29. Bölüm

21.3K 971 348
                                    

İyi okumalar dilerim.
Vote ve yorumu unutmayın. Yorum sayımız az :(

~~

"Öyle işte baba." Gökhan'la yan yana oturmuş çapraz tarafta oturan annemle babama bakıyorduk.

"Ben görmesem söyleyecektin yani?" Dedi babam. Kafamı salladım.

"Evet annemle tanıştı bu akşam sana söyleyecektim sonra seninle tanışmak için gelecekti." Babam Gökhan'a baktı. Gökhan ellerini önünde birleştirmiş halıya bakıyordu. Halının desenini ezberlediğine eminim.

"O zaman beraber yemek yiyelim delikanlı?" Babamın normalde olmayan sert tavrına başka zaman gülecektim. Sırf Gökhan'a göz dağı olsun diye böyle davranıyordu.

"Ben babamı arayıp haber vereyim." Gökhan kalkarken babam arkasından baktı. Gökhan koridorda gözden kaybolunca anneme döndü.

"Nasıl çocuk, iyi mi?" Annem gülümseyerek kafasını salladı.

"Merak etme iyi çocuk, aile meselesine çok girme olur mu? Annesini kaybetmiş." Babam anladığını belli ederek mırıldandı.

"Ben bi' bakayım." Hafifçe gülümseyerek ayağı kalktım. Koridorda girdiğimde Gökhan'ın arkasından yaklaştım, telefona konuşuyordu.

"Saçmalama baba. Kız arkadaşımın ailesiyle tanışıyorum diyorum, bir şey yok bunda." Susup dinlemeye karar verdim. Eliyle saçlarını karıştırdı. "Sende tanışırsın merak etme, şimdi kapatmam lazım. Eve senden daha geç gelirsem merak etme diye aradım."

Telefonu kapatmadan önce yapay bir öksürükle burada olduğumu belli ettim. Kapatıp bana döndü.

"Söyledin mi?" Gülümsedi.

"Söyledim. Ya Çilek, ben çok gerginim." Elimle yanağını okşadım.

"Bende böyle olacağını düşünmemiştim ama yapacak bir şey yok." Dedim.

"Aslında baban daha çok tepki verir diye düşündüm. Ben olsam kıskanırdım, neyseki o kadar çok şey etmedi." Kıkırdadım.

"Hadi içeriye gidelim." Beraber içeriye gidip masaya oturan anneme ve babama katıldık. Annem babamın sağında otururken, Gökhan'la bizde solunda oturuyorduk.

"Kaç yaşındasın bakalım?"

"18 oldum." Babam ağır ağır kafasını salladı.

"İleride ne iş yapmak istiyorsun?" Can alıcı sorular gelmişti.

"Bir basket takımına girebilirsem o şekilde devam etmek istiyorum. Olmazsa, antrenör olarak çalışmak planım." Gökhan'ın cevabına gülümsedim.

"Anladım. Nerelisiniz?"

"Balıkesir."

~~

Bu şekilde konu uzamıştı, yemekten sonra annemle kahveleri hazırlarken babamla Gökhan'ın derin bir sohbete girdiğini gördüm. Konu takımlara gelince babamda akın sular duruyordu, özellikle Beşiktaş denilince.

"Sohbetiniz bol olsun." Annem gülerek içeriye girince bende peşinden gittim.

"Ortak konu bulunca sohbet sardı." Babam Gökhan'ın sırtına samimice vurdu.

KAHVEYE BAYILIRIM ✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin