Kıymetli vaktinizi bölümü okumak için harcadığınız için ayrıca minnettarım hepinize.
*Bu arada okullar açılıyormuş, herkese bol bol başarı dileriiim! Kimseyi kafanıza takmayın.*
Çalıştığım için zaman buldukça yazdım. Kopukluklar için gerçekten özür dilerim.
Sormak istekleriniz olursa buradayım.
İyi ki varsınız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Araz'dan
İnsanın hayatında bir çok dönüm noktası olsa da, şüphesiz en kötüsü benim başıma gelmişti. Liseye başladığım ilk günü hiç unutmuyorum. Teyzemler bir gün öncesinden bize gelmiş, annemin heyecanına ortak olmak istemişti.
Odamda sessiz sakin otururken eniştem gelmişti. İnsanların hayatında bazı şeyleri yapmakta zorunlu olduğunu söylemişti. Neden böyle bir konuşma yaptığımı anlamasam da bana bir kızdan bahsetmişti. Bu kızın annesinin ne kadar kötü olduğundan, hiç arkadaşı olmadığı gibi bir sürü konudan bahsetmişti.
Azrayla arkadaş olmamı istemişti benden. Aynı sınıftaydık. Hatta eniştemin ne kadar iyi kalpli biri olduğunu son kez düşündüğüm gün o gündü.
Azra içine kapanık kızdı. Kimseyle konuşmaz sorulan sorulara doğru düzgün cevap dahi vermezdi. Sadece ders çalışırdı. Okula sabahları kıl payı yetişir, okuldan çıkınca da direkt olarak eve gittiğini hiç görmezdim.
Çalışıyordu.
Bana tuhaf gelen bu durumu o hiç zorlanmadan yapsada halinden memnun değildi. Bir gün sınıf düzeni ayarlandığında Azra ile beraber denk düşmüştüm, eğer bu olmasa belki arkadaş olamayacaktık.
Kaç kez Azra'nın keşkeleri olmuştum?
Dışarıdan sert görünen bu kızın kalbi o kadar mükemmeldi ki. Beni her zaman kendine hayran bırakıyordu. Dokuzuncu sınıfın ikinci döneminde bir ödevde beraber gurup olunca mecburen bir şeyleri beraber yapmak zorunda kalmıştık. O günden sonra Azra da değişmişti.
Okulda konuştuğu biri olduğu için biraz olsun yüzü gülüyor gibi gelirdi bana. Zaman ilerledikçe sadece annesinden nefret ettiğini söylemişti bana.
Ve şimdi bu zamanlar.
Azra'nın hayatında olan hiçbir şeyin gerçek olmadığını eniştemin bir telefon konuşması sırasında duymamla başlamıştı. Nasıl olurdu? Nefret ettiği kişi annesi bile değildi!
