Heart POV
Nasa hapag kainan kami habang si Alexa ay hinatid ni liam sa kwarto dahil tulog pa ito.
"Welcome home Princess". Ngumiti ako Kay dad sa sinabi nya at tumango.
" you don't need to do this mom". Usal ko! At saka hinawakan ni mom ang kamay ko.
Paano ba naman kasi nag handa sila ng maraming pagkain. At Hindi ko naman alam kung sinu ang bisita. Tulog pa naman si Alexa. Matakaw pa naman yon haha.
"Hello everyone na late na ba kami". Napatingin kami sa pintuan. Ng maaninag ko ang dalawang di katandaan na may dalang pasalubong.
" MOM , DAD". nagulat ako ng sumigaw si liam pababa at niyakap sila.
Wahhh si tita liana at Tito Richard ang dad at mom ni liam.
"Hello , Tita , Tito good evening po". Magalang kung bati at saka sila hinalikan sa pisnge.
Gabi na kasi ng dumating kami sa bahay. Dahil na rin sa traffic sa edsa kanina.
" Hello , Iba mas lalo kang gumanda ah! Nasan na Si Alexa ang inaanak ng Anak ko". Malambing na tugon nito. Ngumiti ako at biglang uminit ang pisnge ko dahil sa sinabi nya.
"Napagod po tita naka tulog eh ". Nahihiyang sabi ko.
" O nakakita kana ba iba?". Ngumiti ako Kay Tito dahil sa tanung nya.
"Hmm. Blurd pa po Tito". Sabi ko at saka na kami umupo.
" O Harold ang dami naman ata ng niluto nyo". Tito Richard!
"Haha para sa atin lahat ito! Pati na rin sa mga anak natin". Dad!
" Haha oo nga naman Richard! Alam mo naman limang Taon ko rin Hindi nakakasama sa hapag kainan ang anak ko". Mom!
"Kung sabagay! Pati na nga kami namiss na namin si liam". Tita Liana!
" oh sya sige kumain na tayo! Baka lamigin na ang pagkain". Tito Richard!
Pagkatapos naming magdasal ay nag Simula na na kaming kumain.
"Princess ito oh! Masustansya yan". Ngumiti ako ng bigyan ako ni mom ng karderetang manok.
Tumango ako at tinikman ito! Ang sarap talaga nito! Namiss ko rin ang mga pagkain na niluluto ni mom at dad!
" Sarap naman nito Tito , Tita! Segurado kung gising lang si Alexa! Malamang maparami ang Kain nun". Liam!
"Talaga anak! Alam mo talaga ang ugali ni Alexa". Tita Liana!
" Oo naman mom! Ako kaya nakakasama nila sa US". Pagmamayabang ni liam! Kaya napahiling at napapatawa nalang kami.
"Sanga pala Heart! Handa kana ba bukas?". Napatingin ako Kay dad dahil sa tanung nya!
" Hmm. Yes dad! Gusto kulang malaman kung sinu-----Anak gusto ka nyang makausap". Naputol ang sasabihin ko Sana ng magsalita si Dad!
Hindi ko alam pero biglang kumabog ng malakas ang dibdib ko.
'Teka? Bakit ako kinakabahan?'.
"S-sinu d-dad?". Geez bakit ako nauutal!
" hmm. Ayon sa nakausap ko ang Kanyang butler ay gusto nyang mag usap kayo ng personal ng kanyang amo. Hindi ko Sana ito tatanggapin kaya lang nakasalalay ang kompanya natin dito anak. Sana maintindihan mo ako! Kaya pumayag ako na mag meeting kayo bukas ng 8am Sa AF Restaurant. ". Mahabang litanya ni dad! Walang nagsasalita pagkatapos ipaliwanag ni dad ang lahat.
" hmm. Okey dad! Pero mag papaenroll pa ako bukas Kay Alexa?". Sabi ko! Nakita ko naman ang saya sa mukha ni dad dahil sa sinabi ko.
"Hmm. Don't worry about alexa heart. Ako na ang mag papaenroll sa kanya sa private school. Impirtante yang lakad mo! Ihahatid nalang kita bukas sa AF Restaurant.". Sabi ni liam.
" Yan ang anak ko". Tito Richard! Kaya nagtawanana kaming lahat.
"Haha thank you liam! Hayaan mo babawi ako Kay Alexa". Nakangiting sabi ko kahit Hindi ko masyadong maaninag ang mukha nya.
Namayani ang katahimikan at napagdisisyonan nila tita at tito Richard na umuwi dahil pasado alas nuybe na daw ng Gabi.
" Oh paano ba yan Helene , Harold mauna na kami! Malayo pa ang bahay namin". Tito Richard!
"Anak mag iingat ka hah! Hwag mong pababayaan si Heart pati na rin si Alexa". Tita Liana!
Tumango si liam at saka ko hinalikan sa pisnge si Tita Liana at Tito Richard.
Pagkaalis nila ay saka na ako pumunta ng sala. Pero bigla akong napahawak ng mahigpit sa Tungkod ko ng wala man lang akong maaninag.
" Mom! Dad! Liam". Tawag ko sa kanila! Ang dilim! Pinatay ba nila ang ilaw.
"Yes sweetie/Princess/Heart". Sabay nilang tawag saking tatlo.
" Why are you crying". Alam kung natataranta si dad dahil sa boses nya.
"Baby". Mom! Halata mo ring nagpipigil si mom sa iyak.
" Heart why". Tanung ni liam at hinawakan ang kamay ko.
"Did you turn off the light!? I can't see anything? Its dark". Bulong ko na sapat lang na marinig nilang tatlo.
" the light is on". Dad!
"Oh my god". Mom!
" Sa Tingin ko kailangan ng uminom ni Heart ng medicine nya! Saglit lang heart kukunin kulang". Narinig ko ang paang paalis ni liam at paakyat ito.
"Kukuha lang din ako ng tubig". Dad!
" halika ka dito anak! Kailangan mong umupo". Mom!
"M-mom! B-bakit g-ganito? A-ayaw ko sa madilim mom! Ayaw kuna sa madilim natatakot ako". Nanginginig kung sabi. Niyakap ako ni mom at pinapatahan. hinahaplos ang buhok ko.
" Heart Here drink it". Hindi ko namalayan na nandito na pala si Liam.
Ininom ko ang gamot at ang dami nilang tanung kong okey naba ako pero humiling lang ako.
Hinatid nila ako ni mom at dad sa kwarto ko kung nasan ang anak ko.
"Good night princess/ night sweety". Sabay na sabi ni mom at dad! At alam kung hinalikan din nila ang anak ko.
Pagkalabas nila ay kinapa ko ulit ang anak ko. Ano kaya ang magiging reaction nya kapag nalaman nyang wala na ulit akong makita.
" Sweetie! Sorry ah kung Hindi ko makita ang mapuputi mong ngipin bukas ah. I love you and good night". Bulong ko! At hilikan ang noo nya.
'Sinu kaya ang amo ng butler na sinasabi ni dad! Kung sabagay Hindi ko naman sya makikita eh'.
Kakausapin kulang sya kung ano ang problema nya sa kompanya namin at ng sa ganun malaman ko kung ano ang dahilan nya.
Tsk. Ako pa talaga ang gustong kausapin. Kung makakita lang ako malamang sa alamang nabangasan ko yon bukas. Kaya lang hwag na baka kung ano pa gawin nya sakin.
Napabuntong hininga nalang ako. I can't see anything! All I can see is DARK like before!.
Napangiti ako ng mapait at pinunasan ang luha ko. Hindi ako mabubulag kung Hindi nang dahil sa kanya. Kaya galit ako! Galit ako sa sarili ko dahil nagpakatanga ako sa kanya. At higit sa lahat galit ako sa kanya dahil Hindi ko nakita ang anak ko ng dahil sa pag ka aksidente ko. At kasalanan nya ang lahat kung bakit ako nag hihirap sa dilim.
Kailangan kung mag tungkod o may mag aalalay sakin para Hindi lang ako mabangga, matapilok o mahulog man lang.
Wala akong ibang hiniling kundi makakita o makaaninag man lang ng tuluyan Hindi Yong ganito.
Makaaninag ka pansamantala! Pero babalik at babalik ka rin sa dilim.
"Sawa na ako sa madilim! Gusto kuna ulit makita ang liwanag! ". Bulong ko! Pinikit ko ang mga Mata ko at Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.
Zzzzzzzzzzzzzzzzz
_______
Please 🙏 Dont Forget To Vote And Comment 😁
