Chapter 8 Temporary Blind

163 14 0
                                    


Heart POV

Masakit ang katawan ko , pakiramdam ko merong nakadagan sakin. Gusto kung imulat ang mga Mata ko pero Hindi ko kaya. Gusto kong igalaw ang katawan ko pero Hindi ko rin kaya.

"Hon! Kaylan kaya sya magigising". Gusto kong imulat ang aking mga Mata. May mom is here.

Buhay ako pero bakit Hindi ko mabuksan man lang ang mga Mata ko. Gusto kong magsalita pero Hindi ko maibuka ang bibig ko.

" shh. Hon tama na! Magigising din sya". Gusto kung ngumiti kasi pati si dad ay nandito din na nag babantay sakin.

Ginalaw ko ang mga daliri ko! Ramdam ko ang mainit na kamay ni mom na hinawakan nito.

"O-oh God Harold! Gumalaw ang daliri nya". Natarantang usal ni mom!

" w-what segurado kaba honey". Sabi ni dad na halata mong nataranta ito.

"No I'm not! Look". Masayang sabi ni mom at inangat ang kamay ko. Ginalaw ko ito na kinasinghap ni dad.

" oo nga!/----- DOC GUMISING NA ANG ANAK KO".   rinig kung sigaw ni dad palabas kung San man ako naroon. Gusto kong tumayo dahil sa reaction ni dad! Pero Hindi ko magawa.

"Anak alam kung naririnig mo ako. Please wake up". Dahan-dahan kong minulat ang mga Mata ko at pumikit ulit.

" DOC GISING NA ANG ANAK KO". Dad! Napalunok ako ng minulat ko ang mga Mata ko at sinubukang bumangon.

"Anak! Hindi pa kaya ng katawan mo! Humiga ka muna!". Tarantang sabi ni mom pero Hindi ko sya pinansin.

" M-mom". Na sabi ko nalang ng wala akong makita.

"Yes sweetie are you hungry?". Malambing na tugon ni dad! Humiling ako bilang sagot.

" m-mom please turn on the light! Ayaw ko sa madilim". Natarantang sabi ko at hinawakan ang kamay ni mom.

Takot ako sa dilim. Ayaw ko sa madilim.

"D-doc w-what happen to my daughter". Nanghihinang sabi ni dad sa doctor.

" Iha! Calm down! Look at me! First the light is On, Second Your traumatic ". Saad nito! Gusto ko syang suntukin dahil sa sinabi nya.

" how can I see you! If I can see anything". Hindi ko alam pero nanginginig ang buong sistema ko.

Narinig ko naman ang hikbi ni mom na alam kung niyakap sya ni dad.

"Sabi kuna sa inyo na merong nakaipit na ugat at konektado ito sa kanyang Mata. Kaya temporary syang mabubulag sa ngayon". Halos nagulat at napaiyak ako ng marinig ko ang sinabi ng doctor.

" n'no I don't want to lost my sight mom, dad please help me". Nag histirekal kong sabi at nag wawala na.

"Shh. Sweetie please calm down. Oo gagawin namin ang lahat para nakakita ka ulit". Dad

" no mom! Ayaw ko sa dilim mom. Natatakot ako". Usal ko.

"Princess nandito lang kami okey. Nakakita Karin not now but soon. Temporary lang iha.". Dad! Humiling ako bilang sagot.

" NO DAD! I CAN'T P-PLEASE I'I'M B-BEGGING Y-YOU! H-HELP M-ME".Hindi ko alam ang gagawin ko.

"NURSE". nataranta ako ng marinig ang pag tawag ng doctor sa nurse.

" NO PLEASE DAD! MOM! I DON'T WANT LIKE THIS NOOOO". Sigaw ko ng maramdaman ko ang isang matalim na injection sa braso ko.

Bakit ganun! Bakit nyo ako pinaparusahan ng ganito? Nawala na ang taong mahal ko pati ba naman ang paningin ko.

Nanghihina ang katawan ko, pumipikit ang mga Mata ko. Gusto kong mag pahinga.

Sana sa pag gising ko bumalik na ang paningin ko.

"Please princess sleep well."  Naramdaman ko ang malambot na labi saking noo. At alam kung si dad at mom ang bumalik sakin. Now I'm totally mess ! I lost him and I lost my sight temporarily

'Mom , Dad ! Please don't leave me ! Don't leave me like him'.

I said in my mind before I fall asleep..

*Everything Went to Black*.

—————

Please 🙏 Dont Forget To Vote And Comment 😁

The Blind WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon