Gym Love/Chanmin

<-17->

Seungmin chanin omuzlarinda olan ellerini onun yüzüne doğru çıkartarak yanaklarını okşadı. Daha sonra kafasinı eğerek neredeyse birleşmiş olan alt bedenlerine baktı.

"Bende kendilerini özledim ama şöyle bi bakıyorum da bu gece pek uyuyasım yok~.."

~🦭~

Her ne kadar bazı şeylerin şokunda olsakta her geçen gün daha acı olan gerçekleri öğrensekde chanla ben birbirimizi sevmekten asla vazgeçmedik. O gece de buna örnek verilebilir. Mükemmel bi geceydi.

Gercekler her ne kadar acı olsada onlardan kaçamayız. Çünkü durum artık daha karmaşık bi hal almıştı. Ortada gerçekten bir cinayet olma olasilığı daha da yükselmişti ve şüpheliler arasında kuzenimde vardı..

Ertesi sabah uyandığımda bile hissetmiştim. İçimde garip bi his vardı. Kötü şeyler olucak gibiydi.

Herseye rağmen kolları arasında uyandığım oğlan bana güç veriyordu. Biz birbirimize aittik. O hala uyuyordu. Bi süre sadece onu izledim uyurken daha masum daha yakışıklı ve daha tatlı olduğunu farkettim. Ee haliyle insan gözlerini üzerinden alamıyor.

Daha fazla dayanamadım ve o pembiş dudaklarına minik bi öpücuk kondurdum. Ben hala ona hayran hayran bakarken o gözleri kapalı bi sekilde

"Utandırıyosun ama.."

Daha sonra yorgunca açtı gözlerini. Buna rağmen parlıyordu gözleri. O kadar tatlıydi ki. Yüzünu ellerim arasına alarak

"Hemen de utanır mıymış benim minnak sevgilimm."

Sanırım ona bu kadar minnoşluk halleri fazla gelmiş olacak ki yavaşca yatakta dirsegi üzerine doğruldu başimı göğsüne yaslayarak

"Dün gece çok güzeldin seungmin~ahh"

"Bak yaa bilerek yapıyosun dimii"

"Tabii kii bilerek yapıyorum bi tanemm senin yanaklarının o kıp kırmızı hali beni benden alıyo"

Birbirimize sıkı sıkı sarıldık.

"Chan.."

"Efendim bi tanem"

"Beni kaçırdığın geceyi hatırlıyor musun?"

"Hiç unutur muyum sevgilim. Gerçekten neden yaptığımı bende bilmiyorum"

"Kendini suçlama chan seninde kendince sebeplerin vardı tabi"

"Evet öyle.. sayılır.. neyse niye sordun ki şimdi durup dururken?"

"Bizimkileri de kaçırmıştın ya hani daha sonra onlara ne oldu?"

"Bi dakika sen arabada da uyanik değil miydin?"

"Bi ara kestirdim işte olamaz mi"

"Ahahhaaahaa"

"Yaa Chann"

"Tamam tamam benim biricik uykucu meleğim. O zaman arkadaşların bizim evde ne kadar içki varsa içmişler o yüzden hicbir sey hatırlamıyolardı."

"Harbiden gerizekalilar haa"

"Boşversene işte işimize geldi bizimde. Şimdi bi de onlara açıklamakla uğraşcaktık"

"O açıdan haklısın. Vay be salaklıklarının bi gün işime yarayacağı hiç aklıma gelmezdi gözlerim yaşardı"

"Kim içmiş? Ne içmiş? Ne zaman içmiş? Ne saklıyosunuz siz? Ayrıca iltifat içinde teşekkürler. Ben niye salağim???"

Bi anda odamıza dalan hyunjin ile bende chanda yerimizden fırlamıştık. Bi süredir bizi dinlediği kesindi ki odaya girer girmez sorular sormaya başlamıştı bile. Şimdi boku yemiştik işte. Ne dicektik ki. Hani duyan kişi yeonjunla soobin olsa tamam. Yine bi şekilde anlatırdık derdimizi. Ama o hyunjindi başımızın belasi her bokun altından çıkan hyunjin.

"Cevap versenize çifte kumrular"

Chanla masumca birbirimize bakıp yutkunduk.

"Hyunjin... biricik arkadaşim.. senin ne işin var burda bu saatte??"

"Lixiemi görmeye geldim seung sana mı sorcam. Aaaa sorularıma cevap verin siz asıl"

"H-hangi sorular yaa?"

"Az önce konuşyodunuz ya birileri içmişler haniii bisey hatırlamıyolarmış işinize geliyomuş. HANII SALAKLARMIŞ YAA"

"A a a aaaa kim demiş onu..tich tich tich. Bi kere kimse benim huncinimle böyle konuşamazzz"

"Yaa seungmin anladık knk daha da aptal yerine koymaya çalışıyonda uzatma hadi anlatın"

Chanla son kez göz göze geldik ve o hızlıca yatağın uzerinde doğruldu ve hyunjine dönerek.

"Hani ben yang jeonginin ölümü ile ilgili araştırmalar yapıyordum ya"

"Evet tamam bunun benim salaklığımla ne ilgisi var şimdi"

"Bi sus da dinlesene sen"

"Tamam ya kızma hemen seung. Eee?"

"İşte bi gece de sizi kaçırmıştım..."

"Evet yanii?"

"Nasıl yani hatırlıyo musun o geceyi"

"Yoo"

"Off klasik hyunjin işte takma şunu chan hadi kalkalım acıktım ben"

"Durun yaa tamam bisey demedik. Devam et anlatmaya. Niye kaçırdın beni yani çok etkileyici olduğumun farkındayım chan ama ayıp gercekten ayıp yanii bi de sevgilin var ha"

"Yok.. yok gercekten bi gün elimde kalıcaksın hyunjin. Bi gün gercekten elimde kalıcaksin"

"Tamam sevgilim sakin ol. Sen in aşağiya felixle kahvaltıyı hazırlayın bizde hyunjinle biraz baş başa konuşalım"

"İyi tamam acele edin"

İçim rahat olmasada aşagiya felixin yanına indim. O çoktan masayı kurmuştu bile. Bende daha fazla dayanamadım hemen oturdum ve yemeye başladım.

"Günaydın lix. Erkencisin bugün."

"Hiç sorma seung bütün gece uyuyamadım"

"Neden? ne oldu ki?"

"Sayenizde.."

"Aahh kusura bakma lix.."

Gercekten utanmıştım. Ev herne kadar büyük olsada bi odadaki ses diğerinde kolayca duyula biliyordu. Bu gerçekten hem utanç verici hemde rahatsız ediciydi.

"Aaa felix.. hyunjin ne iş sabah sabah?"

"Sabah yazmiştı bana eee tabi bütün gece uyuyamadığımı da öğrenince.. kendince sizden hesap sormak istemiş."

"Ahahhahahaha.. şimdi anlaşıldı niye pat diye odamıza daldığı"

"Hahahahaha"

"AAGGGGG SEVGİLİM CANIM BENIM BI TANEMM... BEN DAYANAMIYORUMM"

"Hyunjin.. niye ağlıyosun...."

Hellooooooo

Merabalar.. uzun zaman sonra yeni bölümle geri geldim. Aslında bi geçiş bölümü olarak düşünün bu bölümü çünkü çok olay katamadım. Ve bu arada hikayede herhangi bir mantık hatası görürseniz lütfen uyarın ben fark edemiyorum çünkü özellikle bu aralar kurguyu sürekli olarak değiştiriyorum. Umarım hoşunuza gitmiştir. Oylamayıı unutmayınn lütfennn......

Stayyyyyyyyyyyyyyyyyyyy