Gimme some sugar, daddy

Hoofdstuk 33

Ik staar naar de tv. Na een lange tijd zappen tussen de kanalen door heb ik besloten de tv aan te laten staan op een programma over misdaad. Voor mij op tafel staat een lege schaal, waar eerst sushi inzat. In mijn hand houd ik een glas wijn en naast mij op het bijzettafeltje staat de fles, die nu nog tot de helft gevuld is. Landon heeft wel uitgepakt met het bestellen van sushi en wijn.

Ik zit in twijfel. Zal ik Landon vertellen over mijn gevoelens of niet? Ik denk dat ik hierin maar 2 keuzes heb. Of ik zeg het hem zelf, we verbreken het contact en ik blijf achter met al het geld. Of ik houd mijn mond, blijf contact houden, en hoef Landon dus niet uit mijn leven te verwijderen.

De tweede optie klinkt wel degelijk interessanter dan de eerste. Ik zet mijn glas wijn op de tafel en sta op van de bank. Ik pak de lege schaal van tafel en zet hem in de keuken op het aanrecht neer. Ik was een aantal kopjes en borden af die nog in de keuken stonden van gisteren en loop weer richting de woonkamer. Ik pak mijn telefoon en zie een gemiste oproep van mijn broer. Ik bel hem terug.

"Met Sander," zegt zijn stem aan de andere kant van de lijn.

"Je had gebeld?" zeg ik.

"Rose!" Hij klinkt enthousiast om mij te spreken. "Waar ben je?"

"Ik ben bij een vriend," zeg ik. "Wat is er dan?"

"Ik stond vanmiddag voor je deur, maar je was er niet. Volgens mama had je geen lessen vanwege de tentamenweek die eraan komt."

"Ik was vanmiddag even met Yana studeren," zeg ik, "maar morgen kan je wel langskomen hoor. Ik heb je gemist."

"Ik jou ook, Rose. Hoe gaat het met studeren?"

"Gaat op zich wel. Het is wel veel."

"Red je het qua financiën?" Ik glimlach. Altijd de bezorgde broer.

"Ja, ik red het," zeg ik. Hij weet natuurlijk helemaal niks over Landon en ik denk dat het toch het verstandigst is om dat ook niet te delen met mijn grote broer. Hij is altijd overbezorgd en ik snap dat 'sugardaddy' niet per se een veilige term is in zijn oren.

"Je kan altijd aan de bel trekken als je ergens hulp bij nodig hebt, dat weet je."

"Dat weet ik."

"Mooi. Ik ga mijn vrouw even aandacht geven. Zal ik morgen rond drie uur even langskomen?"

"Helemaal goed. Tot morgen!" Ik leg mijn telefoon weer aan de kant en ga op de bank zitten. Het is half elf. Landon is op zijn vroegst pas over anderhalf uur thuis. Ik zet een wekker op mijn telefoon voor twaalf uur en besluit heel even, met het geluid van de tv op de achtergrond, mijn ogen dicht te doen.

-

"Rosie?" Ik voel een hand door mijn haren gaan. "Hey," zegt de stem van de Landon. Ik hou mijn handen voor mijn ogen, om zo min mogelijk licht van de lampen in mijn ogen te krijgen.

"Hmm," mompel ik.

"Kom, we gaan lekker in bed liggen. Ik ben ook doodop," zegt Landon. Ik wrijf in mijn ogen en open ze langzaam. Mijn ogen blijven deels gesloten door het felle licht. Landon reikt zijn hand uit en helpt me omhoog.

"Hoe laat is het?"

"Twee uur," zegt hij. "Het is een hele lange dag geweest. Sorry dat je zo lang hebt moeten wachten."

"Is niet erg hoor," zeg ik terwijl ik gaap. We lopen de badkamer in en Landon leidt me naar de badrand. Ik neem plaats en kijk hoe Landon tandpasta op mijn tandenborstel doet. Hij geeft mijn tandenborstel aan en begint vervolgens zelf zijn tanden te poetsen. Ik poets mijn tanden en staar ondertussen ietwat vermoeid naar de grond.

"Sliep je al lang?" vraagt Landon wanneer hij klaar is met zijn tandenpoetsen. Ik sta op van de badrand om mijn mond te spoelen.

"Vanaf half elf, ongeveer," zeg ik. "Ik was vanmiddag met Yana, dus ik was sowieso erg moe."

"Wat hebben jullie gedaan?" Landon begint zich uit te kleden, terwijl ik mijn mascara eraf haal.

"We hebben in het park gezeten, koffie gedronken." Ik zal de sigaretten maar even uit het verhaal houden, want daar ben ik niet per se heel trots op.

"Gezellig. Als je een volgende keer met haar wilt afspreken en ik ben werken dan kunnen jullie ook gewoon hier afspreken." Landon staat inmiddels in zijn ondergoed. Ik kijk hem via de spiegel aan. Hij glimlach en komt achter me staan. Hij drukt een kus in mijn hals. "Ik kan niet wachten om te knuffelen," zegt hij. Ik draai me om en kijk hem aan.

"Landon," zeg ik.

"Rosie," zegt hij. Ik glimlach. "Wat is er?" Ik wil hem vragen naar zijn gevoel richting mij, maar tegelijkertijd wil ik hem niet afstoten.

"Hoe was je werk?"

"Druk, maar ik ben blij dat ik nu lekker met jou in bed kan kruipen. Morgen vertel ik je wel over mijn werk, eerst ontspannen." Landon pakt mijn make up doekje uit mijn handen en wrijft kort langs mijn neus. Daarna gooit hij het doekje in de prullenbak en loopt hij de badkamer uit. Ik blijf achter en kijk in de spiegel.

"What the fuck," mompel ik naar mezelf. Hij moet mij toch wel leuk vinden? Ik weet natuurlijk helemaal niks van dit soort zakelijke constructies, maar dit voelt echt wel als meer dan enkel zakelijk contact. Hij doet zo lief tegen mij, en lijkt oprecht blij om mij na een lange werkdag te zien. Is hij bang om verliefd te worden? Of beeld ik mij een hele verliefdheid in die er niet is? Ik ga nog snel naar de wc en loop dan richting de slaapkamer. Wanneer ik de slaapkamer inloop ligt Landon al onder de dekens. Hij kijkt op wanneer ik de kamer in kom lopen.

"Kom je erbij liggen, mop?" Ik glimlach, weer de te lieve koosnaampjes voor enkel een zakelijk contract. Godverdomme, ik maak mezelf gek.

"Als dat nog mag," zeg ik en kruip het bed in. Zodra ik onder de dekens lig slaat Landon direct zijn arm om mij heen.

"Jij mag elke dag bij me in bed liggen," zegt hij. Ik voel een kus op mijn haren geplaatst worden. "Heb je lekker kunnen leren?"

"Ja, maar wel een stuk minder dan ik van plan was."

"Vanwege Yana?"

"Nou vanwege mijn eigen behoefte om met Yana af te spreken. Het is niet Yana haar schuld," lach ik. Landon gniffelt.

"Dan leer je morgen wat extra," zegt hij. Ik knik.

"Ik ga morgen trouwens weer naar huis," zeg ik. "Mijn broer komt in de middag langs, dus wil ook nog een beetje opruimen voor hij er is." Landon blijft even stil.

"Hoe laat ga je weg?"

"Rond twaalf a een uur."

"Oh dat is prima, dan hebben we morgen nog wat tijd samen." Ik glimlach en sluit mijn ogen. "Rosie, ik heb het echt heel leuk met je," zegt Landon na een tijdje.

"Dat hoop ik, ja," zeg ik. Landon lacht en draait me om, zodat we elkaar aan kijken.

"Geef me een kus," zegt hij. Ik breng mijn lippen naar die van hem en kus hem. Een korte kus. Landon glimlacht en drukt een kusje op mijn neus.

"Nog geen andere sugarbaby nodig?" vraag ik. Landon schudt zijn hoofd. Ik glimlach tevreden. "Gelukkig."

"Ja is dat 'gelukkig'?" Ik knik en voel Landons lippen weer op die van mij. "Ik ben doodop, Rosie. Zullen we gaan slapen." Weer knik ik. "Slaaplekker, studentje," zegt hij. Nog een kus.

"Slaaplekker," zeg ik en draai mijn rug weer naar Landon toe. Zijn arm ligt om mijn middel geslagen. En wanneer Landon al zwaarder aan het ademen is, door zijn diepe slaap, lig ik voor de zoveelste keer te piekeren en te malen. Ben ik verliefd? Is hij verliefd? Waarom kunnen we het elkaar niet vertellen?