You Can See ﻬ ᴶᴶᴷ ✓

23•

İyi okumalar!

-

Bana sinirle bakarken ne cevap vereceğimi düşündüm. Ne diyebilirdim ki?

"Onu öptün mü!?"

Derin nefes verip başımı salladım. Oda bir kaç adım geri çekilip elini saçlarına daldırdı ve gözlerini kapatıp bir süre bekledi. Sanırım sinirlenmemeye çalışıyordu.

"Onu seviyorsun..(!) pekala tamam"
Saçlarını bırakıp telefonu kucağıma attı.
"Defol git o herife o zaman"

Dedi ve arkasını dönüp ilerlemeye başladı. Yataktan çıkıp hızla peşinden gittim.
"Hayır Jungkook yanlış anladın!"
Birden durunca sırtına çarpmıştım.

"Neyini yanlış anladım Lena?! Söylesene!"

Birden bağırması beni korkutsada çaktırmayıp konuşmaya başladım.
"Onu sevmiyorum. Bundan Eminim ama o an öptüm bilmiyorum sanırım kendimde değildim.."

Derin nefes verdi ve ilerlemeye başladı.
"Gitsen iyi olur lena. Seni görmek istemiyorum"

Arkasından öylece bakarken kalbimin acıdığını hissettim. Gerçekten üzülmüştüm. Beni görmek istemiyordu. Üstelicek değildim.

Telefonumu ve çantamı alıp çıktım ve Evden. Eun'nu mesaj atıp bekledim. Düşündüm. Gerçekten aptallık yapmıştım. Hem Taehyung'u hemde Jungkook'u üzmüştüm.

Bencildim.

Eun'nun arabası önümde durmuş ve hemen inmişti.
"Neden geliyorsun? Senin burda kalman gerek"

"Hayır..Jungkook beni görmek istemiyor"
Sanırım ağlicaktım. Başımı eğip dudağımı ısırdım. Kendimi tutmaya çalışırken Eun bana yaklaşıp sarıldı. Artık kendimi tutamamıştım. Bir kaç damla akıttıktan sonra beni yavaşça arabaya bindirdi ve torpidodan su ve çikolata verdi.

Ben onlarla ilgilenirken o arabayı sürmeye başladı.
"Anlat bana. Noldu?"

"Taehyung..beni öptüğünü söyleyen bir mesaj attı. Jungkook bunu gördü"

"Merak etme güzelim. Jungkook ile aranız düzelir. Bundan eminim. Neden uyumuyorsun? Eve gidene kadar dinlensen iyi olur"

Burnumu çekip elimdeki çikolata. Paketlerini buruşturdum.
"Hayır uyuyamam. Eun onu seviyorum. Beni istememesi canımı yakıyor"

"Üzülme Lena. Jungkook'da seni seviyor. Yakında tekrar birlikte olucaksınız"
Sadece bana moral vermeye çalışıyordu. Jungkook artık beni sevmiyordu.

...

Yarım yamalak uykumla işime hazırlanıyordum. Jungkook'u görmem gerekiyordu.

Üstüme dekolteli bir elbiseye giyip hemen işime doğru arabamı sürdüm. Dün akşam kızlarla biraz takılmış ve plan yapıp Jungkook'un bana karşı düşüncelerini değiştirmeye çalışacaktım.

Umarım başarabilirdim çünkü Jungkook'a gerçekten değer veriyordum. Oda bana değer veriyordu..sanırım.

Şirkete girdiğimde çalışanlara kısaca selam verip asansöre bindim. Bir an önce onu görmek istiyordum. Dün aklıma geldikçe daha da üzülüyordum. Umarım Taehyung iyidir hala mesajına cevap vermemiştim. Sanırım Jungkook benim için öncelikti.

Asansör Bugün daha da yavaş gelmişti gözüme ya da ben çok sabırsızdım. Asansör sonunda durunca hızlı adımlarla odama girdim. Aradaki camdan Jungkook'a baktığımda oda bana bakmıştı.