~Aden

~2.Bölüm~ Yıkılan Hayaller

Ailenin hepsi bayılan Ahu Hanım'ın uyanmasını bekliyorlardı.
Ahu hanım yavaş yavaş gözlerini açtı.
Etrafına baktı.
İçinden hep 'Bu bir rüya' diyordu ama gerçekti.
Yatağa defalarca sertçe vurmaya başladı.
"Neden neden neden onu benden aldı!"sinir krizi geçirmek üzereydi.
"Yalan söylüyorsunuz YALAN SÖYLÜYORSUNUZ kızım yaşıyor KIZIM YAŞIYOR DİYORUM ANLAMIYOR MUSUNUZ o ölmüş olamazzz!"

Can bey Ahu Hanım'ın kollarından tutup onu durdurmaya çalıştı.
Vücudunu ileri geri sallıyor sayılıyordu.
"O ÖLMESEYDİ BEN ÖLSEYDİM!"deyip defalarca kalbine vurmaya başladı.

Karısının bu haline dayanamayan Can bey " YETER AHU KENDİNE GEL KENDİNE VE BEBEĞİMİZE ZARAR VERECEKSİN!"
Ahu hanım durdu yavaş yavaş başını kaldırdı.

"Bu kadar çabuk mu kabullendin?" Can bey ne demek istediğini anlamamıştı.
"BEBEĞİMİZİN DİYORUM KIZIMIZIN ÖLÜMÜNE BU KADAR ÇABUK MU KABULLENDİN HAAAA!!" "NASIL ÖYLE SÖYLERSİN AHU ÖLEN SADECE SENİN DEĞİL BENİM DE BEBEĞİM"

"O YÜZDEN Mİ BEBEKLERİMİZ DEĞİL DE NİYE BEBEĞİMİZ DEDİN O ZAMAN?!"
Can bey Ahu Hanım'ın kollarından tutup onu sarsmaya başladı.
"AHU KENDİNE GEL!!"

Ahu hanım onu ittirip dizlerini karnına doğru çekti ve kollarını bacaklarına doladı.
"GİT BURDAN İSTEMİYORUM SENİ!"deyip ağlamaya başlayan karısıyla yutkundu.

Fazla üzerine gitmişti.
Karısı zaten ölmüş bebeği için ağlarken ona bağırmıştı.
Karısı onu istememekte haklıydı.

Kollarını karısına dolayınca Ahu hanım onu ittirsede bırakmadı.
"Üzgünüm meleğim..."
"Çok üzgünüm!"diye fısıldadı.
Elini karısının karnına götürüp usulca okşadı sanki kızını hissetmek istermiş gibi...

Geçen birkaç saatin ardından eve gelmişlerdi.
Herkes ruh gibiydi.
Çocuklar bağırışların etkisiyle korkmuşlardı.

Minik Alaz paytak paytak yürüyerek babasının yanına ulaştı ve minik elleriyle babasına vurmaya başladı.
"Niden annemi ağlattın ha tötüsün sen tötü baba!"

Can bey Alaz'ı kucaklayınca minik elleriyle yüzünü ittirdi.
"Senin yüzünden annim ağladı!"
Oğluna açıklayamacağını anlayınca onu yere indirdi.

Ve diğer oğullarına dönerek "Bakın çocuklar anneniz çok üzgün ve yorgun onu daha fazla üzmeyin tamam mı?"
Acar kaşlarını çatarak "Baba kardeşimiz neden öldü?" Sorusu Can Bey'in suratına tokat gibi çarptı.

Can bey dudaklarını araladı ama birşey diyemedi.
Ahu Hanım'ın orda olmadığını fark edince hızla odalara girip çıkmaya başladı.

Diğer odanın önüne gelince içerden hıçkırık sesleri duyuldu.
İçeri girdiğinde karısı yere çökmüş hıçkırarak ağlıyordu.
Elinde ise kızı için aldığı minik tulum vardı.

"Kızım!"diyerek hıçkırdı ve ileri geri sallanmaya başladı.
Can bey ilerleyerek karısının yanına oturdu ve kollarını karısın doladı.

"Can..."diye fısıldadı.
"Kızımıza minik bir mezar yapamaz mıyız?"
Sorusuyla Can bey yutkundu.
"Yaparız güzelim..."ardından devam etti.
"Kızımıza minik bir mezar yaparız..."

Geçen günlerde çocuklara kız kardeşlerinin melek olduğunu anlatmakla geçti.

Şuan Can bey ve Ahu hanım mezarlıktaydı.
Minik kızlarına mezar taşı yaptırmış ve üstüne Aden Korkmaz yazdırmışlardı.
Altına ise 'Burda genç bir kadının kalbi gömülü' yazmışlardı.

Ahu hanım gözleri yaşlı biçimde Can beyin omzuna kafasını yaslamış mezara bakıyordu.

Eline aldığı kağıda şu notu yazdı 'İkimizde öldük birimizi gömdüler...' kağıdı katlayıp zarfın içine koydu.
Ardından uzun uzun öptü sanki kızını öpüyormuş gibi...

Ardından eline kızının minik tulumunu aldı.
Uzun uzun kokladı...

Hiç bir zaman kızının kokusunu içine çekmeyecekti...
Uzun uzun öpemeyecekti...

Bu sefer eline kızı için aldığı minik bandajları aldı.
Hiç bir zaman kızının kafasına takamayacaktı...

Kızı ve oğlu için aldığı minik isimli bileklikleri eline aldı.
Ahlas ve Aden...
Kızının eşyalarını toplayıp teker teker kutuya koydu.
Son olarak ilk ultrason fotoğrafını eline aldı.

O gün gökyüzünde yaralı bir annenin çığlıkları yankılandı...

Bu çığlıklar aslında yaşayan ama ölü bilinen minik kızı içindi...

Ahu öldü...
Aden doğdu...

Aden doğdu ama aslında öldü...

Bu söz ne kadar güzel açıklıyor bu durumu...
Anne babalar çocuklarının daha önce öldüğünü anlamazlar...

Anlamamışlardı kızları aslında doğmuştu ama bi okadar da ölmüştü..

Hayatlarının devamını bir mezar taşına Aden diyerek geçirecekleri...

__________________________________________________________________
Bölümümün üstünde değişiklikler yaptım.
Umarım beğenirsiniz!
Oy vermeyi unutmayınız

Haydin görüştük😉😉😉