Gym Love/Chanmin

<-7->

"NEDEN DEDIM KIM SEUNGMİN!!?"

"BENIM SEVGILIMDEN HOSLANIYODU DA ONDAN!!"

Yüksek sesle sorduğu soruya ben de bağırarak bi cevap vermiştim. Ama o verdiğim cevaba o kadar şaşırmıştı ki göz yaşlarını tutamadı. Bi süre yanımdan ayrıldı ve odanın içinde sessiz ve sanki çaresizce dolanmaya başladı. Bu cevabı beklemediği çok açıktı.

Ama ben doğruyu söylüyordum. O zamanlar jisungla yeni yeni sevgili olmuştuk. Fakat jeongin bunu bile bile sürekli bana ondan hoslanmadigimi öylesine sevgili olduğumuzu söylerdi. Jisungdan hoşlandığı çok belliydi.

Bunu ona doğrudan sorarak onaylamistim bile. Ondan sonra başladı hersey. Sürekli ikimizi ayırma çabası yetmemiş üstüne bulduğu her fırsatta bana laf sokmaya da çalışıyordu.

Bu yüzden neredeyse hergun kavga ederdik ama hicbir zaman şiddet kullanmadik. Fakat hersey bi yana bu çocuğun chanla ne ilgisi vardı ki koca adam şuan üç beş gözyaşını tutamamis agliyodu.

Ben bunları düşünürken chan bi anda bana doğru döndü. Bende ona baktığımda "açık konuş onun hakkında ne biliyosun?" dedi.

Her ne kadar korksamda canımı bağışlıyıcağinı düşündüğümden yürek yemisçesine "neden yapıyım?" dedim hafif ukala bi tavırla.

Bu dedigimle bana daha da çok yakinlasti ve yüzüme doğru eğildi.

"Sanırım kafana fazla sert vurdum. Arkadaslarinin elimde olduklarını unutmuşsun."

Evet bu doğruydu. Soobin hyunjin ve yeonjun onun elindeydi. Beni yakalamıştı.

"Benden ne istiyosun bilmiyorum ama arkadaşlarımı rahat bırak."

"Güzel şimdi az önceki sorumu tekrarlıyorum umarım aklın başına gelmiştir."

Diyerek benden hafif uzaklaştı ve bağlı olduğum sandalyenin etrafında dönerek  az önce sorduğu soruyu daha gür sesle bi daha sordu.

"Yang Jeongin, onun hakkında ne biliyosun"

"Onula aynı siniftaydik ve açıkçası başlarda yakindik"

"Onunla yakınmıydınız? O zaman neden ona bunu yaptın??"

Yine aynı şey.. Ne yapmıştım ben?

Cevap verecektim. Vermek zorundaydım. Ama üstümde hissettiğim fazla baskı ve anlamsız suçlamalara dayanamadım. O bana doğru dönmüş cevabımı beklerken ben bi anda hıçkırarak ağlamaya başlayınca o da şaşırmıştı.

"Ben sana ne yaptım!" Diyerek ağlıyordum.

"Offff çattik yaaa"

Sanırım bu yaptığım onu sinirlendirmisti ki bana daha da yaklaştı.  Saçımdan tutup çekiştirerek kafamı yukarı doğru kaldırdı.

"Yıllarca aradım çok çabaladım bu sefer seni kimse elimden kurtaramaz... Bu yüzden cevap ver Kim Seungmin."

Hafif tirek bi sesle "sana cevap vermemi istiyosan önce bana ne olduğunu anlat. Bilmediğim bi konu hakkında ne söylememi bekliyorsun?" dedim.

Eli hala saçlarımdaydı. Kısa bi off ladi ve bana döndü. "Jeongin intihar etmedi"

"Nası yani?"

"Onu bunu yapmaya zorladılar. Onu hayattan bıktırdılar."

"Ve sen de bunu yapanın ben olduğumu mu söylüyosun yani"

"Zorbalık görüyordu. Ve bana bu konu da bahsettiği tek kişi sendin."

"Jeonginle arada kavgalarımız olduğu doğru çünkü o zamanlar sevgili oldugum jisugdan hoşlaniyordu fakat ben ne ona ne de bi başkasına zorbalık etmedim."

"Peki kimin yaptığını biliyo musun?"

"Onun zorbalık gördüğünü tüm sınıf biliyodu ama kimse korkusundan kimin ve niye yaptığını sormamıştı"

"Bu kadar mı yani?"

"Aslında tam kesin olmamakla birlikte okul da dönen bi dedikodu vardı"

"Durma devam et!"

"Ama önce sana sormam gereken bisey var."

"Nedir"

"Onunla aranda ki ilişki tam olarak neydi?"

"Neden soruyosun? Sevgili olduğumuzu falan mı düşünüyosun yoksa"

"Lütfen dürüstçe cevap ver"

"Neden bu kadar önemli. Yoksa gerçekten benden hoslaniyo muydun Kim Seungmin"

"Okul da dönen dedikodulara göre.. Jeonginin gördüğü zorbalık..."

Yutkundum ve içimden 'umarım o degildir' diye geçirmeye başladım.

"O a-abisi yüzünden zorbalık görmüş.."

Helloooooooo

Bu bölümde biraz kısa oldu ama okul açılacağı için bugün daha çok yazmak istedim. Umarım tutarrrr.

Stayyyyyyyyy