You Can See ﻬ ᴶᴶᴷ ✓

17•

İyi okumalar!

-

Yediğim lokmam boğazımda kalırken. Jungkook sırıtıp bana su uzattı. Suyu içerken Eun konuştu.
"Bencede lena ile ilgilensen iyi olur benim işlerim de yoğunlaştı akşamları geç gelirim"

Ben konuşacakken bu sefer Jungkook konuştu.
"Pekala. Gidelim. Eşyalarını almana gerek yok sana uygun kıyafetlerim var"

"Hayır! Ben burda rahatım"
Ağzımı peçete ile sildim.
"Lena saçmalama bebeğim. Hadi ben bazı eşyalarını hazırlamaya gidiyorum sende toparlan"

Konuşmama fırsat vermeden bana öpücük atıp çıktı mutfaktan.
"Yürüyebiliyor musun?"

Dalga geçtiğini düşünürken o ciddi görünüyordu. Neden şuan ona kızmıyordum? Beni yürüyemez hale getirdin birde soruyor musun? Demelimiydim?

"Sanane"

"Lena tekrar sormayacağım"

Cevap vermeyip ayağı kalktım. Etrafı toplamaya başladım. Normal yürümeye çalışıyordum ama bacak aram sürtündükçe daha çok acıyordu. Acıdan dudağımı ısırırken birden havalanmam ile çığlık attım.

"Napıyorsun sen!?"

"Yürüyemiyorsun lena. Kendini zorlama"

"İndirsene beni! Yürüyebiliyorum!"

"Sus.eve gidiyoruz"
Mutfaktan çıkınca beni bırakmadı için onu itip ayaklarımı sallamaya başlamıştım ki altımdaki acı ile ayaklarımı hemen sallamayı bıraktım.
"Ah gidiyor musunuz?"

Eun'nun sesini duymamla soluma baktım.
"Eun kurtar beni!"

"Üzgünüm bebeğim"
Gülümseyip yanımdan geçip kapıyı açtı
"Bunu unutmayacağım Eun"
Eun ilerledi ve Jungkook'da arkasından ilerledi. Eun hala ilerlerken konuştu.
"Bende seni seviyorum lena"

Göz devirdim. Jungkook arabasına önünde durdu ve Eun'a baktı.
"Anahtar cebimde"
Eun bana baktı ve bana gülümserken cebinden anahtarı çıkardı ve gözüme sokarak gösterip havada salladı.

Gözlerimi kısmış onu izlerken o arabanın kapısını açtı ve Jungkook beni oturtup kemerimi bağladı.

Eun yanıma geldi ve ben hızla başımı başka tarafa çevirip trip attım.
"Ya küsme bana. Senin için yapıyorum!"

Omuz silktim. Oda yanağımı öptü. Dayanamayıp ona baktım. Ya kıyamıyorum ben buna!

Gülümsedi ve diğer yanağımı da öptü. Bende gülüp göz devirdim.
"Tamam hadi git"

Daha çok gülümsedi ve elindeki çantamı bacaklarımın üstüne koyup kapıyı kapattı. Jungkook'da arabayı çalıştırdı ve bende camdan Eun'a el salladım.

Eun gözden kaybolunca önüme döndüm. Sesiz bir yolculuk olucağını sanarken Jungkook konuştu.
"Dün'ü hatırlıyor musun?"

"Fazla değil"
Bana kısa bir bakış atıp geri yola baktı.
"Seni kullandığımı düşünme lena. Asla böyle bir şey düşünemem senin için. Nedenini bilmiyorum ama sana karşı farklı bir bakış açım var"

Dudaklarımı yaladım ve başımı salladım. Açıkçası böyle düşünmesi beni çok mutlu etmişti. Değişmiş olabilir miydi?
"Kediciklerin gibi görmüyorsun Yani?"

Güldü.
"Onları unut lena. Artık hayatımda tek kadın sensin"

Gözlerim büyürken o bana baktı ve gülümsedi.
"Benimle dalga geçiyor olabilir misin?"