem korkuyla yanıma geldi. Elinde ağrı kesici ve suyla başımda dikiliyordu. Hemen ilacı içip ona olanları anlattım. Sadece bana bakıyordu hiçbir tepki bile vermemişti. O mesajdan söz edince sen neye bulaştın der gibi baktı ve sonunda konuştu.
Zeynep:-"Kanka bana haber vermeden dışarı çıkıyorsun ve şu başına gelenlere bak. Kızım senin hayatın yeterince kaos ve aksiyonla geçiyor bir yerinde dur artık. Sana o mesaj atan kişi illaki onlardan biridir.Bana sorarsan o akrep dövmeli kişi. Patronları da o olabilir. Ama sana mesaj atıp niye seni kaçırmadı ki? .Off kanka off..."
:"-Sonunda nefes almayı hatırladın.
Ve ben nerden bileyim neden kaçırmadığını?.Adam resmen psikopat. Zeynep o bilekliği annem almıştı...
Bana annemden kalan tek şey. Elbette vermicem o görüntüleri ona ama bilekliğimi de almam lazım"
Zeynep:-"Kanka sen iyi misin?. Nasıl alıcaksın sanki adamı tanıyorsun. Lan adam katil,katil.
:-"Valla mı?.Hiç bilmiyordum ben. Nasıl alacağımı bilmiyorum ama alıcam. Ve yarın telefonumu yaptırıp o görüntüleri polise teslim edicem."
Zeynep:-"Yarın konuşuruz çok uykum var. Ve ayrıca seni takip etmiş ya da evini öğrenmiş olabilir. Numaranı bulması ayrı garip zaten. Neyse iyi geceler birşey olursa seslen."
:-"Tamam iyi geceler."

Resmen baş ağrısından gözümü bile açamıyordum. Bugün okula gitmicektim. Zeynep beni bırakmak istemesede onu gitmesine ikna etmiştim ve geri uyumuştum. Zeynep gideli kaç saat oldu hiç bilmiyordum. Aklımdaki tek şey o ölen adam ve onu öldüren akrep.
Bir katile lakap takmadığım kalmıştı cidden. Kalkmak istemesem bile telefonumu yaptırmam gerekiyordu. Herşey orda saklıydı ve telefonum olmazsa cidden boku yerdim. Kimse bana inanmazdı. Bunu düşünerek hemen yataktan çıktım. Önce elimi yüzümü yıkayıp ardından eşofman ve crop giyip evden çıktım. Buraya yakın bir tamirciye doğru yürümeye başladım. Telefonumu açtım ama sadece wp giriliyordu. Ve galeriyi açtığımda donuyo ve geri çıkıyordu. Aşırı saçma gerçekten... wp girdim ve yine o bilinmeyen numaradan mesaj ...          

Akrep:-Sanırım seninle uğraşıcaz beni dinelmiyorsun hem bilekliğini kaybediceksin hemde babanı...)
Bu da ne böyle lanet olsun bune?
Hızlıca etrafıma bakındım ama kimseyi göremedim. Mesajı defalarca okudum. Aniden bir bildirim daha düştü. Bir video mu?. Hızlıca üstüne tıkladım. Babamların kaldığı evdi bu . Bahçede babamla üvey annem kahve içiyorlardı.
Hayır bu tehdit çok fazlaydı. Bir cesaretle o kişiye yazdım.
Ben:Eğer babama birşey olursa seni mahvederim ve o video polise gider.
X:-Birazdan atacağım konumda ol. Eğer gelmezsen ikisini de öldürürüm. O adamı öldürdüğüm gibi.
Ben:-Canın cehenneme.
X:-Beraber. Konumu attım. Sakın bu işe polisi karıştırma yoksa affetmem.

Attığı konuma gittiğimde etraf çok ıssızdı. Üstelik kimse yoktu. Bir araç onümde durdu ve 4 kişi indi. Hepsinde maske ve siyah eldiven vardı. Bir kişi bana dokunacağı sırada hızlıca elini tutup ters çevirdim. Ama kimse ayırmadı. İçlerinden birinin güldüğünü gördüm. Adam'ın elini bıraktıktan sonra diğer adam telefondaki kişiye "kız geldi ve kimse yok görüntüleri yok edip gelicez dedi." O adamın kim olduğunu anlamam uzun sürmedi. Telefonu kapatmadan son kez canınız cehenneme diye bağırdım. Telefondan onun güldüğünü işittim ve daha çok sinirim bozuldu. Telefon kapandıktan sonra evimden ve babamdan uzak durun dedim. İçlerinden birisi onaylar bir bakış attığın da telefonumu onlara verdim ve görüntü silindi...

Babama ne kadar öfkeli olsam bile asla ona zarar gelmesine izin vermezdim. Ve yaptığım'ın doğru olup olmamasını takmadım. Arabaya binip uzaklaştılar ve ardından bir taksi geldi. Ne yani bir de benim için taksi mi çağırdılar?.Yok artık. Taksi önümde durduğunda ben adama adam bana bakıyordu.  "Kızım bincek misin yoksa gideyim mi?"
Taksiye bindikten sonra evimin önünde durdu. Ücreti ödeyeceğim sırada çoktan ödendi diyip uzaklaştı.  Bir dakika ben tam olarak ne yaşıyordum böyle?. Ve yine mesaj...
Akrep:- Bilekliğin birazdan sana ulaşır. Ben sözümde duran bir adamımdır:)
Ben:-Adam mı sen mi?
Akrep:-Alınıyorum ama...
Ben:-Lan sen nesin katil misin normal insan mı?.Ayrıca numaranı polise versem ne yapabilirsin ki?
Akrep:-Git ver unuttun mu?,ben katilim, yakalanmam.
Ben:-Eğer sınavı kazansaydım sen şuan hapisteydin aşşağalık herif.
Akrep:-Sen polis olamazsın çünkü o videoyu polise verseydin gerçekten şu an gülmezdim Asya Baysal:)
Ben:-Seni bulucam ve o deliğe tıkıcam"
Akrep:-Bekliyorum Asya Baysal, bekliyorum. Elbet karşılaşıcaz belki de karşılaşmışızdır kim bilir:)