~Aden

~8. Bölüm ~ Sosyal Medya Çalkalanıyor!!

Naber canlarım...

Cumhuriyetin 100. Yılı kutlu olsun!!

Bölüme geçebilirsiniz..
👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

Esneyerek yattığım yerden doğrularak kalktım görmek istediğim şey tabi ki de lacivert gökyüzü değildi!
Bir ormandaydım ama normal ormanlara benzemiyordu ağaçlar tamamen siyahtı.
Etraf karanlıktı ve ve sanki geceymiş gibi gökyüzünde yıldıza benzeyen parlak ışıklar vardı.

Kuş sesleri geliyordu .
Ama normal kuş değil baykuş sesine benziyordu.

Acaba kaçırıldım mı?Adamlar beni kaçırıp buraya bırakmış olmasın?!
He aga kaçırılan herkes kendini karanlık bir ormanda buluyor zaten!?
Haspam ben zaten her gün kaçırılıyorum!

Adım sesleriyle arkamı döndüm.
Karşımda sarı saçlı yeşil gözlü bir kız çocuğu duruyordu.

Dur bir dakika bu benim!
"Evet ben senim."
Aklımı okuyabiliyor mu?
"Hayır akıl okuyamıyorum."
"Nee! O zaman n-nasıl?"
Gülümseyerek
"Ben senim sende bensin o yüzden..."
Ardından kafamdaki düşünceleri toparlamak adına başımı ik yana salladım.

"Peki ama burada ne yapıyorsun? Burası neresi ve daha önemlisi buraya nasıl geldik?! "
Sorumla başını hafifçe eğdi ve
"Sorularına cevap vermek isterdim ama zamanımız kısıtlı o yüzden sorumu soruyorum."
Deyip derin nefes aldı.
"Ne istiyorsun Aden?"
Sorusuna "ha" diye tepki vermiştim çünkü bu soruyu beklemiyordum?!
Tamam her zaman bana bu soruyu sormalarını istemişimdir ama soruyu soran küçük Aden olunca beyin hücrelerimin yarısından çoğu yandı "/

"Yani hangi anlamda ?!"
Gülümsedi
"Bunu en iyi sen bilirsin .."
Neyi en iyi ben bilirim aga ben neyi bildiğimden bile haberim
yok!

"Ailen Aden ailen ..."
Ailem mi ?

Onların benim ailem olması için dünyanın ters dönmesi ve ikiye ayrılıp yok olması gerekiyor ..

"Onlar değil Aden.."
Hay ben yaa bu kız aklımı okumayı bırakmalı!!

"Gerçek aileni hiç düşündün mü?!"sorusuyla durdum.
Daha önce hiç düşünmemiştim çünkü bir bebeği soğuk bir kış gününde dışarı bırakan insanların iyi insanlar olduğunu düşünmüyorum.

"Hayır daha önce hiç düşünmemiştim ve düşünmeyi düşünmüyorum." evet beynimin yandığının kanıtı kurduğum cümlenin saçmalığı açıklıyor.

"Peki eğer sana gelip bizimle yaşa deselerdi onlara ne derdin?"

Onlarla yaşamak mı!?
Bu mümkün değil!!

"Hemen karar verme Aden öğreneceksin."
"Neyi öğreneceğim!?" sorumla beraber görüntüsü silikleşmeye başladı.

Bağırdım "Hey ! Neyi öğreneceğim!?"cevap vermedi .
Tekrar bir soru sordum " Ne zaman öğreneceğim!?"

Gülümseyerek "Öğreneceksin Aden Affetmeyi öğreneceksin."
Görüntüsü silikleşmeye devam ederken ormanı yüksek bir ses doldurdu .

Bi çeşit alarm sesiydi. Kulağımı kapayarak yere çömeldim.
"SUS ARTIIK!

🕰️🕰️

Yataktan hışımla kalkıp etrafıma baktım.
Komodinin üstündeki telefonun alarmını kapattım.
Elimi kalbime koyarak sakinleşmeye çalıştım.
Sadece bir rüyaymış.
Sadece bir rüya.
Rüya .