Kahveye Bayılırım ✔️ | Yarı Texting

37. Bölüm

Helloo,
okul olsa da erken erken yazıp atmaya çalışıyorum.

Bölüme geçmeden bir iki şey dicemm;

İlk olarak, şu an (okul döneminde, sömestr tatiline kadar) tek yazacağım Kahveye Bayılırım olucak, yetişemem çünkü. Petrikor o yüzden donduruldu.

İkinci olarak, hikaye 30 bölüm olur demiştim ama yazdıkça senaryo aklıma geliyor. Bu yüzden daha da uzayacağa benziyor. 60-70 bölümü var diye düşünüyorum. Öngörülerim o şekilde.

Şimdi, hepinize keyifli okumalar diliyorum.

~~

[3 Hafta Sonra, Okula İlk Dönüş]

"Okulu bu kadar özleyeceğimi bilmiyordum." Gökhan elimi sımsıkı tutuyordu. Okulun bahçesinden giriyorduk.

"Bende çok özlemişim güzelim."

Biraz durgundu, dikişlerinden dolayı maçlara giremezdi ve bu Cuma maç vardı. İlk maça girmeyi çok istiyordu. Metin ve ikisi maçlara giremeyecekti. Talha ise Gökhan yokken geçici takım kaptanı olmuştu.

"Üzülme kocamsu, diğer maçlara girip bir sürü basket atarsın." Gülümseyerek yanaklarını sıktım.

"Yapma şöyle." Dediğinde parmak ucuma kalkıp yanağını öptüm. Çocuk gibi sevmeyi çok seviyordum, yanaklarını sıkasım geliyordu.

"Ooo! Gözüm yollarda kaldı." Bilal banktan kalkıp bize doğru geldi.

"Özledin mi bizi?" Kafamı yana eğerek sordum.

"Özlemez miyim? Etrafta kocamsu, Gökhan'ım diye dolaşacak kim var başka?" Dedi.

"Çilek!" Derya bize doğru koşarak gelince Gökhan'ın kolundan ayrılıp ona sarıldım. İki gün önce beraberdik ama özlemiştim. Okulda neler oluyor, neler bitiyor hepsini anlatmıştı.

"Derya'm!"

"Hadi gidelim." Beni çekiştirince beraber sınıfa gittik.

Sınıfa yeni birisi gelmiş, Derya'dan öğrendim. Hatta direkt basketbol takımına girmiş, hem de kaptan olmak istemiş. Ama kaptan benim kocişim olduğu için, avucunu yalamış.

"Herkesi özledim ya." Sınıfa girdiğimizde Hazal'la Rümeysa yanıma geldiler. Sarıldık, işte şimdi Talha ile aralarında ne var diye uğraşabilirdim.

"Ee ne yaptınız ben yokken?" Bizim sıraya oturmuştuk.

"Valla her şey aynıydı. Senin neşen yoktu tabi orası ayrı." Hazal'a gülümsedim.

"Yeni çocuk geldi işte, bayağı uzun boylu 12. sınıf gibi." Dedi Rümeysa.

"Bana ne, ben evli bir kadınım."

Biraz daha konuştuktan sonra hoca derse girince kendi sıralarına gittiler.

"Metin nerede?" Derya bana döndü.

"Sana bir şey anlatmam gerek. Metin bana karşı çok soğuk, konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor." Garipsedim.

"Ne demek yüzüme bakmıyor?"