Gimme some sugar, daddy

Hoofdstuk 38

Jezus. Mijn hoofd bonkt uit mijn hoofd terwijl ik rechtop ga zitten in bed. "Pfff," zucht ik. Ik grijp naar mijn hoofd en open langzaam mijn ogen. Ik kijk op mijn telefoon, 10 uur. Landon ligt al niet meer in bed. Ik haal een hand door mijn haren en ga op de rand van het bed zitten. "Jeetje," zucht ik en stap uit het bed. 

"Lastig ochtendje?" vraagt Landon, die de slaapkamer net in gelopen komt. Hij is al strak in pak gekleed. Ik knik.

"Moet je weg?" vraag ik. 

"Over een halfuurtje moet ik vertrekken." Ik kijk hoe Landon naar me toe komt lopen. "Wat zie er goed uit," zegt hij. Ik lach. 

"Met barstende koppijn en overnight-makeup, sure." Landon veegt een haar achter mijn oor. 

"Je mag nog even op bed liggen als je wilt." Ik schud mijn hoofd. "Of niet," zegt Landon. "Kom je dan nog even snel ontbijten?" 

"Een koffie is goed genoeg," zeg ik en loop versuft achter Landon aan. "Ik drink nooit meer een druppel alcohol." 

"Dat lijkt me een ongeloofwaardige uitspraak. Ik wilde vanavond een wijnproeverij met je hebben." 

"Nee toch?" vraagt ik in schok. Landon lacht. "Landon, ja of nee?" 

"Nee," lacht hij. Ik grinnik en ga op de kruk aan het keukeneiland zitten. Landon loopt naar het koffiezetapparaat en maakt een kop koffie voor me. "Wilt de prinses er nog wat anders bij?" vraagt hij en hij loopt naar me toe met de kop koffie. Hij drukt een kus op mijn haren. 

"Nee dank u hartelijk," zeg ik op Koninklijke wijze. Landon komt naast me zitten. Hij legt zijn hand op mijn blote bovenbeen. Ik draag enkel een groot t-shirt. 

"Jammer dat je hoofdpijn hebt," zegt Landon. Ik neem een slok koffie. 

"Wat dan?" vraag ik en glimlach. 

"Ik had nog wel wat leuks gepland voor het laatste halfuurtje," zegt hij en wrijft zijn hand nog wat verder mijn bovenbeen op. Ik bijt op de binnenkant van mijn lip. 

"Zo erg is de hoofdpijn nou ook niet," zeg ik. 

"Dus je stelt je aan?" vraagt Landon, die met zijn vinger een weg langs mijn string weet te creëren.

"Ik zou het wellicht iets aan hebben gedikt zodat ik niet zelf mijn bakje koffie hoefde te zetten." Landon staat op van zijn stoel en komt achter mij staan. Hij veegt mijn haren uit mijn nek en drukt een kus op mijn nek. 

"We moeten niet tegen elkaar gaan liegen he, Rosie." Landon draait de kruk om en drukt me met mijn rug tegen het keukeneiland. 

"Sorry, meneer," zeg ik. Landon glimlacht en knikt. Hij drukt zijn lippen op die van mij. Ik sla mijn armen om zijn nek heen, terwijl hij de kusjes naar mijn nek verplaatst. 

- 

"Dus hij is echt klaar met het leven als een sugardaddy, impressive," zegt Yana. We lopen door de winkelstraat. 

"Hij lijkt nu vol voor ons te gaan." 

"Zijn jullie al officieel samen?" Yana blijft even stil staan bij een etalage en kijkt naar een tas. Ze kijkt me aan en wenkt mij de winkel met haar in te lopen. 

"Nog niet officieel. Volgens mij zijn we gewoon rustig aan het uitzoeken of het echt een relatie moet worden." 

"Ik denk dat jij dat al wel weet." Ik haal mijn schouders op. 

"Ik denk dat hij sowieso nog even rustig aan wilt doen en mij bevalt het ook. Het voelt al gewoon als een relatie, maar alles op zijn tijd." Yana pakt de tas die ze in de etalage had zien staan. 

"En hoe zit het met de toeslag nu? Hebben jullie daar nog over gesproken?" 

"Ik hoef zijn geld niet meer," zeg ik. "We hebben geen contract meer, dus dan gaat de geldkraan ook dicht." 

"Jammer," zegt Yana. "Anders had je deze tas wel kunnen kopen voor mij." Ik lach. 

"Zo duur?" vraag ik. 

"Nou als je de winkelstraat zo bekijkt verwacht je niet direct een tas van €400 te zien liggen." 

"Ik vind het nou ook niet echt het geld waard," zeg ik terwijl ik kijk naar de felgroene tas. "Maar je hebt je eigen sugardaddy toch?" 

"Uiteraard, maar die betaald mij echt niet zoveel als dat Landon jou gaf. En die zou ook niet blij zijn om te horen dat ik er deze afgrijselijke tas van heb gekocht." Ik lach. 

- 

Ik zit op de bank in mijn eigen appartementje. Landon en ik zijn nu een aantal weken aan het daten. Hij zou deze avond zelfs langskomen om wat te eten samen, maar Landon had deze avond een belangrijke vergadering voor zijn bedrijf en ging het niet redden om vandaag langs te komen. Ik kijk naar een slecht reality-programma terwijl ik ondertussen door mijn Instagram scroll. 

Behalve een belachelijke hoeveelheid aan memes is er niet veel te zien. Ik zucht en leg mijn telefoon weg. De bel gaat. Ik loop naar de intercom. Een postbode staat voor de deur van het complex. 

"Hallo," zeg ik. 

"Een pakketje voor Rosie," zegt hij. Ik open de deur voor de man en wacht tot hij bij mijn deur arriveert. Ik zie de postbode bovenaan de trap verschijnen met een grote doos in zijn handen. "Rosie?" vraagt hij. 

"Ja," zeg ik en neem het pakket van hem aan. 

"En nog wat post." Ik zet het pakket neer en pak de brieven over. Met de brieven in mijn hand en het pakket schuivend over de grond loop ik de woonkamer weer in. Ik open de grote doos. Er komt een grote ballon uit. Onderaan de ballon, die overigens in de vorm van een hart is, hangt een kaartje. Ik pak het kaartje. 

Lieve Rose,

Kom over 10 minuten naar beneden. En hier nog een kleinigheid voor de prinses, van de lul. Ik verwacht uiteraard wel dat je de cadeaus zal dragen. 

Ik gniffel en kijk onderin de doos. Ik haal er een klein doosje uit en een rode jurk. Ik bijt op mijn lip en loop naar het raam. Ik zie Landons auto niet staan. Ik open het doosje. Een setje oorbellen verschijnt. Twee roosjes, volledig van diamanten. 

Ik loop naar de badkamer en begin mij snel om te kleden. Ik gooi mijn haar in strakke, lage staart en doe de oorbellen in. Ze zijn prachtig. Ik doe snel wat make-up op en haast mij de trap af. Onderaan de trap van het appartementencomplex staan Landon al op mij te wachten, in een prachtig donkerblauw pak. Ik glimlach. 

"Verrast?" 

"Ja!" zeg ik enthousiast. "Je had toch een vergadering?" 

"Ik ben mijn eigen baas, Rose. Dus ik vergader alleen als ik wil vergaderen. Ik kon kiezen tussen een avond op kantoor, of jou verrassen met een avondje uit. Dan ben ik liever bij jou." Ik glimlach en loop de laatste treden af. Landon pakt mijn hand. "Je bent prachtig." Ik glimlach en begin te blozen. 

"Dank je wel voor de jurk en oorbellen," zeg ik en geef hem een kus. We lopen het gebouw uit richting de auto. Landon opent mijn deur. Ik stap in en begroet de chauffeur. Landon loopt om de auto heen en komt daarna naast mij zitten. "Wat gaan we doen?" vraag ik als we wegrijden. 

"Alles is even een verrassing voor jou." Ik kijk Landon aan. Hij pakt mijn hand vast en wrijft met zijn duim over mijn hand. "Ik weet niet wat je met mij doet, Rosie."