Heart POV
Nakasakay ako ngayon ng kotse ni dad! Papunta kami sa San Lucina Province kung San ako lumaki. Bukod pa doon Meron akong sariling hospital doon dahil pinatayo iyon ni dad nung high school palang ako.
"Heart are you okey". Tanung ni mom! Hindi ko alam pero Simula ng magising ako nilipat na agad ako nila mom at dad sa probinsya.
'Hindi ako okey mom! Wala akong makita'.
Gusto ko yan sabihin Kay mom kaya lang ayaw ko silang marinig na humikbi o malungkot man lang kahit Hindi ko sila makita ay alam kung malungkot sila sa naging karanansan ko ngayon.
" I'm fine mom". Maikli kung tugon! At sumandal nalang sa upuan ko.
Wala naman akong makita bukod sa madilim na akala mo natutulog ka o nasa madilim na parteng walang ilaw.
Naramdaman ko nalang ang malambot na kamay ni mom sa pisnge ko.
"Your not sweetie!". Malungkot nitong usal. Hindi kami marinig ni dad dahil NASA front seat sya ang nag mamaneho. Ngumiti ako ng tipid at kinapa ang isa nyang kamay at nilagay yon sa mukha ko.
" I'll really miss you mom! Especially daddy! I want to see the both of you". Umiiyak kung sabi at niyakap ako ni mom ng mahigpit.
"Shhh. Tahana makakasama sa baby mo". Hindi na ako nagulat dahil alam kuna ito kanina pa na buntis ako ng isang linggo.
Halos Hindi ko alam ang gagawin ko. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko at maraming tanung ang nasa isip ko. Tulad ng paano ko sya makita? Babalik na ba ang paningin ko kapag nanganak na ako? Makikita kupa ba ang anak ko?
" yes mom I'm sorry". Usal ko Kay mom at ngumiti ng pilit.
Kamusta na kaya sya? Seguro masaya na sila ngayon kasama ang babaeng mahal nya. Seguro nag enjoy sila ngayon dahil wala na ako.
Napangiti ako ng mapait at Hindi ko mapigilang mapaluha. Ramdam ko naman si mom na nakatulog sa balikat ko.
Gusto kong makita ang amo ng mukha ni mom at dad! Pero dilim lang ang nakita ko.
Seguro ginawa ito ng dios para Hindi na ako masasaktan pa kapag nakita ko silang masaya sa isa't isa. Para Hindi ako iiyak pa dahil lang sa kanya. Para Hindi kuna makita pa ang pagmumukha nilang dalawa.
Pero paano ang magiging anak ko? Paano kapag nagtatanung sya kung nasan ang ama nya? Paano ko sasabihin kung ni mismo ako ay Hindi ko maituro sa kanya? Dahil isa na akong bulag na umaasang babalik pa ang aking paningin.
Balak Sana akong operahan nila mom at dad! Kaya lang sabi ng doctor ay hwag daw kasi baka tuluyan na akong maging bulag at hahanap pa kami ng donor ko. Mahirap na! Total 90% naman na babalik ako sa dati kaya mag titiis nalang ako.
Hinawakan ko ang flat kupang tyan at saka ko pinunasan ang mga luha ko sa pisnge.
"Baby! Excited na si mommy! Basta kumapit kalang huh! Lalaban tayong dalawa! Mahal na mahal ka ni mommy!". Bulong ko! Bigla ako nakaramdam ng uhaw kaya naman ay kinapa ko kung San nilagay ni mom ang tubig.
Hindi ko sya pwedeng gisingin dahil pagod sya at kulang sa tulog dahil sa pag babantay sakin.
" princess do you need something? ". Nagulat ako ng marinig ang boses ni dad sa harap!.
" I'm thirsty dad ". Nakangiti kung sabi! Hindi ko alam kung ano ang reaction nito dahil Hindi ko naman nakita.
" here ". Narinig ko naman ang sinabi nya na parang may inabot sakin. Kaya naman ay tinaas ko sa ere ang kamay ko at hinihinge ito.
Narinig ko naman ito kung paano sya bumuntong hininga!.
Nararamdaman kung nalulungkot sya. Kaya ngumiti ako ng peke para ipakita sa kanya na okey lang ako.
" I'm sorry princess! Its all my fault!". Sabi nito! Humiling ako bilang sagot. Lagi nya kasing sinisisi ang sarili nya. Kung hindi daw Sana sya pumayag sa kasunduan ng grandpa ko ay Hindi ko maranasan ang lahat ng sakit at lungkot na ito.
Hinawakan ko ang kamay ni dad! At hindi ko mapigilang mapaiyak.
"Dad! Please don't blame yourself! Kalimutan nalang natin ang lahat at mag Simula muli. Dad remember magiging lolo at Lola na kayo ni mom at dad! May little angel na tayo! Kung hindi man babalik ang paningin ko. Handa ko naman tanggapin kong ano ang maging kapalaran ko! Basta ipangako nyo lang sakin na gagabayan ko ang anak ko sa pag laki nya. Gusto ko kayo ang mga Mata ko para gabayan at palakihin sya ng maayos at mabuting anak". Nakangiti kung sabi! Ngiting walang halong peke! Kundi totoong ngiting matagal nilang makita sa aking mukha.
" shh. Tahana na! Magising pa mamaya si mom mo at bigla nalang humagulgul na parang bata! Iha hwag kang mag aalala babalik ang paningin mo tiwala lang tayo". Malambing na saad ni dad at saka hinalikan ang likod ng kamay ko.
Tumango ako at napatawa ng mahina dahil sa sinabi ni dad Kay mom. Binuksan ko ang tubig ko at saka uminom.
"Dad! Malapit naba tayo?". Tanung ko Kay dad! Lumiko kasi ang sasakyan!
" Medyo". Maikling sabi ni dad kaya tumango nalang ako bilang sagot. Nilagay ko sa bag ko ang tubig baka sakaling mauhaw naman ako at madali kulang ito mahanap o makuha agad.
Seguro iidlip muna ako sandali! Inaantok na kasi ako ! Minsan tuloy naisip ko. Pwede naman akong matulog na nakadilat. Total puro dilim naman ang makita ko. Hays.
"Baby! Natutulog muna si mommy huh! Hwag kang mag aalala okey lang si mommy". Bulong ko at pumikit ang mga Mata ko.
Zzzzzzzzzzzzzzzzz
—————
Please 🙏 Dont Forget To Vote And Comment 😁
