~Aden

~13. Bölüm~Kayıp Hasta

Merhabalar!!

Biliyorum biliyorum bölüm çok geç geldi!
Ama sizde hiç merak etmediniz?

Hasta olmuşum

O yüzden doktora gittim..
Dedim doktor abi neyim var?
Dedi ki gözden kalp çıkarma sendromu!
Dedim tedavisi var mı?
Dedi ki daha fazla yorum ve oy!
Dedim o iş bende!

Haydin bölüme minik tırtıllarım...
Yeni lakap loading...

__________________________________________________________________

~Ahmet'ten~

Küçükken annem bana her yıldızın bir insanı temsil ettiğini söylerdi.
O kişi ölünce yıldızda ölüyormuş.
Kız kardeşim duyduğumda heyecanlanmış ve hızlı onun için bir yıldız seçmiştim.
Bazen çok parlak oluyordu bazense nerdeyse görünmeyecek kadar küçük oluyordu.

O gün yine Aden'in yıldızına bakıyordum ve bişey fark ettim...
Yıldız artık yerinde yoktu.
Ya tamamen yok olmuşsa diye düşündüm.
Ve birkaç gün sonra Aden'in öldüğünü öğrendik.
Tam olarak ölmekten denemez Ahlas onu yutmuştu.
Bnun için tabii ki onu suçlamıyordum!
Sonuçta o bir bebekti ne yapabilirdik ki?

Şuanda Aden'in yaşadığını ve benim hastam olduğu gerçeğini bilmek...
Bana çok tuhaf hissettiriyordu...
Sapsarı saçları masmavi gözleri vardı.
Uyuduğu iki gün boyunca onu izlemiştim.

Sanki biri gelip onu benden alacak diye odadan ayrılamamıştım...
Uyanınca beni çok güldürmüştü.
' Yetişin komşular böbreğimi çalmışlar' diye bağırdığında neredeyse gülmekten yere düşecektim.

Ona her civciv dediğimde kaşlarını çatarak söylenmesi çok tatlıydı.
Ona karşı ilgili davranmamı sevmişti.
Ben onun yaşadığını öğrenince söylemiştim!
Böyle bakarsanız sizi karabasan sanar diye!
Ama ben...

Yakışıklıyım,zekiyim, komiğim onlarda olmayanların hepsi bende var!

Az önce annemi aramış ve çorba yapmasını söylemiştim.
Abim getirmişti.
Şimdilik hiçbirini odaya almayacaktım.
En azından Aden bize alışana kadar...

Odaya girdiğimde yatak boştu!
"Ad- ay aman civciv!"diye seslendim ama ses yoktu!
Etrafa baktığımda yoktu! Lavabonun kapısına tıklattım, ses gelmeyince açtım. Ama orada da yoktu vücudumu büyük bir endişe esir alırken delirmiş gibi oradan oraya bakıyordum.

Nerede olabilirdi? Aklıma gelen olasılıklar da sessizce küfür ettim. Ailesi alıp götürmüş olamaz değil mi? Odadan çıkıp hastane koridorlarında dolaşmaya başladım.
Beni görenlerin hepsi bana dönmüşlerdi neden bu kadar telaşlı olduğumu sorguluyor olmalıydılar.

Bu katta pek fazla hasta yoktu!
Dışarı çıkıp odaları karıştırmış olamaz mıydı?
He abim sonra da o kişiyle göz göze geliyorlar sonra o oğlana "özür dilerim yanlış odaya girmişim!"diyor sonra birbirlerine aşık oluyorlar!
Sus lan ne aşkı ne meşki!
Kimseye vermem ben kardeşimi! Hem ayrıca kendisi özür dileyip odadan çıkacak bir insan değil!

Kızla odalara bakılmaya başladım sanki yanlışlıkla girmişim gibi özür dileyip geri çıkıyordum!
Ah kahretsin! Hastanede 4 katlıydı ve ben her bir kata bakamazdım!